Мастацтва адпачынку: адказы і парады.
Кацярына Сумарава — прадстаўніца мастакоўскай дынастыі на чале з заслужаным дзеячам мастацтваў Беларусі Васілём Сумаравым (сястра Дар’я Сумарава-Копач таксама займаецца жывапісам). Нарадзілася ў 1979 годзе ў Менску. Вучылася ў Беларускім каледжы мастацтваў імя Ахрэмчыка, скончыла Дзяржаўную акадэмію мастацтваў. Працавала ў дзіцячай мастацкай школе № 3 Менску і Акадэміі мастацтваў. Ад 2007-га — сябра Саюзу мастакоў Беларусі. Бярэ ўдзел у міжнародных пленэрах, дыплямантка мастацкіх конкурсаў. Працы знаходзяцца ў прыватных калекцыях у Беларусі і па-за яе межамі. Выхоўвае 11-гадовую дачку Марыйку.
Як вы праводзіце гэтае лета?
Актыўна, пераважна ў творчых вандроўках. Лета багатае на міжнародныя пленэры ды сымпозіюмы. Ужо вясной пачынаюць прыходзіць прапановы, і я кампаную свой час. Сёлета творчы маратон стартаваў з Магілёву і працягнуўся ў Злаціборы (Сэрбія), Ўроцлаве (Польша), Амане (Ярданія). Шкадую, што ня траплю ў жніўні ў Друю, дзе айцец Сяргей праводзіць пленэр — у Марыйкі іспыты ў мастацкую школу.
У ліпені адпачывала ў цудоўным мястэчку Юадкрантэ на Куршскай касе. Магічныя мясьціны! Была там на пленэрах, а сёлета цалкам сямейная вандроўка — сябры яшчэ ўзімку спакусілі паехаць зь дзецьмі. Ехалі дзьвюма сем’ямі. Пашанцавала і з надвор’ем, і зь цёплым морам, і, галоўнае, зь сябрамі. Дзеці ў захапленьні, а бацькі-мастакі яшчэ і на этуды пасьпявалі.
Які ваш найлепшы летні ўспамін зь дзяцінства?
Няма адзінага ўспаміну, ёсьць сукупнасьць дэталяў, колераў, гукаў, пахаў. На лецішчы зь сястрой, мамай і яе сяброўкай хадзілі на далёкія выцечкі па ваколіцах. Зьбіралі букеты, лекавыя зёлкі. А з татам кожную раніцу езьдзілі на роварах на этуды, а ўвечары — у суседнюю вёску па сьвежае малако. Памятаю як зь дзедам зьбірала з бульбы прыгожых каларадзкіх жукоў. Дзядуля плёў кашы, ва ўсіх у сям’і быў свой. Нават мне, трохгадовай, сплёў маленькі кошычак. Я была шчасьлівая!
Бацькоўскае лецішча ў садовым таварыстве «Сябры» на Астрашыцкім возеры — асобная гісторыя, батанічны сад адпачывае. Кветкава-памідорава-агурковы рай, куды на лета сасланая наша котка Мусенцыя Какугава, пакуль мы ў разьездах. Як толькі вольны час — туды! Там мяне чакае газон — мой гонар, мая ноша. А таксама возера і лес.
Што вы заўсёды бераце з сабой?
Мастакоўскія прылады працы. Не ўяўляю сабе адпачынку без этудніка і палотнаў. Ну і такія рэчы як крэм для загару, актываваны вугаль і антыгістамінныя лекі. Калі са мной дачка, на ўсялякі выпадак бярэцца ўся аптэчка, плюс мяч, паветраны зьмей і шмат што яшчэ.
Чаму каштоўнаму вы навучыліся?
Кантактаваць зь людзьмі, заводзіць новыя знаёмствы і карыстацца мапамі. Дзякуючы прафэсіі, апошнім часам я шмат дзе пабывала: Гішпанія, Кітай, Арабскія Эміраты, Вугоршчына, Нямеччына, Францыя, Галяндыя. Ад выставаў да майстар-клясаў.
Якую музыку вы слухаеце, якія кнігі чытаеце?
Кнігі на адпачынак ці ў творчыя паездкі не бяру. Па-першае, кожная паездка — гэта і ёсьць новая кніга: людзі, адносіны, традыцыі. Аддаю перавагу таму, каб гэты новы сьвет вывучыць і пасьпець крыху інтэгравацца. Па-другое, ці то адпачынак, ці то пленэр — усе дні багатыя на падзеі і зьмену карцінкі.
З музыкай па-рознаму. Ёсьць у нас дарожная флэшка «на траіх», на ёй пераважна клясыка року — сусьветнага і нашага. Альбом БГ «zoom zoom zoom» — на тры галасы. «Крамбамбуля» — канечне, «Тутутурысты». Марыйка сьпявае пра «тэкілу-маргарыту», куру-шчабятуру, а зь любімых — TNT (AС/DС) і «Багемская рапсодыя» Фрэдзі Мэркуры. У дачкі зараз час адкрыцьцяў, мікс неверагодны: Вайцюшкевіч, Паліна Рэспубліка, Боб Марлі, Ozzi Ozborn, Dire Straits, Imagine Dragons і так да бясконцасьці.
Ці адключаеце вы тэлефон і інтэрнэт у адпачынку?
На тэлефоне роўмінг, інтэрнэт — праз вай-фай. На сваёй старонцы ў Фэйсбуку, не шкадуючы, дзялюся прыгажосьцю і цікавосткамі кожнага новага падарожжа.
Што вы дазваляеце сабе толькі ў адпачынку?
Я — вольная мастачка, таму няма істотнай розьніцы паміж звычайным жыцьцём і адпачынкам. А гэты самы «адпачынак» зьяўляецца часткай творчага працэсу і своеасаблівай «перазагрузкай».
