Ён таксама выказаў меркаваньне, што яшчэ сёньняшнія дзеці будуць аддаваць дзяржаўныя пазыкі.
«У чарзе было даволі шмат людзей — 25-30. Мяне добра ведаюць, часта падыходзяць паразмаўляць. Гэтым разам гутарка закранула праблему зьнешняга дзяржаўнага доўгу», — распавёў Аляксандар Мех.
Да Меха падышоў супрацоўнік міліцыі ў цывільным Анатоль Джыга, які вывеў грамадзкага актывіста з паліклінікі.
Джыга стаў тэлефанаваць у мясцовы аддзел КДБ. Меха прывезьлі ў міліцыю Кобрынскага раёну, дзе зь ім правёў гутарку супрацоўнік КДБ.
Пасьля маёр міліцыі Анатоль Джыга склаў рапарт, а Аляксандр Мех напісаў тлумачальную.
«Супрацоўнік КДБ не размаўляў са мной на тэму, якую я ўзьняў у чарзе ў паліклініцы. Я сказаў бы, што ён задаваў пытаньні агульнага характару, кшталту, як у мяне справы. Я ня стаў нічога адказваць і параіў супрацоўніку вывучыць дзяржаўную мову — беларускую», — адзначыў Аляксандр Мех.
Пасьля гэтага Аляксандра Меха адпусьцілі.
«У чарзе было даволі шмат людзей — 25-30. Мяне добра ведаюць, часта падыходзяць паразмаўляць. Гэтым разам гутарка закранула праблему зьнешняга дзяржаўнага доўгу», — распавёў Аляксандар Мех.
Да Меха падышоў супрацоўнік міліцыі ў цывільным Анатоль Джыга, які вывеў грамадзкага актывіста з паліклінікі.
Джыга стаў тэлефанаваць у мясцовы аддзел КДБ. Меха прывезьлі ў міліцыю Кобрынскага раёну, дзе зь ім правёў гутарку супрацоўнік КДБ.
Пасьля маёр міліцыі Анатоль Джыга склаў рапарт, а Аляксандр Мех напісаў тлумачальную.
«Супрацоўнік КДБ не размаўляў са мной на тэму, якую я ўзьняў у чарзе ў паліклініцы. Я сказаў бы, што ён задаваў пытаньні агульнага характару, кшталту, як у мяне справы. Я ня стаў нічога адказваць і параіў супрацоўніку вывучыць дзяржаўную мову — беларускую», — адзначыў Аляксандр Мех.
Пасьля гэтага Аляксандра Меха адпусьцілі.
