Судзьдзя Сініла ў сваім рашэньні ўзяў да ўвагі выключна довады абвінаваўчага боку. Яны, у сваю чаргу, будаваліся на паказаньнях сьведкі, тройчы асуджанага па крымінальных справах, Аляксандра Бурдзея. Дарэчы, апошні прысуд Бурдзею на два з паловай гады абмежаваньня волі выносіў той самы судзьдзя Сініла.
Сёньня судзьдзя Сініла прыняў аргумэнты Бурдзея пра тое, што быццам бы Ляшкевіч даваў яму для распаўсюду агітацыйную прадукцыю, сыстэматычна ў сваёй кватэры праводзіў размовы аб правядзеньні ў Менску мітынгаў, у якіх той павінен быў браць удзел, паказваў відэафільмы, у якіх дэманстраваліся масавыя беспарадкі ў Менску, як падпальваліся міліцэйскія машыны і ўчыняўся гвалт у дачыненьні да супрацоўнікаў міліцыі. Гэта, дарэчы, суд і палічыў навучаньнем да ўдзелу ў масавых беспарадках.
Акрамя навучаньня, гаворыцца ў прысудзе, Ляшкевіч даводзіў інфармацыю Бурдзею аб тым, калі ў Менску адбудуцца масавыя акцыі. Ні на воднай зь іх Бурдзей не прысутнічаў.
Сяргей Ляшкевіч не прызнаў ніводнага пункту абвінавачваньня з боку пракурора, а ягоныя адвакаты даказвалі, што відэакліп пад назовам "Незвычайны канцэрт", які Бурдзей бачыў у кватэры Ляшкевіча, зьяўляецца творам мастацтва, як, да прыкладу "Вайна і мір" Талстога, а не ў якім выпадку не навучальным матэрыялам для масавых беспарадкаў. Аднак судзьдзя патрактаваў відэафільм інакш.
Адвакаты таксама зьвярталі ўвагу на блытаныя паказаньні Бурдзея, на тое, што суд давярае тройчы асуджанаму чалавеку, які ў той час чакаў на чарговы прысуд, а не прымае пад увагу словы Ляшкевіча, які мае станоўчыя характарыстыкі зь месца працы і навучаньня ў Гарадзенскім аграрным унівэрсытэце і які ніколі раней не прыцягваўся да адказнасьці.
Сумнеўнымі, на думку адвакатаў, былі паказаньні сьведкі па прозьвішчы Навагран, якога суд вызваліў ад удзелу ў працэсе нібыта ў мэтах забесьпячэньня яго асабістай бясьпекі. Спадар Навагран, які так і не зьявіўся ў судзе, пісьмова паказаў, што паміж ім і Ляшкевічам адбылася размова, у якой апошні быццам казаў аб тым, што зьбірае маладых фізычна моцных людзей для ўдзелу ў акцыях пратэсту ў Менску.
Сяргей Ляшкевіч заявіў, што прозьвішча гэтага сьведкі яму наагул невядома.
Нібыта ўлічыўшы станоўчыя характарыстыкі Сяргея Ляшкевіча і ягоны стан здароўя – ён хварэе на астму, судзьдзя Сініла вынес прысуд – 5 месяцаў арышту, на месяц менш, чым патрабаваў пракурор.
Пракурор Рыгор Дынько застаўся задаволены рашэньнем суду:
(Рыгор Дынько: ) "Практычна тое, што я прасіў, тое і далі. Астатняе – гэта ўжо ня сутнасьць. І з майго пункту погляду ўсё нармальна".
А вось што сказала пасьля вынясеньня прысуду маці Сяргея Ляшкевіча – Ірына Ляшкевіч:
(Ляшкевіч: ) "Такога цынізму, такой хлусьні я яшчэ ня чула... Зрэшты напэўна толькі такога і трэба было чакаць ад нашага суду. Я, канечне, спадзявалася на лепшае, але лепшага, як відаць, тут чакаць не атрымліваецца з нашым правасудзьдзем. У нас судзіць і вяршыць лёсы адзін чалавек".
