Помнік слаўнаму мінуламу і сучаснаму бяспамяцтву адначасова.
Падведзеныя прамежкавыя вынікі праграмы MOST (Mobility Scheme for Targeted People-to-People-Contacts) — глябальнага эўрапейскага праекту, накіраванага на пашырэньне стасункаў паміж грамадзянамі і арганізацыямі Эўразьвязу і Беларусі.
Тыднёвік «Деловой Казахстан», галоўнае эканамічнае выданьне гэтай сярэднеазіяцкай краіны, ставіць пад сумнеў эфэктыўнасьць наддзяржаўных інтэграцыйных праектаў пад патранатам Масквы.
Пстрыкаючы тэлевізійным пультам у гатэлі ўзбэцкай Бухары, выпадкова натрапіў на афіцыйны канал туркмэнскага тэлебачаньня. І наступныя тры гадзіны ня мог адарвацца ад захапляльнага відовішча — прапаганда культу прэзыдэнта Бердымухамедава выходзіла па-за ўсе нормы прыстойнасьці.
«Для ўзбэкаў пахаваньне — той момант, калі ты мусіш адразу прыехаць і аддаць даніну павагі. Гэтага чамусьці не зрабіў Назарбаеў, гэтага не зрабіў Лукашэнка», — узбэцкі экспэрт.
Удзельнічаюць: Валер Карбалевіч, Уладзімер Глод, Ігар Карней
Масква, Красная плошча. Некалі — месца канцэнтрацыі левых і правых, памяркоўных і радыкалаў. Цяпер тут вольна пачувае сябе, здаецца, толькі адна сіла — прыхільнікі палітыкі цьвёрдай рукі, зьбіральніка рускіх земляў прэзыдэнта Пуціна.
Карэспандэнт Свабоды завітаў у выставачную залю маскоўскага Сахараўскага цэнтру, дзе цягам двух дзён так званыя «вэтэраны Данбасу» грамілі экспазыцыі пераможцаў конкурсу дакумэнтальнага фота «Прямой взгляд».
Легендарны беларускі футбаліст Сяргей Герасімец, які нарадзіўся ў Кіеве, а цяпер працуе ў Расеі, даў шчырае інтэрвію Свабодзе.
Маёй „творчай рэзэрвацыяй“ стаў паб у Віцебску», — малады выкладчык Сяргей Русецкі пра своечасовасьць зьмены прафэсіі.
Як мяркуюць адмыслоўцы, прымусовая «кітаізацыя» беларускага аўтапраму — прагназаваная авантура са стратамі на мільёны даляраў.
Разьвітаньне зь Юрыем Базанам адбылося ў Міханавічах. Яму было 53 гады, а памёр ён, паводле папярэдніх зьвестак, ад інсульту. На тутэйшых могілках пахаваныя ягоныя бацькі.
Старадаўняя Ашмяна дэманструе, як канвэртаваць эўрапейскія гранты ў аднаўленьне цікавасьці да гістарычных каранёў.
«Празь Дзьвіну на іншы бераг — 100 мэтраў. Але моста няма, паром сеў на мель, аб’яжджаць даводзіцца 70 кілямэтраў», — жыхары Суража на Віцебшчыне ў закладніках безгаспадарнасьці і «будоўлі стагодзьдзя».
Хто падарыў паралімпійцам торт з расейскім сьцягам і чаму беларуская зборная забрала сабе квоты, якія вызваліліся ў выніку дыскваліфікацыі Расеі?
У Эўропе акцыя аднаго дня без аўтамабіля шырока ладзіцца ад канца 1990-х. Сёньня ўлады паўсотні краінаў зноў наклалі часовы мараторый на перасоўваньне чатырохколавым транспартам. А вось да Беларусі слушная ідэя даходзіць са скрыпам. Абмяркоўваюць Уладзімер Глод, Ігар Карней і Сяргей Навумчык.
«Я мог застацца і ў Крыме, і ў Луганску, але супрацоўніцтва з захопнікамі супярэчыць маёй ідэалёгіі», — украінскі навуковец Сяргей Целіжэнка верыць, што пабачыць родны горад, вызвалены ад прарасейскіх сэпаратыстаў.
Падчас мінулага наведваньня Беларусі місіяй МВФ журналісты ўдакладнялі ў яе кіраўніка, як трэба разумець словы «на найвышэйшым роўні». Адказ быў такі: маецца на ўвазе спадар Лукашэнка.
Забудоўнікі зноў маняцца «асвоіць» чарговы гістарычны раён Менску — тэрыторыю старых могілак у квартале вуліц Казлова — Залатая Горка — Чырваназорная — праспэкт Незалежнасьці.
«Гістарычная сымболіка не забароненая дзяржавай. І калі людзям падабаецца нацыянальная атрыбутыка, караць за яе нельга», — аўтар рэбрэндынгу для нацыянальнай зборнай па футболе Ўладзімер Беражкоў.
Загрузіць яшчэ
