Альгерд Бахарэвіч

Альгерд Бахарэвіч. Трасянка

Ня так даўно давялося патрымаць у руках гід па Беларусі, кніжку, выпушчаную пару гадоў таму адным расейскім выдавецтвам. Ледзь ня зь першых старонак кніжка папярэджвае: «языковой вопрос» у нашай краіне стаіць «достаточно напряженно».

Альгерд Бахарэвіч. Васілёк

...Нешта такое ёсьць у гэтай красцы — сэнтымэнтальнае і сьлезаточнае, быццам газ. Тое «сьвятое штосьці», што не дае чарсьцьвець нават тым душам, у якіх пазаўчора скончыўся тэрмін прыдатнасьці.

Альгерд Бахарэвіч. Зубр

Так, беларускі сымбалічны зубр ня лётае, затое ён гуляе ў хакей. Мірная жывёла з ласкавым позіркам – а можа, проста дэградаваная.

Альгерд Бахарэвіч. Сьвінтус грандыёзус

Сьвінтус мог бы вельмі добра прыдацца ў ахове грамадзкага парадку; галодны міліцэйскі сьвінтус з нумарам на баку глядзеўся б унушальна і аўтарытэтна: прынамсі, жалезам па шкле ніхто б у ягонай прысутнасьці маляваць ня стаў бы. І на камэру здымаць таксама.

Альгерд Бахарэвіч. Бульбаш

На Беларусі Бог жыве... Хаця гэта не нагода для гордасьці. У Бульбашыі вось таксама — жыве. Свой, магутны, справядлівы буль-бог: каржакаваты мужык толькі што з салярыя, з паголенымі рукамі.

Альгерд Бахарэвіч. Як у людзей

«Як у людзей» — беларускі стандарт прыстойнага жыцьця, наш адпаведнік аанаўскага індэксу і ханаанскага боства. Хто гэтыя сакрэтныя людзі, звычайна не ўдакладняецца.

Альгерд Бахарэвіч. Яўрэі

Антысэмітызму на Беларусі няма. А калі недзе і ёсьць — хто ж прызнаецца? Хіба што мова выдасьць — ня вытрымаўшы катаваньняў.

Альгерд Бахарэвіч. Данос

Альгерд Бахарэвіч. Пашпарт

Пры слове «пашпарт» перада мной чамусьці нязьменна ўзьнікае вобраз такой сабе непрыкметнай кніжачкі, якую аўтар, графаман пры пасадзе, прымушае купляць кожнага свайго падначаленага.

Альгерд Бахарэвіч. Параноя

У беларусаў, як вядома, дзьве душы... І дзьве параноі.

Альгерд Бахарэвіч. Другая пасьля італійскай

Вось жа прагрэс які. Пачаўшы зь нясьмелай і асьцярожнай тэзы, што наша мова «такая ж людзкая», сьціплы беларускі нацыяналізм пакрысе дакаціўся да «другой у сьвеце паводле мілагучнасьці пасьля італійскай».

Альгерд Бахарэвіч. Папараць-кветка

Таямніца папараць-кветкі, якая вякамі не давала спакою нашым няўседлівым продкам, была разгаданая толькі ў другой палове дваццатага стагодзьдзя.

Альгерд Бахарэвіч. Бацька

Здаецца, гэта толькі ў Беларусі варта сказаць з тэатральнай сцэны ўсяго два словы: «Бацька павесіўся» — каб публіка падхапілася зь месцаў і пачала ўтрапёна пляскаць

Альгерд Бахарэвіч. Бусел

Беларуская літаратура і так арніталягічная па самую дзюбу, але пра буслоў у нас заўжды баялі казкі-сны з асаблівым прыдыханьнем.

Альгерд Бахарэвіч. Чыстыя вуліцы

Чыстыя, чыстыя... Як у чыстцы. Адкуль ты ведаеш, што яны і праўда чыстыя? Ад расейскага турыста, які прыяжджае сюды, як да сябе на дачу? Хто ж будзе ганіць сваё лецішча...

Альгерд Бахарэвіч. Беларускі рубель

Бацькі думалі назваць яго Талерам, а назвалі Рублём. Гэта тое самае, калі б цябе хацелі назваць Усяславам, а назвалі Акакіем.

А.Бахарэвіч. Піянэры

Як падумаеш, што твае дзеці могуць, хаця б чыста тэарэтычна, зрабіцца піянэрамі — дык хочацца паляцець куды-небудзь далёка- далёка, за акраіну ня толькі гэтага гдзе-та горада, а наагул — на край-бэбі-край сьвету. І сьцерці з памяці гэтую краіну. Назаўжды.

Дранікі

Кроў мяшалася з ужо надзёртай бульбай. Гліна ператваралася ў пасудзіну, бульба ў дранік, мука ў хлеб, чалавек у камень. Так утвараецца еднасьць жывога зь нежывым. Крэўная еднасьць. Бульбяное брацтва.

31 сьнежня 192 рымскі імпэратар Комад, які патрабаваў ставіцца да яго як да бога, задушаны сваім рабом Нарцысам

30 сьнежня, дзень, які дзе-нідзе можа і не надысьці