Судзяць лекараў «Экамэдсэрвіса». Жывы рэпартаж

У судзе абвешчаны перапынак да панядзелка, 13 студзеня. Працэс адновіцца а 10:00.

Юры Кубараў спытаўся ў Шурава, ці памятае той, як ён з жонкай Алай былі ў прыёмнай і прасіліся, каб іх прапусьцілі да дачкі. Шураў адказаў, што дакладна ня памятае. Пры гэтым раней ён прызнаў, што запаўняў наркозную карту апэрацыі пазьней, па-памяці.

Суд працягвае допыты Шурава. У прыватнасьці высьвятляецца, ці знаёмы ён з нарматыўнымі дакумэнтамі аб прысваеньні чарговых кваліфікацыяў лекарам-анэстэзіёлягам. Таксама Шураву задаў Юры Кубараў.

У судзе абвешчаны перапынак на 10-15 хвілін

Шураў мяркуе, што цягам наступных чатырох тыдняў Кубараву лячылі як жывога чалавека. Але ў наркознай картцы ён не напісаў пра інцыдэнт з кіслародам — з карпаратыўных меркаваньняў. Ён назваў сумнеўнымі высновы экспэртызы пра сувязь паміж ягонымі дзеяньнямі і сьмерцю пацыенткі.

«Калі пераканаўся, што анэстэзія праходзіць гладка, даў дазвол хірургу Серабро і апэрацыйнай сястры Бандарэнка пачынаць апэрацыю. Хірург Віктар Серабро правёў мясцовую анэстэзію носа і пачаў апэрацыю», — паведаміў Шураў. Ён быў побач, паводле яго словаў, сядзеў на крэсле.

Пракурор: «Як вы ажыцьцяўлялі кантроль за станам пацыенткі ў такі момант?»

Шураў: «Праз паказаньні на маніторы».

Пракурор патрабуе дэталяў, хто што рабіў і як назіралі за станам пацыенткі. Шураў у замяшальніцтве і тлумачыць, што падыходзіць да пацыенткі не трэба, манітор высока на апараце, паказчыкі вялікія і добра назіраць за імі:

«Мы ня можам падыйсьці да галавы пацыенткі, вялікая стэрыльная зона пры такой апэрацыі».

Паводле Шурава, паказчыкі былі нармальныя, але каля 18 гадзінаў апарат пачаў выдаваць гукавы сыгнал. Ён падыйшоў да апарату і ўбачыў на ім надпіс: «Тэхнічная памылка».

Вызначыць, у чым была «тэхнічная памылка» было немагчыма. Ён убачыў, што адсутнічае «экскурсія грудной клеткі»:

«Першае, пра што я падумаў, што гэта адбылася разгермэтызацыя дыхальнага контуру.
Тады ён праверыў трубкі для дыханьня, што нам магла быць разгермэтызацыя, але ўсё было нармальна. Пасьля гэтага ён папрасіў Серабро і Бандарэнку адысьці ад стала і спыніць апэрацыю, каб ён праверыў усю апаратуру.

Тады ён агледзеў пацыентку і заўважыў, што зь месца апэрацыі ідзе кроў больш цёмнага колеру, а скура бляклая. Гэта прыкмета кіслароднага галаданьня. Тады ён пачаў праводзіць ручную вэнтыляцыю лёгкіх. Зрэнкі пацыенткі былі вузкія, з станоўчай рэакцыяй на сьвятло, пульс быў, але рэдкі і слабы.

У гэты момант мэдсястра канстатавала адсутнасьць пульса на руцэ, хаця на соннай артэрыі пульс яшчэ быў. Судзьдзя пытаецца, ці быў ў гэты момант гукавы сыгнал? Не.

Тады Шураў, як ён кажа, папрасіў увесьці праз вэну пацыентцы адрэналін ды іншыя лекі для актывізацыі працы сэрца. Сам пры гэтым некалькі разоў націснуў на грудную клетку. Пасьля ўвядзеньня лекаў скура стала нармальнай, блякла-ружовай. Мэдсясра сказала, што зьявіўся пульс на руцэ.

Ён убачыў, што не падаецца кісларод, яго не было да 18:40. За гэты час праз адмысловую падушку Шураў асабіста падаваў кісларод для пацыенткі. Потым кісларод зьявіўся ў сыстэме, і пацыентку зноў падключылі да апарату. Закончылі апэрацыю а 19:30. Пацыентка была ў прытомнасьці і яе перавялі ў палату.

