Макрон, які ўступіў у пасаду два тыдні таму, падкрэсьлівае, што дыялёг з Расеяй жыцьцёва неабходны для ўрэгуляваньня шэрагу міжнародных спрэчак. Тым ня менш, двухбаковыя адносіны характарызуюцца недаверам, Парыж і Масква падтрымліваюць супрацьлеглыя бакі ў сырыйскай вайне і прытрымліваюцца розных поглядаў на канфлікт ва Ўкраіне, адзначае Голас Амэрыкі.
Макрон, які толькі што які размаўляў з заходнімі калегамі ў ходзе саміту NATO ў Брусэлі і саміту «Вялікай сямёркі» на Сыцыліі, у панядзелак прыме расейскага прэзыдэнта ў Версалі, у прыгарадзе Парыжу.
На фоне барочнага хараства былой каралеўскай рэзыдэнцыі, дзе цяпер праходзіць выстава, прысьвечаная знаходжаньню расейскага Пятра Вялікага ў Францыі, Макрон паспрабуе даць франка-расейскім адносінам новы старт.
«Гаварыць з Расеяй абсалютна неабходна, таму што ёсьць шэраг міжнародных праблем, якія ня будуць дазволеныя бяз жорсткага дыялёгу зь ёй», — сказаў Макрон.
«У сваім стасунках з Расеяй я буду патрабавальны», — сказаў журналістам 39-гадовы лідэр у канцы саміту «Вялікай сямёркі», дзе заходнія лідэры дамовіліся разгледзець новыя меры ў дачыненьні да Масквы, калі сытуацыя ва Ўкраіне не палепшыцца.
Пры экс-прэзыдэнце Франсуа Аляндзе ў адносіны паміж Парыжам і Масквой была ўсё нарастальная напружанасьць. 64-гадовы Пуцін у кастрычніку адмяніў заплянаваны візыт пасьля таго, як Алянд заявіў, што гатовы зь ім сустракацца толькі дзеля перамоваў па Сырыі.
Затым, у ходзе перадвыбарнай кампаніі ў Францыі, штаб Макрона заявіў аб хакерскіх нападах і кампаніі дэзінфармацыі з боку Расеі, у нейкі момант адмовіўшы ў акрэдытацыі расейскім дзяржаўным СМІ Sputnik і RT, абвінаваціўшы іх у распаўсюдзе расейскай прапаганды і фальшывых навін.
За два дні да другога туру прэзыдэнцкіх выбараў, які адбыўся 7 траўня, каманда Макрона паведаміла, што ў інтэрнэт былі зьлітыя тысячы электронных лістоў са ўзламаных акаўнтаў. Нью-ёркскі аналітык мяркуе, што за атакай магла стаяць групоўка, зьвязаная з расейскай ваеннай выведкай.
І Масква, і канал RT працягваюць адпрэчваць абвінавачваньні ва ўмяшаньні ў выбары.
Пуцін таксама забясьпечыў дадатковую рэкляму праціўніцы Макрона, нацыяналістцы Марын Лё Пэн, сустрэўшыся зь ёй за месяц да першага туру выбараў.
Макрон атрымаў рашучую перамогу над Лё Пен, якая ў адкрытую захапляецца Пуціным, а пазьней расейскі прэзыдэнт у віншавальным званку сказаў, што хоча пакінуць у баку недавер і супрацоўнічаць з Макронам.
Былы дарадца Алянда па дыпляматычных пытаньнях Жак Адыбэр адзначае, што, паколькі Пуціна выключылі з «Вялікай васьмёркі» праз абвастрэньне стасункаў з Захадам, арганізацыя сустрэчы адразу пасьля саміту — мудры крок з боку Макрона.
«Пуціну падабаюцца такія вялікія сымбалічныя жэсты. Я думаю, гэта выдатная палітычная магчымасьць, і месца для сустрэчы абрана як нельга лепш, — сказаў ён у інтэрвію CNews TV. — Прыняць Пуціна ў Версалі — гэта дадасьць шыку».
Прадстаўнік расейскіх уладаў у пятніцу сказаў журналістам у Маскве, што мэта сустрэчы — «зразумець адзін аднаго», і што Крэмль разьлічвае на «адкрытую размову» па Сырыі.
У той час, як Масква падтрымлівае сырыйскага прэзыдэнта Башара Асада, Францыя аказвае падтрымку паўстанцкім групоўкам, якія спрабуюць яго скінуць. Акрамя таго, Францыя прытрымліваецца жорсткай лініі ў пытаньні санкцый супраць Расеі, якія першапачаткова былі ўведзеныя пасьля анэксіі Крыма ў 2014 годзе. У 2015 годзе Парыж адмяніў кантракт на пастаўку ваенных караблёў на суму 1,3 мільярда даляраў.
Падчас перадвыбарчай кампаніі Макрон выказваўся за пашырэньне санкцый, калі Масква не прадэманструе прагрэсу ў імплемэнтацыі мірнага пагадненьня па ўсходняй Украіне, дзе сілы Кіева змагаюцца з прарасейскімі сэпаратыстамі.
Аднак пасьля абраньня Макрон, здаецца, зьлёгку зьмякчыў сваю рыторыку, хоць у першай жа тэлефоннай размове з Пуціным падкрэсьліў, што іх пазыцыі ўсё яшчэ разыходзяцца.
Макрон заяўляе, што яго прыярытэт у Сырыі — зьнішчыць «Ісламскую дзяржаву», што відавочна знойдзе станоўчы водгук у Пуціна.
Як адзначае адзін францускі дыплямат, Макрон настойвае на актывізацыі зносін з Расеяй пасьля некалькіх гадоў, калі жорсткую пазыцыю Францыі ўсё ўспрымалі як належнае, што ўскладняла дасягненьне кампрамісу.
«Макрон пакінуў сабе дастаткова прасторы для манэўру, што адкрывае новыя дыпляматычныя і палітычныя магчымасьці», — лічыць дыплямат.
