Пра гэта на прэсавай канфэрэнцыі 19 верасьня паведамілі прадстаўнікі кампаніі. Гэткім чынам дэмакратычная апазыцыя распачынае падрыхтоўку да новага палітычнага сэзону.
Кампанію «Права выбару» стварылі Беларуская сацыял-дэмакратычная партыя (Грамада), «Беларуская хрысьціянская дэмакратыя», грамадзянская кампанія «Гавары праўду», Партыя БНФ і рух «За свабоду», Беларуская партыя «Зялёныя» і аргкамітэт па стварэньні Партыі свабоды і прагрэсу. Як паведамілі арганізатары, у асноўным дзейнасьць кампаніі «Права выбару» будзе акцэнтавацца на працы з кандыдатамі і сябрамі іх камандаў, а таксама на мабілізацыі выбарцаў у справе адстойваньня сапраўдных вынікаў галасаваньня. Гаворыць прадстаўнік кампаніі Ігар Лялькоў:
«Гэтая кампанія зьяўляецца наўпроставай пераемніцай кампаніі назіраньня за выбарамі „За справядлівыя выбары“. Асноўнай рысай нашай кампаніі ёсьць тое, што галоўным чынам дзейнасьць будзе акцэнтавацца на працы з кандыдатамі ў дэпутаты мясцовых саветаў і сябрамі іх камандаў. Фактычна можна казаць пра тое, што само назіраньне — гэта толькі інструмэнт. Асноўная мэта — гэта ўзмацненьне камандаў кандыдатаў, мабілізацыя людзей на ўдзел у кампаніі і — самае галоўнае — на адстойваньне свайго права выбару».
Заснавальнікі заяўляюць, што падрыхтуюць больш за 1500 назіральнікаў дзеля адстойваньня праўдзівых вынікаў галасаваньня, ці, сама меней, — фіксацыі фальшаваньня. Таксама — што іх кампанія адкрытая для супрацоўніцтва зь іншымі палітычнымі партыямі і рухамі і не выключаецца таксама супрацоўніцтва з ранейшай кампаніяй назіраньня «За справядлівыя выбары». Прадстаўнік «Справядлівых выбараў» Віктар Карняенка стварэньне новай кампаніі-пасьлядоўніцы пракамэнтаваў гэтак:
«Безумоўна, пераемніцай кампаніі „За справядлівыя выбары“ будзе сама кампанія „За справядлівыя выбары“. Нашыя структуры падрыхтаваныя да працы, і мы спрачацца ня будзем, а будзем рабіць сваю справу. Безумоўна, мы сустракаліся раней і ведаем, што ў нас ёсьць прынцыповыя разыходжаньні. Нашыя калегі лічаць, што гэта павінна быць гэтак званае партыйнае назіраньне. Але назіраць можна ўсё жыцьцё, і гэта ні на што не паўплывае. Таму мы лічым, што з вузкага апазыцыйнага мерапрыемства кампанія павінна перарасьці ў шырокую грамадзянскую з удзелам дзясяткаў тысяч людзей. Калі мы гэтага ня зробім, то гэта будзе імітацыя дзейнасьці».
Напярэдадні пра ўдзел у выбарах дэпутатаў мясцовых саветаў заявіў Малады Фронт. Гэткім чынам дэмакратычная апазыцыя распачынае палітычны сэзон, кажа палітоляг Аляксандар Класкоўскі:
«У апазыцыі сканчаецца „мёртвы сэзон“, яна прачынаецца ад сьпячкі, бо наперадзе мясцовыя выбары, а затым прэзыдэнцкія выбары. Хіба ў тым, што палітыка ў Беларусі мае цыклічны характар, бо апазыцыя ня ўключаная ў сыстэмную палітыку. І сёньня вось гэтае кааліцыйнае будаўніцтва, тое, што нібыта грыбы пасьля дажджу растуць кампаніі назіраньня за выбарамі, — гэта нібыта плюс. Аднак ізноў мы бачым разыходжаньне па розных лягерах, не паводле нейкіх ідэйных ці стратэгічных меркаваньняў, а таму, што найперш не стыкуюцца амбіцыі пэўных лідэраў. І плюс — ідзе банальная барацьба за рэсурсы. Таму часта гэтыя ініцыятывы маюць бутафорскі і імітацыйны характар. Але я б гэтак ня бэсьціў апазыцыю, бо гэткая сытуацыя — вынік жорсткай аўтарытарнай палітыкі, якая не пакідае абсягу для палітыкі. Цяперашнюю стратэгію апазыцыі я б назваў стратэгіяй „жабы ў сьмятане“, якая мае тузацца і варушыцца і рана ці позна, але складуцца ўмовы, калі будзе зьбітае нейкае масла».
