Такім чынам, ён зьменіць на гэтай пасадзе дзейнага прэзыдэнта краіны Міла Джуканавіча, які кіраваў Чарнагорыяй зь невялікімі перапынкамі з 1991 года.
У ноч на 3 красавіка назіральнік за ходам выбараў Цэнтру маніторынгу і дасьледаваньняў (CEMI), які базуецца ў сталіцы Чарнагорыі Падгорыцы, паведаміў, што Мілатавіч атрымаў больш за 60% галасоў выбарнікаў.
Джуканавіч прызнаў паражэньне і павіншаваў свайго суперніка.
Што вядома пра новага лідэра Чарнагорыі
- 37-гадовы Мілатавіч — былы міністар эканомікі і эканамічнага разьвіцьця Чарнагорыі.
- У ягоныя перадвыбарчыя абяцаньні ўваходзіла барацьба з карупцыяй і паляпшэньне ўзроўню жыцьця.
- Летась Мілатовіч стаў сузаснавальнікам партыі «Эўропа зараз!».
- Выступаючы перад сваімі прыхільнікамі пасьля перамогі, Мілатовіч паабяцаў, што цягам наступных пяці гадоў Чарнагорыя ўвойдзе ў Эўразьвяз. Краіна атрымала статус кандыдата на ўступленьне ў ЭЗ у 2008 годзе.
- Пры гэтым, як перадае карэспандэнт BBC на Балканах, яго падтрымліваюць партыі, блізкія да Сэрбіі, Расеі і праваслаўнай царквы.
Паводле зьвестак CEMI, яўка выбарнікаў склала каля 70%. Афіцыйныя вынікі прэзыдэнцкіх выбараў у Чарнагорыі будуць абвешчаныя неўзабваве пасьля таго, як будуць разгледжаны ўсе скаргі на парушэньні падчас галасаваньня, калі такія будуць пададзены.
Хто пакідае пасаду прэзыдэнта
Былы камуніст, 61-гадовы Міла Джуканавіч, быў ва ўладзе ў Чарнагорыі ў якасьці прэзыдэнта ці прэм’ер-міністра на працягу 33 гадоў пасьля распаду фэдэратыўнай Югаславіі. Па выніках выбараў ён прызнаў сваё паражэньне Мілатавічу.
У пэрыяд праўленьня Джуканавіча Чарнагорыя, якая зьяўляецца кандыдатам на ўступленьне ў Эўрапейскі зьвяз, дабілася незалежнасьці ад Сэрбіі ў 2006 годзе і стала чальцом блёка NATO ў 2017 годзе.
Апанэнты абвінавачваюць Джуканавіча і яго партыю ў карупцыі, сувязях з арганізаванай злачыннасьцю і кіраваньні краінай як сваёй вотчынай; тыя абвінавачваньні адмаўляюць.
Выбары прайшлі пасьля года палітычнай нестабільнасьці, калі два ўрады, якія прыйшлі да ўлады ў выніку пратэстаў 2020 года, падтрыманых уплывовай Сэрбскай праваслаўнай царквой, былі адпраўленыя ў адстаўку пасьля вотумаў недаверу.
