Пры ацэнцы недзеяздольнасьці дзяржаўнага мэханізму бяруцца пад увагу 12 палітычных, дэмаграфічных, эканамічных і грамадзкіх паказьнікаў жыцьця ў гэтых краінах, прыкладам: узброеныя канфлікты з суседзямі і ўнутры дзяржавы, уцекачы, эканамічнае разьвіцьцё і ВУП на душу насельніцтва, сярэдняя працягласьць жыцьця насельніцтва, сытуацыя з правамі чалавека, уплыў службаў бясьпекі на жыцьцё ў дзяржаве, разьяднанасьць палітычных элітаў.
Паводле прынятых крытэраў ацэнкі, дзясятка найбольш няўдалых (недзеяздольных) дзяржаў у 2010 годзе выглядае наступным чынам: Самалі, Чад, Судан, Зымбабвэ, Дэмакратычная Рэспубліка Конга, Аўганістан, Ірак, Цэнтральна-Афрыканская Рэспубліка (ЦАР), Гвінэя, Пакістан.
Ніжэй падаем параўнаньне некаторых парамэтраў, істотных для вызначэньня рэйтынгу няўдалых дзяржаў, для гэтых 10 найгоршых дзяржаў і для ЗША.
Беларусь у гэтым рэйтынгу займае 82 месца і знаходзіцца сярод краінаў, чый індэкс дзеяздольнасьці дасьледчыкі акрэсьліваюць тэрмінам "borderline", то бок, "прамежкавым" паміж краінамі "стабільнымі" (stable) і "ў небясьпецы" (in danger).