Кампанію «Права выбару» стварылі Беларуская сацыял-дэмакратычная партыя (Грамада), «Беларуская хрысьціянская дэмакратыя», грамадзянская кампанія «Гавары праўду», Партыя БНФ і рух «За свабоду», Беларуская партыя «Зялёныя» і аргкамітэт па стварэньні Партыі свабоды і прагрэсу. Як паведамілі арганізатары, у асноўным дзейнасьць кампаніі «Права выбару» будзе акцэнтавацца на працы з кандыдатамі і сябрамі іх камандаў, а таксама на мабілізацыі выбарцаў у справе адстойваньня сапраўдных вынікаў галасаваньня. Гаворыць прадстаўнік кампаніі Ігар Лялькоў:
«Гэтая кампанія зьяўляецца наўпроставай пераемніцай кампаніі назіраньня за выбарамі „За справядлівыя выбары“. Асноўнай рысай нашай кампаніі ёсьць тое, што галоўным чынам дзейнасьць будзе акцэнтавацца на працы з кандыдатамі ў дэпутаты мясцовых саветаў і сябрамі іх камандаў. Фактычна можна казаць пра тое, што само назіраньне — гэта толькі інструмэнт. Асноўная мэта — гэта ўзмацненьне камандаў кандыдатаў, мабілізацыя людзей на ўдзел у кампаніі і — самае галоўнае — на адстойваньне свайго права выбару».
Заснавальнікі заяўляюць, што падрыхтуюць больш за 1500 назіральнікаў дзеля адстойваньня праўдзівых вынікаў галасаваньня, ці, сама меней, — фіксацыі фальшаваньня. Таксама — што іх кампанія адкрытая для супрацоўніцтва зь іншымі палітычнымі партыямі і рухамі і не выключаецца таксама супрацоўніцтва з ранейшай кампаніяй назіраньня «За справядлівыя выбары». Прадстаўнік «Справядлівых выбараў» Віктар Карняенка стварэньне новай кампаніі-пасьлядоўніцы пракамэнтаваў гэтак:
«Безумоўна, пераемніцай кампаніі „За справядлівыя выбары“ будзе сама кампанія „За справядлівыя выбары“. Нашыя структуры падрыхтаваныя да працы, і мы спрачацца ня будзем, а будзем рабіць сваю справу. Безумоўна, мы сустракаліся раней і ведаем, што ў нас ёсьць прынцыповыя разыходжаньні. Нашыя калегі лічаць, што гэта павінна быць гэтак званае партыйнае назіраньне. Але назіраць можна ўсё жыцьцё, і гэта ні на што не паўплывае. Таму мы лічым, што з вузкага апазыцыйнага мерапрыемства кампанія павінна перарасьці ў шырокую грамадзянскую з удзелам дзясяткаў тысяч людзей. Калі мы гэтага ня зробім, то гэта будзе імітацыя дзейнасьці».
Напярэдадні пра ўдзел у выбарах дэпутатаў мясцовых саветаў заявіў Малады Фронт. Гэткім чынам дэмакратычная апазыцыя распачынае палітычны сэзон, кажа палітоляг Аляксандар Класкоўскі:
«У апазыцыі сканчаецца „мёртвы сэзон“, яна прачынаецца ад сьпячкі, бо наперадзе мясцовыя выбары, а затым прэзыдэнцкія выбары. Хіба ў тым, што палітыка ў Беларусі мае цыклічны характар, бо апазыцыя ня ўключаная ў сыстэмную палітыку. І сёньня вось гэтае кааліцыйнае будаўніцтва, тое, што нібыта грыбы пасьля дажджу растуць кампаніі назіраньня за выбарамі, — гэта нібыта плюс. Аднак ізноў мы бачым разыходжаньне па розных лягерах, не паводле нейкіх ідэйных ці стратэгічных меркаваньняў, а таму, што найперш не стыкуюцца амбіцыі пэўных лідэраў. І плюс — ідзе банальная барацьба за рэсурсы. Таму часта гэтыя ініцыятывы маюць бутафорскі і імітацыйны характар. Але я б гэтак ня бэсьціў апазыцыю, бо гэткая сытуацыя — вынік жорсткай аўтарытарнай палітыкі, якая не пакідае абсягу для палітыкі. Цяперашнюю стратэгію апазыцыі я б назваў стратэгіяй „жабы ў сьмятане“, якая мае тузацца і варушыцца і рана ці позна, але складуцца ўмовы, калі будзе зьбітае нейкае масла».