Я мяркую, што гэты візыт – не чарговая скандальная эскапада сыньёра Сыльвіё, а пралічаны ход, узгоднены зь іншымі краінамі-сябрамі Эўразьвязу. Тут менавіта асаблівасьці паводзінаў Бэрлюсконі рабілі яго ўдалым кандыдатам на тое, каб першым з заходніх лідэраў зрабіць візыт у Беларусь. З аднаго боку, кіраўнік адной з ключавых краінаў Зьвязу. З другога, ну такі блазан эўрапейскай палітыкі. Лукашэнку даюць чарговы пернік, але невялічкі і загадкавы.
Напярэдадні сустрэчы Лукашэнка, адказваючы на пытаньне журналіста італьянскай газэты “La Stampa” пра гарантыі ў пляне дэмакратызацыі, якія Беларусь магла б даць Сыльвіё Бэрлюсконі, сказаў: “Ня думаю, што Сыльвіё едзе сюды па нейкія гарантыі дэмакратызацыі. Што да дэмакратыі, мы можам яшчэ зь сім-тым падзяліцца гэтым дарам”.
І сапраўды на пачатку сустрэчы італьянскі госьць закранаў выключна пытаньні эканамічнага супрацоўніцтва. Аднак неабавязкова верыць усяму, што кажа Лукашэнка. Варта прыгадаць фон сустрэчы – у дзень прыезду лідэра эўрапейскай краіны Палата прадстаўнікоў прыняла ў першым чытаньні папраўкі ў Выбарчы кодэкс. Італія Бэрлюсконі – магчыма, ня самы лепшы ўзор дэмакратыі, скажам, што да свабоды друку, дык у Італіі яе, зразумела, болей, чым у Беларусі, але шмат хто крытыкуе Бэрлюсконі за манапалізацыю італьянскага мэдыя-рынку. Але я не выключаю, што Бэрлюсконі давядзе да Лукашэнкі супольную пазыцыю Эўразьвязу, у тым ліку і ў сфэры лібэралізацыі.
І наўрад ці мэты візыту прэм’ера Італіі былі выключна прагматычныя – забясьпечыць “зялёнае сьвятло” для італьянскага бізнэсу, пралабіяваць буйныя інвэстыцыйныя праекты блізкіх да яго кампаніяў. Хаця, зразумела, не бяз гэтага: спадар Бэрлюсконі, беручы на сябе няўдзячную ролю першага эўрапейскага лідэра, які наведае Лукашэнку, не забыўся на інтарэсы айчыннага бізнэсу. Аднак я ня выключаю, што гэтая зацікаўленасьць крыху перабольшаная. Эканамічнае супрацоўніцтва Беларусі з Італіяй вельмі сьціплае: скажам, італьянскія інвэстыцыі за 6 месяцаў гэтага году склалі мізэрную лічбу – менш за 2 мільёны даляраў. Таваразварот уражвае крыху болей: імпарт у Беларусь сёлета – паўмільярда даляраў, беларускі экспарт у Італію – каля 100 мільёнаў даляраў. Зразумела, калі дамовяцца, дык грашовыя патокі могуць імкліва ўзбуйніцца, але звычайна грошы ідуць да грошай.
І таму мне здаецца, што камэрцыйнай зацікаўленасьцю Бэрлюсконі ў Беларусі справа не вычэрпваецца і тэмамі ягонай гутаркі з Лукашэнкам былі і агульныя пытаньні адносінаў Беларусі з Эўразьвязам.
Напярэдадні сустрэчы Лукашэнка, адказваючы на пытаньне журналіста італьянскай газэты “La Stampa” пра гарантыі ў пляне дэмакратызацыі, якія Беларусь магла б даць Сыльвіё Бэрлюсконі, сказаў: “Ня думаю, што Сыльвіё едзе сюды па нейкія гарантыі дэмакратызацыі. Што да дэмакратыі, мы можам яшчэ зь сім-тым падзяліцца гэтым дарам”.
І сапраўды на пачатку сустрэчы італьянскі госьць закранаў выключна пытаньні эканамічнага супрацоўніцтва. Аднак неабавязкова верыць усяму, што кажа Лукашэнка. Варта прыгадаць фон сустрэчы – у дзень прыезду лідэра эўрапейскай краіны Палата прадстаўнікоў прыняла ў першым чытаньні папраўкі ў Выбарчы кодэкс. Італія Бэрлюсконі – магчыма, ня самы лепшы ўзор дэмакратыі, скажам, што да свабоды друку, дык у Італіі яе, зразумела, болей, чым у Беларусі, але шмат хто крытыкуе Бэрлюсконі за манапалізацыю італьянскага мэдыя-рынку. Але я не выключаю, што Бэрлюсконі давядзе да Лукашэнкі супольную пазыцыю Эўразьвязу, у тым ліку і ў сфэры лібэралізацыі.
І наўрад ці мэты візыту прэм’ера Італіі былі выключна прагматычныя – забясьпечыць “зялёнае сьвятло” для італьянскага бізнэсу, пралабіяваць буйныя інвэстыцыйныя праекты блізкіх да яго кампаніяў. Хаця, зразумела, не бяз гэтага: спадар Бэрлюсконі, беручы на сябе няўдзячную ролю першага эўрапейскага лідэра, які наведае Лукашэнку, не забыўся на інтарэсы айчыннага бізнэсу. Аднак я ня выключаю, што гэтая зацікаўленасьць крыху перабольшаная. Эканамічнае супрацоўніцтва Беларусі з Італіяй вельмі сьціплае: скажам, італьянскія інвэстыцыі за 6 месяцаў гэтага году склалі мізэрную лічбу – менш за 2 мільёны даляраў. Таваразварот уражвае крыху болей: імпарт у Беларусь сёлета – паўмільярда даляраў, беларускі экспарт у Італію – каля 100 мільёнаў даляраў. Зразумела, калі дамовяцца, дык грашовыя патокі могуць імкліва ўзбуйніцца, але звычайна грошы ідуць да грошай.
І таму мне здаецца, што камэрцыйнай зацікаўленасьцю Бэрлюсконі ў Беларусі справа не вычэрпваецца і тэмамі ягонай гутаркі з Лукашэнкам былі і агульныя пытаньні адносінаў Беларусі з Эўразьвязам.
