Першы склад гурту ў 1999 годзе быў створаны гомельскімі музыкамі. Назва — ад ручаю ў Заходняй Магілёўшчыне.
Рэпэртуар складаецца зь беларускіх народных балядаў, ваярскіх песень, твораў кампазытараў эпохі Рэнэсансу, кампазыцыяў зь беларускіх зборнікаў прыдворнай музыкі (“Полацкі сшытак”, “Віленскі сшытак”, “Берасьцейскі канцыянал”), беларускіх кантаў і эўрапейскіх папулярных мэлёдыяў эпохі Сярэднявечча і Рэнэсансу.
Музыка гурту выконваецца на копіях старадаўніх інструмэнтаў. У арсэнале “Старога Ольсы” дуды, ліра, гусьлі, жалейка, лютні, цыстры, шалмеі ды іншыя інструмэнты.
На думку кіраўніка гурту Зьмітра Сасноўскага, папулярнасьць модэрн-фольку, які грае “Стары Ольса”, у Беларусі пакуль што малая. Затое гэтая музыка вельмі папулярная ў ахвотных скарыстаць яе ў камэрцыйных мэтах, не зважаючы на аўтарскія правы:
“Радыё Бі-Эй” зрабіла рэклямны ролік і пусьціла яго ў эфір. Мы зрабілі усё, як патрабуе ў гэткіх выпадках закон: запісалі цэлы фрагмэнт эфіру, дзе пасярод навін ідзе рэклямны блёк з гэтым вось ролікам, прыйшлі з заявай у аўтарскае таварыства. А “Радыё Бі-Эй” сказала: “А нам па барабане, гэта ж народная музыка, а ня ваша”. Мы кажам: “Гэта ж старадаўняя музыка, паводле закону, той, хто гэтыя ноты расчытаў і выканаў, таго і правы”. У кожным разе, прынамсі сумежныя правы як выканаўцаў парушаныя. Аўтарскае таварыства прапанавала зьвяртацца ў суд. Але траціць на гэта час, сілы і грошы мы ня сталі”.
Цягам 10-годзьдзя склад гурту шмат разоў мяняўся, некаторыя музыкі сыходзілі ў іншы кірунак музычнай дзейнасьці, засноўваючы свае ўласныя музычныя праекты. Прыкладам, Кася Радзівілава сёньня займаецца дзіцячым гуртом “Рарог”:
“Я патрыёт, я вельмі хачу, каб у Беларусі існавала гістарычная музычная спадчына, і пачынаць трэба — зь дзяцей. Зь дзецьмі вельмі цікава працаваць, гэта маленькія дарослыя, якія інакш крыху ўсё ўспрымаюць. У іх няма бар’ераў, перашкодаў, як у некаторых дарослых: вось, я хачу, але ў мяне не атрымаецца тое, тое… А дзіця бачыць інструмэнт, у яго загараюцца вочы: “О, жалейка! Я хачу, я магу!” І ён пачынае граць, не усьведамляючы, што нешта цяжка, нейкіх перашкодаў перад сабой ня бачаць, і таму атрымліваецца лягчэй. Зь імі вельмі цікава працаваць, і ў іх варта шмат чаму павучыцца”.
Пры канцы лістапада выйдзе дыск “Найлепшае”, прымеркаваны да юбілею “Старога Ольсы”. А 28 лістапада, у суботу, усіх прыхільнікаў сярэднявечнай музыкі запрашаюць на імпрэзу “Старога Ольсы” ў канцэртнай залі “Менск”. Пачатак — а 19-й гадзіне, кошт квіткоў — ад 15 да 35 тысяч рублёў.
Рэпэртуар складаецца зь беларускіх народных балядаў, ваярскіх песень, твораў кампазытараў эпохі Рэнэсансу, кампазыцыяў зь беларускіх зборнікаў прыдворнай музыкі (“Полацкі сшытак”, “Віленскі сшытак”, “Берасьцейскі канцыянал”), беларускіх кантаў і эўрапейскіх папулярных мэлёдыяў эпохі Сярэднявечча і Рэнэсансу.
Музыка гурту выконваецца на копіях старадаўніх інструмэнтаў. У арсэнале “Старога Ольсы” дуды, ліра, гусьлі, жалейка, лютні, цыстры, шалмеі ды іншыя інструмэнты.
На думку кіраўніка гурту Зьмітра Сасноўскага, папулярнасьць модэрн-фольку, які грае “Стары Ольса”, у Беларусі пакуль што малая. Затое гэтая музыка вельмі папулярная ў ахвотных скарыстаць яе ў камэрцыйных мэтах, не зважаючы на аўтарскія правы:
“Радыё Бі-Эй” зрабіла рэклямны ролік і пусьціла яго ў эфір. Мы зрабілі усё, як патрабуе ў гэткіх выпадках закон: запісалі цэлы фрагмэнт эфіру, дзе пасярод навін ідзе рэклямны блёк з гэтым вось ролікам, прыйшлі з заявай у аўтарскае таварыства. А “Радыё Бі-Эй” сказала: “А нам па барабане, гэта ж народная музыка, а ня ваша”. Мы кажам: “Гэта ж старадаўняя музыка, паводле закону, той, хто гэтыя ноты расчытаў і выканаў, таго і правы”. У кожным разе, прынамсі сумежныя правы як выканаўцаў парушаныя. Аўтарскае таварыства прапанавала зьвяртацца ў суд. Але траціць на гэта час, сілы і грошы мы ня сталі”.
А дзіця бачыць інструмэнт, у яго загараюцца вочы: “О, жалейка! Я хачу, я магу!”
“Я патрыёт, я вельмі хачу, каб у Беларусі існавала гістарычная музычная спадчына, і пачынаць трэба — зь дзяцей. Зь дзецьмі вельмі цікава працаваць, гэта маленькія дарослыя, якія інакш крыху ўсё ўспрымаюць. У іх няма бар’ераў, перашкодаў, як у некаторых дарослых: вось, я хачу, але ў мяне не атрымаецца тое, тое… А дзіця бачыць інструмэнт, у яго загараюцца вочы: “О, жалейка! Я хачу, я магу!” І ён пачынае граць, не усьведамляючы, што нешта цяжка, нейкіх перашкодаў перад сабой ня бачаць, і таму атрымліваецца лягчэй. Зь імі вельмі цікава працаваць, і ў іх варта шмат чаму павучыцца”.
Пры канцы лістапада выйдзе дыск “Найлепшае”, прымеркаваны да юбілею “Старога Ольсы”. А 28 лістапада, у суботу, усіх прыхільнікаў сярэднявечнай музыкі запрашаюць на імпрэзу “Старога Ольсы” ў канцэртнай залі “Менск”. Пачатак — а 19-й гадзіне, кошт квіткоў — ад 15 да 35 тысяч рублёў.