Ён двойчы заходзіў да яе ў палату і прыкметы сьвядомасьці бачыў. Яна выконвала яго просьбу дыхаць праз рот. У 21:15 апошні раз зайшоў да Кубаравай, вырашыў, што ў яе постнаркозны сон. У 21:30 ён сышоў, папярэдзіўшы мэдсястру. Свае дзеяньні падчас апэрацыі называе адэкватнымі. Але прызнаў, што пасьля апэрацыі недаацаніў стан пацыенткі. Таму прызнае сваю віну часткова.

Шураў: «Калі пераканаўся, што анэстэзія праходзіць гладка, даў дазвол хірургу Серабро і апэрацыйнай сястры Бандарэнка пачынаць апэрацыю. Хірург Віктар Серабро правёў мясцовую анэстэзію носа і пачаў апэрацыю», — паведаміў Шураў. Ён быў побач, паводле яго словаў, сядзеў на крэсле.

Пракурор: «Як вы ажыцьцяўлялі кантроль за станам пацыенткі ў такі момант?»

Шураў: «Праз паказаньні на маніторы».

Пракурор патрабуе дэталяў, хто што рабіў і як назіралі за станам пацыенткі. Шураў у замяшальніцтве і тлумачыць, што падыходзіць да пацыенткі ня трэба, манітор высока на апараце, паказчыкі вялікія і добра назіраць за імі:

«Мы ня можам падысьці да галавы пацыенткі, вялікая стэрыльная зона пры такой апэрацыі».

Пракурор просіць вярнуцца да падзеяў апэрацыі, што ён тады рабіў і што рабілі іншыя. Шураў адказаў, што за сваю практыку зрабіў больш за 10 тысяч анэстэзій. Ён спачатку агледзеў Юлію Кубараву ў прысутнасьці маці наконт допуску да такой апэрацыі з анэстэзіяй. Супрацьпаказаньняў ня выявіў.

Наркоз Кубаравай уводзілі праз адмысловыя лекі, якія ўводзяцца дазатарам, а не праз дыхальную маску — гэта была асаблівасьць такой апэрацыі на носе. Да таго Кубарава падпісала паперу, што папярэджаная пра магчымыя наступствы. Ён праверыў апарат, кісларод падаваўся спраўна. Шураў пасьлядоўна апісаў свае дзеяньні і дзеяньні мэдычнай сястры, як ўвялі Кубараву ў наркоз.

Пракурор пытаецца пра газавы аналізатар: а як было зь ім? ( паводле матэрыялаў справы, аналізатар ня быў падключаны).

Шураў адказаў, што газавы аналізатар заўсёды працуе і ён тады перад апэрацыяй не правяраў, ці працуе гэты аналізатар. Паводле Шурава, у гэтага аналізатара вялікая пагрэшнасьць у працы і ён не зусім дакладна паказвае сытуацыю.

Працэс аднавіўся. Абвінавачаны анэстэзіёляг Аляксандар Шураў пад час допыту ў судзе усё ж прызнаў, што ня ў поўным аб’ёме праверыў апарат у пачатку працоўнага дня. Не праверыў, у прыватнасьці. працу блякіровачнага прыстасаваньня апарата. Таксама не праверыў сыгналізатар падзеньня кіслароду: «Нават ня ведаю, як гэта рабіць». Не правяраў і выпарвацель:

«Але дазатар там стаіць на такое рэчыва, якое мы не выкарыстоўвалі і таму гэтая праверка не была патрэбная. А вось гермэтычнасьць дыхальнага контуру ён праверыў, падачу кіслароду праверыў, блёк вэнтыляцыі праверыў. Гэтак сама і сыгналізацыю».

Таксама, як кажа Шураў, ён праверыў і ціск ў цэнтральнай сыстэме падачы кіслароду — ціск быў добры, кісларод падаваўся нармальна.

Шураў: я пачаў працу на спраўным апараце, а пра тое, што ён няспраўны, стала вядома толькі пасьля паверку апарата адмыслоўцамі. Пры нашай праверцы няспраўнасьцяў не было выяўлена, інакш мы б не ўзяліся за апэрацыю.

Судзьдзя прыпыніла паказаньні Шурава і абвясьціла перапынак да 14. 00.

Шураў кажа, што перад апэрацыяй была праведзена праверка апарата. Ён ня згодны з фармулёўкай «заведама ведаў пра няспраўнасьць апарату». Гэта не так, кажа Шураў. Няспраўнасьць апарату выявілі падчас праверкі 1 красавіка, а апэрацыя была 23 сакавіка.

Пракурор: А як жа быць з тым, што апарат паказаў няспраўнасьць падчас апэрацыі?