Гл.таксама Як ішоў суд над Сяргеем Ляшкевічам (фота)
Сёньня судзьдзя Сініла прыняў аргумэнты Бурдзея пра тое, што быццам бы Ляшкевіч даваў яму для распаўсюду агітацыйную прадукцыю, сыстэматычна ў сваёй кватэры праводзіў размовы аб правядзеньні ў Менску мітынгаў, у якіх той павінен быў браць удзел, паказваў відэафільмы, у якіх дэманстраваліся масавыя беспарадкі ў Менску, як падпальваліся міліцэйскія машыны і ўчыняўся гвалт у дачыненьні да супрацоўнікаў міліцыі. Гэта, дарэчы, суд і палічыў навучаньнем да ўдзелу ў масавых беспарадках.
Акрамя навучаньня, гаворыцца ў прысудзе, Ляшкевіч даводзіў інфармацыю Бурдзею аб тым, калі ў Менску адбудуцца масавыя акцыі. Ні на воднай зь іх Бурдзей не прысутнічаў.
Сяргей Ляшкевіч не прызнаў ніводнага пункту абвінавачваньня з боку пракурора, а ягоныя адвакаты даказвалі, што відэакліп пад назовам "Незвычайны канцэрт", які Бурдзей бачыў у кватэры Ляшкевіча, зьяўляецца творам мастацтва, як, да прыкладу "Вайна і мір" Талстога, а не ў якім выпадку не навучальным матэрыялам для масавых беспарадкаў. Аднак судзьдзя патрактаваў відэафільм інакш.
Адвакаты таксама зьвярталі ўвагу на блытаныя паказаньні Бурдзея, на тое, што суд давярае тройчы асуджанаму чалавеку, які ў той час чакаў на чарговы прысуд, а не прымае пад увагу словы Ляшкевіча, які мае станоўчыя характарыстыкі зь месца працы і навучаньня ў Гарадзенскім аграрным унівэрсытэце і які ніколі раней не прыцягваўся да адказнасьці.
Сумнеўнымі, на думку адвакатаў, былі паказаньні сьведкі па прозьвішчы Навагран, якога суд вызваліў ад удзелу ў працэсе нібыта ў мэтах забесьпячэньня яго асабістай бясьпекі. Спадар Навагран, які так і не зьявіўся ў судзе, пісьмова паказаў, што паміж ім і Ляшкевічам адбылася размова, у якой апошні быццам казаў аб тым, што зьбірае маладых фізычна моцных людзей для ўдзелу ў акцыях пратэсту ў Менску.
Сяргей Ляшкевіч заявіў, што прозьвішча гэтага сьведкі яму наагул невядома.
Нібыта ўлічыўшы станоўчыя характарыстыкі Сяргея Ляшкевіча і ягоны стан здароўя – ён хварэе на астму, судзьдзя Сініла вынес прысуд – 5 месяцаў арышту, на месяц менш, чым патрабаваў пракурор.
Пракурор Рыгор Дынько застаўся задаволены рашэньнем суду:
(Рыгор Дынько: ) "Практычна тое, што я прасіў, тое і далі. Астатняе – гэта ўжо ня сутнасьць. І з майго пункту погляду ўсё нармальна".
А вось што сказала пасьля вынясеньня прысуду маці Сяргея Ляшкевіча – Ірына Ляшкевіч:
(Ляшкевіч: ) "Такога цынізму, такой хлусьні я яшчэ ня чула... Зрэшты напэўна толькі такога і трэба было чакаць ад нашага суду. Я, канечне, спадзявалася на лепшае, але лепшага, як відаць, тут чакаць не атрымліваецца з нашым правасудзьдзем. У нас судзіць і вяршыць лёсы адзін чалавек".
Гл.таксама Як ішоў суд над Сяргеем Ляшкевічам (фота)
