У Менску прэзэнтавалі кнігу Рыгора Барадуліна «Сны сасны»

Пяцьдзясят дзевяць вершаў, столькі ж фотаздымкаў Вадзіма Грудзька на 159 старонках, плюс трыццаць хвілінаў паэзіі ў аўтарскім выкананьні. І ўсё разам гэта — новая кніга і аўдыёдыск Рыгора Барадуліна «Сны сасны».

Кнігу рыхтавалі да выхаду яшчэ ў 2009-м. Але тады Рыгор Барадулін захапіўся новай ідэяй — выдаць кнігу вершаказаў, якія экспромтам начытаў музы́ку Алесю Камоцкаму. Такім чынам зьявілася кніга Барадуліна «Навошта?»

Аднак леташняй восеньню Барадулін папрасіў вярнуцца да матэрыялу кнігі «Сны сасны» і выдаць яе да восені 2014-га.


Алесь Камоцкі задаволены, што стрымаў слова, дадзенае аўтару.

На прэзэнтацыі было шмат моладзі.

Маладыя акторы з народнага літаратурнага тэатру «Жывое слова» чыталі вершы з новай кнігі Рыгора Барадуліна.

Кіраўніца тэатру Алеся Сівохіна і вядоўца імпрэзы Алесь Камоцкі сьпявалі пад гітару знакамітыя барадулінскімя строфы.

«Сны сасны» — другая пасьмяротная кніга Рыгора Барадуліна. Першая, «У неба пехатою», выйшла да ягоных саракавінаў.

Рыгор Барадулін

Рыгор Барадулін памёр 2 сакавіка 2014 году. Яму было 79 гадоў.

Рыгор Барадулін нарадзіўся 24 лютага 1935 году, на хутары Верасоўка Вушацкага раёну Віцебскай вобласьці.

Працаваў рэдактарам у розных пэрыядычных выданьнях (сярод іх — газэта «Советская Белоруссия», часопісы «Бярозка», «Полымя»), а таксама ў выдавецтвах «Беларусь» і «Мастацкая літаратура». У выдавецтве «Мастацкая літаратура» працаваў больш за 20 гадоў, спачатку рэдактарам, затым загадчыкам рэдакцыі. У складзе дзяржаўнай дэлегацыі БССР прымаў удзел у 39-й сэсіі Генэральнай Асамблеі ААН (1984).

Пачаў друкавацца з 1953 году, першыя вершы былі зьмешчаныя ў газэце «Чырвоная змена». Першы зборнік паэзіі — «Маладзік над стэпам» — выйшаў у 1959 годзе.

Да 25-годзьдзя пантыфікату Папы Рыгор Барадулін пераклаў на беларускую мову кнігу паэзіі Папы Рымскага Яна Паўла II «Рымскі трыпціх» і меў магчымасьць пабачыцца з пантыфікам на асабістай аўдыенцыі ў Ватыкане 28 чэрвеня 2004 г. У 2005 годзе выйшаў зборнік малітоўнай паэзіі «Ксты». Зборнік «Руны Перуновы» (2006), у які ўвайшла выбраная лірыка, таксама насычаны духоўнымі вершамі.

Пераклаў на беларускую мову п’есу «Вей, вятрок!» Яна Райніса (1980), зборнікі твораў «Блакітны звон Грэнады» Гарсія Лёркі (1975), «Мэлёдыя каліны» Івана Драча (1981), «Ветраліст» Габрыелі Містраль (1984), «Рубаі» Амара Хаяма (1989); «Слова пра паход Ігараў» (1986), кнігу Яна Паўла II, а таксама асобныя творы Шэксьпіра, Байрана, Няруды, Гільена, Міцкевіча, Бранеўскага, Ясеніна, Гамзатава.

Рыгор Барадулін — апошні беларус, якому надалі званьне Народнага паэта (1992). Узнагароджаны Дзяржаўнай прэміяй Беларусі імя Янкі Купалы (1976) за зборнік вершаў «Рум» і пераклады з Фэдэрыка Гарсіі Лёркі, Ордэнам Дружбы народаў, Ордэнам Знак Пашаны, латыскім Ордэнам Трох Зорак (атрымаў званьне Афіцэра Ордэна (4 ступень) 23 красавіка 1997 г.) і мэдалём Францыска Скарыны. Барадулін зьяўляецца Ганаровым доктарам БДУ й ганаровым грамадзянінам Ушацкага раёну.

У 2006 годзе кандыдатура Барадуліна была сярод намінантаў на Нобэлеўскую прэмію ў галіне літаратуры (за зборнік вершаў «Ксты»).