У Сафіі, сталіцы Баўгарыі, баўгары ўжо 40 дзён працягваюць пратэставаць, патрабуючы адстаўкі ўраду.
Паводле баўгарскага сайту навінаў novinite.com, 22 ліпеня каля 80 чалавек сабраліся перад парлямэнтам папіць кавы, прапануючы гэты напой таксама мінакам. Гэтае традыцыйнае «кавапіцьцё», скіраванае супраць цяперашняга сацыялістычнага ўраду прэм’ер-міністра Пламэна Арашарскага, адбылося ўжо 27-мы дзень запар. Надвячоркам пратэстоўцы з-пад парлямэнту далучыліся да антыўрадавага маршу, які ў сталіцы Баўгарыі адбываецца штодня, пачынаючы з 14 чэрвеня. Сёньня чакаецца ўжо 40-вы антыўрадавы марш у Сафіі.
Пратэстоўцы патрабуюць адстаўкі ўраду Пламэна Арашарскага. Кажуць, што яны гатовыя паставіць рэкорд у Кнізе Гінэса па працягласьці пратэстаў, калі ўрад, як цяпер, будзе адмаўляцца ісьці ў адстаўку.
Пратэсты, якія пачаліся ў сярэдзіне чэрвеня, былі выкліканы назначэньнем мэдыйнага магната Дэляна Пэеўскага на пасаду шэфа дзяржаўнай службы бясьпекі, якая займаецца, сярод іншага, расьсьледаваньнем арганізаванай злачыннасьці. Але для шмат каго ў Баўгарыі сам Пэеўскі бачыцца як асоба, ангажаваная ў кантакты з крымінальным сьветам.
Прэм’ер-міністар Арашарскі скасаваў прызначэньне Пееўскага, але пратэсты не спыніліся, паколькі баўгары лічаць, што цяперашні ўрад, у якім галоўную ролю адыгрываюць сацыялісты (колішнія камуністы), падтрымлівае непразрыстыя кантакты зь іншымі баўгарскімі алігархамі.
Нікола Пэтраў, журналіст сайту novinite.com, сказаў Радыё Свабода, што на штодзённыя антыўрадавыя маршы ў сталіцы Баўгарыі зьбіраецца як мінімум некалькі тысяч удзельнікаў, а час ад часу выходзяць на іх і па 20 тысяч чалавек.
«Мэта гэтых пратэстаў — адстаўка цяперашняга ўраду. Але людзі ўсьведамляюць сабе, што гэтая адстаўка будзе толькі першым крокам, каб нармалізаваць жыцьцё ў краіне і пазбавіцца ад алігархаў. Калі ўрад будзе адсунуты ад улады, прэзыдэнт назначыць часовага прэм’ер-міністра, які будзе абавязаны на працягу двух месяцаў правесьці новыя выбары» — сказаў Нікола Пэтраў.
Цяперашні баўгарскі ўрад падтрымлівае даволі нязвыклая, паводле сярэднеэўрапейскіх мерак, парлямэнцкая кааліцыя, якая складаецца з Баўгарскай сацыялістычнай партыі (колішняй Камуністычнай партыі Баўгарыі) і партыі турэцкай нацыянальнай мяншыні. Трэцім, нефармальным партнэрам гэтай кааліцыі зьяўляецца партыя баўгарскіх нацыяналістаў пад назвай «Атака».
Паводле Ніколы Пэтрава, у новых выбарах як сацыялісты, так і нацыяналісты страцяць пэўную колькасьць мандатаў на карысьць апазыцыі, хоць ніхто не бярэцца прагназаваць, ці новыя выбары могуць адсунуць сацыялістаў ад улады. Адзіная апазыцыйная сіла ў парлямэнце, партыя «ГЕРБ» былога прэм’ер-міністра Бойка Барысава, некалькі тыдняў таму адклікала сваіх дэпутатаў і не бярэ ўдзелу ў парлямэнцкіх пасяджэньнях.
Нядаўна дэпутаты-сацыялісты ў гарадзкой радзе Сафіі зьвярнуліся з заклікам да мэра сталіцы, Ярданкі Фандакавай, каб яна забараніла штодзённыя пратэсты ў горадзе. Фандакава, якая была выбрана мэрам Сафіі са сьпісу партыі «ГЕРБ», адкінула гэтае патрабаваньне, кажучы, што яна ня хоча ператварыць Сафію ў другі Стамбул.
«Міністар унутраных справаў Баўгарыі апошнім часам сказаў Бі-Бі-Сі, што ўрад ня мае пляну, як паступаць з пратэстоўцамі. Пакуль што ўрад выкарыстоўвае чорны піяр, сьцьвярджаючы, што пратэстоўцаў аплачвае апазыцыя. Алігархі, супраць якіх таксама скіраваныя гэтыя пратэсты, выкарыстоўваюць падобныя аргумэнты. А вось паліцыя спачувае пратэстам, і зь яе боку не было выпадкаў гвалту ў адносінах да дэманстрантаў. У падзяцы за такія паводзіны дэманстранты раздаюць паліцыянтам мінэральную ваду ў асабліва гарачыя дні» — сказаў Нікола Пэтраў.
Нікола Пэтраў адзначыў, што цяперашнія пратэсты у значнай ступені выкліканыя таксама зьбядненьнем насельніцтва Баўгарыі ў пасьлякамуністычны пэрыяд і тым, што бачыцца большасьцю баўгарскай моладзі як адсутнасьць пэрспэктываў для годнага жыцьця ў сваёй краіне. Адток маладой і адукаванай працоўнай сілы за мяжу назіраецца ў Баўгарыі ўжо 20 гадоў, і гэты працэс, паводле Пэтрава, толькі актывізаваўся пасьля далучэньня краіны да Эўразьвязу ў 2007 годзе.
