Сяргей Астраўцоў

Мяжу закаркуюць

Яна ўжо, лічыце, закаркаваная. У адным асобна ўзятым месцы. На памежным пераходзе Прывалка-Райгард, што ў Гарадзенскім раёне. Закаркаваная пакупнікамі віскі і гарэлкі.

Пісьменьнікі ва ўласным соку

Мы пішам, не разьлічваючы ні на што. Ніякіх мэтаў, апроч менавіта творчых. Максымальная мара — што нехта цябе надрукуе, не патрабуючы зь цябе грошай.

Навошта беларусам папа рымскі?

Чытаю ў «жывым журнале» аднаго нібыта пісьменьніка яхіднае: «Няўжо сапраўды ёсьць беларусы, якім ня ўсё адно, якога папу недзе выбралі? Сьвет квакнуўся на навінах… Дыягназ: гэта ня лечыцца».

Беларуская жалоба ў амэрыканскім самбрэра

Гляджу ў вакно на сьцягі над абласной уладай. У яе жалоба. Старшыня аблвыканкаму па мясцовым радыё выказвае далёкаму вэнэсуэльскаму народу свае спачуваньні. Не зьдзіўлюся, калі па чарзе тое ж робяць сёньня ў раённых радыёкропках начальнікі драбнейшыя.

Грамадзянін я Беларусі…

Ідзе сьвяточная міліцэйская калёна. Начальства, сьцяг, ружовыя паголеныя шчокі. Міжволі прыглядаюся да твараў у профіль: ці ведаюць яны пра «подзьвігі» сваіх у Лідзе?

Склероз у міністэрстве абароны

У міністэрстве абароны працуюць фантазёры або тыя, у каго была двойка па гісторыі.

Гаспадар вілы Сакрата

Яновіч бачыўся зь невялікай адлегласьці, але празь дзяржаўную мяжу, у пэўным сэнсе волатам, сумленьнем беластоцкіх беларусаў, летапісцам сваіх землякоў.

Збрыў вусы

Польскі прэзыдэнт Браніслаў Камароўскі адбыў палову тэрміну (6 лютага). Палякі дагэтуль пад уражаньнем: выбралі вусача, а цяпер маюць бязвусага. Уся «чацьвёртая Рэч Паспалітая» гадае: чаму, навошта збрыў? Якая інтрыга для цэлага народу! Пытаньне ж: ці выбралі б, калі б быў бязвусым?

Ворагам Каліноўскага

Канечне, як прыемна сёньня біць у літаўры ваенна-палявым судам, карным войскам, губэрнатару, які праславіўся шыбеніцамі! Ніхто не забароніць!

На аднаго паэта менш

Ён быў эстэтам, яму падабалася некалі называць сябе «лагодным дэндзі», сымбалісты, мадэрністы былых часоў былі яго ўлюбёнымі героямі. Але жыцьцё ня мела нічога агульнага з былымі часам.

Першая прэмія за папулярызацыю гістарычнай Горадні

Першым ляўрэатам узнагароды імя Юзафа Ядкоўскага стаў Алесь Госьцеў. Ён адзначаны за важкі ўклад у вывучэньне гісторыі Горадні, папулярызацыю ведаў пра яе мінулае, а таксама за пэдагагічную дзейнасьць па разьвіцьці краязнаўства.

Сымон-музыка ў Гарадзенскім замку

У Гарадзенскім драмтэатры ў выходныя адбылася прэм’ера «Сымона-музыкі» Якуба Коласа.

Дзёньнік пісьменьніка: дзядзя Ваня Купала

Дзёньнік пісьменьніка: "Ніякай падтрымкі хунце!"

Дваццаць гадоў таму дзяржаўныя газэты БССР паслухмяна надрукавалі загад маскоўскіх путчыстаў. Мая таксама. А ў гатовым нумары газэты "Свабода" ў апошні момант здолелі зьмясьціць карыкатуру пачвары ў фуражцы з рашучым подпісам "Ніякай падтрымкі хунце!"

Прэзыдэнт у палацы Радзівілаў

Дзеці-паўстанцы

У Варшаве адзначаюць угодкі паўстаньня супраць нямецкай арміі. Армія Краёва разам з жыхарамі гораду ў 1944 годзе два месяцы — жнівень і верасень змагалася са зброяй у руках. Вэрмахт зламаў супраціў толькі 3 кастрычніка.

Дзёньнік пісьменьніка: дзьве Каложы

Дзёньнік пісьменьніка: Эмігранцкі раман

Прэзыдэнт ЗША ў Горадні?

Будучы прэзыдэнт ЗША спыняўся ў Горадні, калі гаварыць больш дакладна. Гэта даўно вядома гісторыкам. Дуайт Эйзэнхаўэр, у чыне маёра, у складзе вайсковай місіі наведаў горад, начаваў у гатэлі “Раяль”. Камяніца гэтая сёньня нагадвае руіну.

“Унук Янкі Лучыны” зноў у сьпісе