Новы статус дазваляе Сноўдэну бесьперашкодна перамяшчацца па ўсёй тэрыторыі Расеі.
Намесьнік галоўнага рэдактара інтэрнэт-выданьня «Штодзённы часопіс» Аляксандар Гольц не сумняецца, што з боку расейскіх уладаў гэта жахлівы пралік:
— Калі Сноўдэн выпадкова, бязь ведама расейскай улады, апынуўся на борце самалёта «Аэрафлота», які прыбываў у Маскву, гэта азначае, што расейскія спэцслужбы не вырашаюць найважнейшыя пытаньні нацыянальнай бясьпекі. Хутчэй за ўсё, ён зьявіўся там у выніку нейкага разьліку ня самых галоўных начальнікаў у Расеі, якія меркавалі, што нешта можна будзе ў яго даведацца. Аднак ён імгненна ператварыўся ў клясычны чамадан без ручкі, які і выкінуць нельга, і цягнуць страшна цяжка. Вось тады Пуцін і ахарактарызаваў досыць сумленна сытуацыю, сказаўшы, што ўся гэтая валтузьня са Сноўдэнам — накшталт стрыжкі парасяці: віску шмат, а воўны мала.
Зараз, як бачым, Расеі ўсё ж наканавана гэтае парася стрыгчы, таму што пасьля ўсіх грозных словаў, якія былі сказаныя, выдаць Сноўдэна ЗША значыла б поўную страту аблічча для расейскай улады. Таму і выбралі вось той варыянт, які, вядома, на афіцыйным узроўні будзе азначаць сур’ёзныя ўскладненьні ў расейска-амэрыканскіх адносінах.
Зрэшты, нельга выключаць і таго, што гэтае рашэньне было вынікам нейкай дамоўленасьці з ЗША, абсалютна сакрэтнай. Амэрыканцы выкажуць сваю незадаволенасьць на афіцыйным узроўні, у гэтым няма ніякіх сумневаў. Але калі б Расея хацела сапраўды зрабіць гадасьць ЗША, то Сноўдэну далі б від на жыхарства роўна ў той момант, калі ягоная нага дакранулася да расейскай тэрыторыі. Як бачым, гісторыя цягнулася досыць доўга, і ўвесь гэты час ішлі кансультацыі з ЗША. Так што можна дапусьціць (хоць упэўненасьці няма), што гэтае рашэньне зьяўляецца вынікам нейкай дамоўленасьці з ЗША.
— І ўсё ж лёс Сноўдэна не здаецца зусім ужо пасьпяховым. Яму дадзены дазвол на прытулак у Расеі на год. Значыць, праз год яго могуць усё ж выдаць?
— Або яму дадзены гэты час на тое, каб дамовіцца зь нейкай краінай, каб яна яго прыняла. Ці гэта нейкі тайм-аўт, для таго каб усё супакоілася і зьявілася магчымасьць дамовіцца з урадам ЗША аб нейкіх умовах вяртаньня. Усё можа быць. У нас проста няма ніякай інфармацыі пра гэта.
Больш-менш зразумела, што адбудзецца бліжэйшымі днямі — ЗША афіцыйна выкажуць сваё незадавальненьне. Аднак па тым, як у далейшым пойдуць расейска-амэрыканскія адносіны, ці адбудуцца неўзабаве перамовы дзяржсакратара і міністра абароны ЗША зь іх расейскімі калегамі, ці адбудзецца візыт Абамы ў Пецярбург, ці пройдуць перамовы Абамы з Пуціным альбо ён абмяжуецца толькі удзелам у саміце G −20 і гэтак далей, — па гэтых прыкметах мы зразумеем, ці зьяўляецца прадстаўленьне Сноўдэну статусу на адзін год вынікам дамоўленасьці з ЗША альбо Расея прыняла гэтае рашэньне насуперак патрабаваньням Вашынгтону.
Намесьнік галоўнага рэдактара інтэрнэт-выданьня «Штодзённы часопіс» Аляксандар Гольц не сумняецца, што з боку расейскіх уладаў гэта жахлівы пралік:
— Калі Сноўдэн выпадкова, бязь ведама расейскай улады, апынуўся на борце самалёта «Аэрафлота», які прыбываў у Маскву, гэта азначае, што расейскія спэцслужбы не вырашаюць найважнейшыя пытаньні нацыянальнай бясьпекі. Хутчэй за ўсё, ён зьявіўся там у выніку нейкага разьліку ня самых галоўных начальнікаў у Расеі, якія меркавалі, што нешта можна будзе ў яго даведацца. Аднак ён імгненна ператварыўся ў клясычны чамадан без ручкі, які і выкінуць нельга, і цягнуць страшна цяжка. Вось тады Пуцін і ахарактарызаваў досыць сумленна сытуацыю, сказаўшы, што ўся гэтая валтузьня са Сноўдэнам — накшталт стрыжкі парасяці: віску шмат, а воўны мала.
Зараз, як бачым, Расеі ўсё ж наканавана гэтае парася стрыгчы, таму што пасьля ўсіх грозных словаў, якія былі сказаныя, выдаць Сноўдэна ЗША значыла б поўную страту аблічча для расейскай улады. Таму і выбралі вось той варыянт, які, вядома, на афіцыйным узроўні будзе азначаць сур’ёзныя ўскладненьні ў расейска-амэрыканскіх адносінах.
Зрэшты, нельга выключаць і таго, што гэтае рашэньне было вынікам нейкай дамоўленасьці з ЗША, абсалютна сакрэтнай. Амэрыканцы выкажуць сваю незадаволенасьць на афіцыйным узроўні, у гэтым няма ніякіх сумневаў. Але калі б Расея хацела сапраўды зрабіць гадасьць ЗША, то Сноўдэну далі б від на жыхарства роўна ў той момант, калі ягоная нага дакранулася да расейскай тэрыторыі. Як бачым, гісторыя цягнулася досыць доўга, і ўвесь гэты час ішлі кансультацыі з ЗША. Так што можна дапусьціць (хоць упэўненасьці няма), што гэтае рашэньне зьяўляецца вынікам нейкай дамоўленасьці з ЗША.
— І ўсё ж лёс Сноўдэна не здаецца зусім ужо пасьпяховым. Яму дадзены дазвол на прытулак у Расеі на год. Значыць, праз год яго могуць усё ж выдаць?
— Або яму дадзены гэты час на тое, каб дамовіцца зь нейкай краінай, каб яна яго прыняла. Ці гэта нейкі тайм-аўт, для таго каб усё супакоілася і зьявілася магчымасьць дамовіцца з урадам ЗША аб нейкіх умовах вяртаньня. Усё можа быць. У нас проста няма ніякай інфармацыі пра гэта.
Больш-менш зразумела, што адбудзецца бліжэйшымі днямі — ЗША афіцыйна выкажуць сваё незадавальненьне. Аднак па тым, як у далейшым пойдуць расейска-амэрыканскія адносіны, ці адбудуцца неўзабаве перамовы дзяржсакратара і міністра абароны ЗША зь іх расейскімі калегамі, ці адбудзецца візыт Абамы ў Пецярбург, ці пройдуць перамовы Абамы з Пуціным альбо ён абмяжуецца толькі удзелам у саміце G −20 і гэтак далей, — па гэтых прыкметах мы зразумеем, ці зьяўляецца прадстаўленьне Сноўдэну статусу на адзін год вынікам дамоўленасьці з ЗША альбо Расея прыняла гэтае рашэньне насуперак патрабаваньням Вашынгтону.