Шураў: У мяне ёсьць усе дадзеныя, што збой адбыўся з-за адсутнасьці падачы кіслароду.

Пракурор: Якія парушэньні вы зрабілі?

Шураў: Прыкладам, пункт 1.6 палажэньня аб групе анэстэзіёлягаў. ( Там пра агульнае кіраўніцтва). Пункт 2.2 ( там пра забесьпячэньне кругласутачна нагляду за пацыентам). І пункта 2.3 ( Пра рацыянальнае выкарыстаньне абсталяваньня пры ягонай спраўнасьці).

Шураў мае стаж анэстэзіёляга больш за 23 гады. Ён абараніў на гэту тэму дысэртацыю, якую не зацьвердзілі. Зараз працуе лекарам хуткай дапамогі. Быў звольнены з «Экамэдсэрвіса» ў лістападзе 2013 года, а да таго з траўня быў пад вартай ў СІЗА. Фактычна ў «Экамэдсэрвісе» ён быў адзіным лекарам-анэстэзіёлягам. Кажа, што не азнаёміўся з інструкцыяй і загада № 29 Міністэрства аховы здароўя не бачыў. Паводле яго, у «Экамэдсэрвісе» такога загаду няма, бо ён распаўсюджваецца на дзяржаўныя мэдычныя ўстановы. Гэты загад выйшаў пасьля трагедыі ў Гомелі ў 2005 годзе, калі загінула парадзіха пры анэстэзіі. Ён пра гэты выпадак ведаў, але такога загаду не бачыў і інструкцыі, якая была паводле гэтага загаду, таксама не бачыў.

Шураў прызнае сябе вінаватым толькі ў тым, што недаацаніў стан пацыенткі пасьля апэрацыі. Ён пачаў свае паказаньні з выказваньня спачуваньня бацькам Кубаравай і шкадаваньня аб трагедыі.

У судзе дамовіліся аб парадку разьбіральніцтва. Спачатку будуць допыты абвінавачаных, потым сьведак, пацярпелых.

Пачынаецца допыт Шурава. Ён згодны даваць паказаньні.

Анэстэзіёляг Аляксандар Шураў прызнаў віну часткова. Ліхута і Валжанкіна не прызнаюць віну цалкам.

Паводле інструкцыі тэхнічнае абслугоўваньне мэдычнай тэхнікі мусяць рабіць штомесячна і гэта правіла распаўсюджваецца на ўсе мэдычныя ўстановы, як дзяржаўныя, гэтак і прыватныя. Эксплюатацыя мэдтэхнікі, якая не забясьпечаная тэхнічным аглядам і наспраўная, забароненая. Але, паводле пракурора, Вадзім Ліхута ня выканаў свае абавязкі і не забясьпечыў спраўнасьць тэхнікі, з-за чаго лекар-анэстэзіёляг і рэаніматар Шураў выкарыстаў няспраўны апарат. Такім чынам Вадзіму Ліхуце інкрымінаваная службовая нядбайнасьць, як і Валжанкінай. — 428 артыкул КК, яму таксама пагражае да 5 гадоў турмы.

Зачытваецца абвінавачаньне Вадзіму Ліхуце, галоўнаму інжынэру «Экамэдсэрвіса». Паводле пракурора, Ліхута мусіў забясьпечваць працу усёй мэдычнай тэхнікі, яе рамонт, прафіляктычны тэхнічны агляд, і эксплюатацыю, чаго не зрабіў.

Такім чынам, Шураў выкарыстоўваў тэхнічна няспраўны апарат, ня выканаў умоваў бясьпекі пры апэрацыі, не забясьпечыў патрэбны нагляд за пацыенткай пасьля апэрацыі, што мела вынікам сьмерць пацыенткі, лічыць пракурор.

Шураву інкрымінуецца частка 2 162-га артыкула КК — неналежнае выкананьне сваіх абавязкаў, што прывяло да сьмерці чалавек. Максымальнае пакараньне па гэтым артыкуле — 5 гадоў пазбаўленьня волі.

Амаль гадзіну апарат неадэкватна працаваў, што прывяло да кіслароднага галаданьня і ацёку мозга. Апэрацыю спынілі, правялі ручную вэнтыляцыю лёгкіх, аднавілі працу сэрца. Пасьля гэтага апэрацыю прадоўжылі. Але пасьля апэрацыі Шураў не дачакаўся паляпшэньня і перадаў Кубараву мэдычнай сястры, а сам выехаў ў Маскву для правядзеньня апэрацыі ў прыватнай клініцы. За гэты час разьвілася вострая гэпаксія мозга ў Кубаравай ды іншыя сындромы.