Уладзімер Лемеш -- так завуць маладога салігорца, які далучыўся да галадоўкі 31 траўня.
Пакуль большасьці ўдзельнікаў акцыі хапае сілаў, каб слухаць музыку, чытаць, сачыць за падзеямі праз інтэрнэт, і абмяркоўваць пляны на будучыню. Адна ўдзельніца -- Хрысьціна Самойлава -- гаворыць, што адчувае млявасьць.
Удзельнікі галадоўкі не ўжываюць нічога апроч вадкасьцяў і вітамінаў. Паводле братоў Шылаў, на іхных бацькоў робіцца ціск з боку адміністрацыі школы нумар 4, дзе вучацца хлопцы. Дарэчы, бацькі -- Ўладзімер і Сьвятлана Шылы -- падзяляюць погляды сваіх сыноў, але хвалююцца за здароўе дзяцей, і выступаюць супраць галадоўкі, якую лічаць крайнім сродкам.
За кватэрай сочыць міліцыя, якая з дапамогай тэхнікі ўздымалася да ўзроўню балкону, каб зьняць надпіс "Галадоўка" і пагутарыць з удзельнікамі акцыі.
30 траўня ўдзельнікі акцыі перадалі свае патрабаваньні ў салігорскую пракуратуру. "Наша галадоўка бестэрміновая. Мы патрабуем ня толькі спыненьня перасьледу нашых сяброў з "Маладога Фронту", але аднаўленьня нашага актывіста Максіма Сяменьчыка ў салігорскім ПТВ. Максім быў выключаны пасьля таго як адсядзеў 10 сутак у жодзінскай турме за ўдзел ў сакавіцкіх падзеях на Плошчы" -- патлумачыў трынаццацігадовы Ільля Шыла.
Брат Ільлі -- Іван 31 траўня здаваў першы экзамен за 9 кляс -- дыктоўку па беларускай мове. Іван трымаецца бадзёра:
(Шыла: ) "У нас добры настрой. Ужо больш за дзесяць нашых сяброў заявілі, што цягам тыдню далучацца да нашай акцыі. Я веру, што мы зьменім сытуацыю".
Бліжэйшым часам чакаюцца візыты маральнай падтрымкі палітыкаў, і грамадзкіх дзеячоў -- зь Менску, Слуцку і, магчыма, іншых гарадоў. А прадстаўнікі салігорскай філіі Беларускага Гэльсінскага Камітэту зьвярнуліся да ўладаў з просьбай арганізаваць мэдычнае назіраньне за галадоўнікамі.
На здымках: капітан Генадзь Міхнавец уздымаецца да балкону галадоўнікаў, каб правесьці перамовы. Участковы Мікалай Драбуцька размаўляе з Іванам Шылам з суседзкага балкону.
Пакуль большасьці ўдзельнікаў акцыі хапае сілаў, каб слухаць музыку, чытаць, сачыць за падзеямі праз інтэрнэт, і абмяркоўваць пляны на будучыню. Адна ўдзельніца -- Хрысьціна Самойлава -- гаворыць, што адчувае млявасьць.
Удзельнікі галадоўкі не ўжываюць нічога апроч вадкасьцяў і вітамінаў. Паводле братоў Шылаў, на іхных бацькоў робіцца ціск з боку адміністрацыі школы нумар 4, дзе вучацца хлопцы. Дарэчы, бацькі -- Ўладзімер і Сьвятлана Шылы -- падзяляюць погляды сваіх сыноў, але хвалююцца за здароўе дзяцей, і выступаюць супраць галадоўкі, якую лічаць крайнім сродкам.
За кватэрай сочыць міліцыя, якая з дапамогай тэхнікі ўздымалася да ўзроўню балкону, каб зьняць надпіс "Галадоўка" і пагутарыць з удзельнікамі акцыі.
30 траўня ўдзельнікі акцыі перадалі свае патрабаваньні ў салігорскую пракуратуру. "Наша галадоўка бестэрміновая. Мы патрабуем ня толькі спыненьня перасьледу нашых сяброў з "Маладога Фронту", але аднаўленьня нашага актывіста Максіма Сяменьчыка ў салігорскім ПТВ. Максім быў выключаны пасьля таго як адсядзеў 10 сутак у жодзінскай турме за ўдзел ў сакавіцкіх падзеях на Плошчы" -- патлумачыў трынаццацігадовы Ільля Шыла.
Брат Ільлі -- Іван 31 траўня здаваў першы экзамен за 9 кляс -- дыктоўку па беларускай мове. Іван трымаецца бадзёра:
(Шыла: ) "У нас добры настрой. Ужо больш за дзесяць нашых сяброў заявілі, што цягам тыдню далучацца да нашай акцыі. Я веру, што мы зьменім сытуацыю".
Бліжэйшым часам чакаюцца візыты маральнай падтрымкі палітыкаў, і грамадзкіх дзеячоў -- зь Менску, Слуцку і, магчыма, іншых гарадоў. А прадстаўнікі салігорскай філіі Беларускага Гэльсінскага Камітэту зьвярнуліся да ўладаў з просьбай арганізаваць мэдычнае назіраньне за галадоўнікамі.
На здымках: капітан Генадзь Міхнавец уздымаецца да балкону галадоўнікаў, каб правесьці перамовы. Участковы Мікалай Драбуцька размаўляе з Іванам Шылам з суседзкага балкону.