Паводле баўгарскага сайту навінаў novinite.com, 22 ліпеня каля 80 чалавек сабраліся перад парлямэнтам папіць кавы, прапануючы гэты напой таксама мінакам. Гэтае традыцыйнае «кавапіцьцё», скіраванае супраць цяперашняга сацыялістычнага ўраду прэм’ер-міністра Пламэна Арашарскага, адбылося ўжо 27-мы дзень запар. Надвячоркам пратэстоўцы з-пад парлямэнту далучыліся да антыўрадавага маршу, які ў сталіцы Баўгарыі адбываецца штодня, пачынаючы з 14 чэрвеня. Сёньня чакаецца ўжо 40-вы антыўрадавы марш у Сафіі.
22 ліпеня каля 80 чалавек сабраліся перад парлямэнтам папіць кавы, прапануючы гэты напой таксама мінакам.
Пратэстоўцы патрабуюць адстаўкі ўраду Пламэна Арашарскага. Кажуць, што яны гатовыя паставіць рэкорд у Кнізе Гінэса па працягласьці пратэстаў, калі ўрад, як цяпер, будзе адмаўляцца ісьці ў адстаўку.
Пратэсты, якія пачаліся ў сярэдзіне чэрвеня, былі выкліканы назначэньнем мэдыйнага магната Дэляна Пэеўскага на пасаду шэфа дзяржаўнай службы бясьпекі, якая займаецца, сярод іншага, расьсьледаваньнем арганізаванай злачыннасьці. Але для шмат каго ў Баўгарыі сам Пэеўскі бачыцца як асоба, ангажаваная ў кантакты з крымінальным сьветам.
Прэм’ер-міністар Арашарскі скасаваў прызначэньне Пееўскага, але пратэсты не спыніліся, паколькі баўгары лічаць, што цяперашні ўрад, у якім галоўную ролю адыгрываюць сацыялісты (колішнія камуністы), падтрымлівае непразрыстыя кантакты зь іншымі баўгарскімі алігархамі.
Мэта гэтых пратэстаў — адстаўка цяперашняга ўраду. Але людзі ўсьведамляюць сабе, што гэтая адстаўка будзе толькі першым крокам, каб нармалізаваць жыцьцё ў краіне і пазбавіцца ад алігархаў.
«Мэта гэтых пратэстаў — адстаўка цяперашняга ўраду. Але людзі ўсьведамляюць сабе, што гэтая адстаўка будзе толькі першым крокам, каб нармалізаваць жыцьцё ў краіне і пазбавіцца ад алігархаў. Калі ўрад будзе адсунуты ад улады, прэзыдэнт назначыць часовага прэм’ер-міністра, які будзе абавязаны на працягу двух месяцаў правесьці новыя выбары» — сказаў Нікола Пэтраў.
Цяперашні баўгарскі ўрад падтрымлівае даволі нязвыклая, паводле сярэднеэўрапейскіх мерак, парлямэнцкая кааліцыя, якая складаецца з Баўгарскай сацыялістычнай партыі (колішняй Камуністычнай партыі Баўгарыі) і партыі турэцкай нацыянальнай мяншыні. Трэцім, нефармальным партнэрам гэтай кааліцыі зьяўляецца партыя баўгарскіх нацыяналістаў пад назвай «Атака».
Паводле Ніколы Пэтрава, у новых выбарах як сацыялісты, так і нацыяналісты страцяць пэўную колькасьць мандатаў на карысьць апазыцыі, хоць ніхто не бярэцца прагназаваць, ці новыя выбары могуць адсунуць сацыялістаў ад улады. Адзіная апазыцыйная сіла ў парлямэнце, партыя «ГЕРБ» былога прэм’ер-міністра Бойка Барысава, некалькі тыдняў таму адклікала сваіх дэпутатаў і не бярэ ўдзелу ў парлямэнцкіх пасяджэньнях.
Нядаўна дэпутаты-сацыялісты ў гарадзкой радзе Сафіі зьвярнуліся з заклікам да мэра сталіцы, Ярданкі Фандакавай, каб яна забараніла штодзённыя пратэсты ў горадзе. Фандакава, якая была выбрана мэрам Сафіі са сьпісу партыі «ГЕРБ», адкінула гэтае патрабаваньне, кажучы, што яна ня хоча ператварыць Сафію ў другі Стамбул.
Нікола Пэтраў адзначыў, што цяперашнія пратэсты у значнай ступені выкліканыя таксама зьбядненьнем насельніцтва Баўгарыі ў пасьлякамуністычны пэрыяд і тым, што бачыцца большасьцю баўгарскай моладзі як адсутнасьць пэрспэктываў для годнага жыцьця ў сваёй краіне.
Нікола Пэтраў адзначыў, што цяперашнія пратэсты у значнай ступені выкліканыя таксама зьбядненьнем насельніцтва Баўгарыі ў пасьлякамуністычны пэрыяд і тым, што бачыцца большасьцю баўгарскай моладзі як адсутнасьць пэрспэктываў для годнага жыцьця ў сваёй краіне. Адток маладой і адукаванай працоўнай сілы за мяжу назіраецца ў Баўгарыі ўжо 20 гадоў, і гэты працэс, паводле Пэтрава, толькі актывізаваўся пасьля далучэньня краіны да Эўразьвязу ў 2007 годзе.