Алесь Масюк напісаў скаргу ў пракуратуру. У 2002 годзе ён паступіў на завочнае аддзяленьне гістфаку ў Горадні й адразу стаў на ўлік у Слонімскі аддзел адукацыі, каб атрымаць працу.
У 2008 годзе скончыў унівэрсытэт і ў жніўні пісьмова зьвярнуўся да начальніцы ўпраўленьня адукацыі райвыканкаму. Прычым у заяве прасіў разгледзець усе магчымыя варыянты працаўладкаваньня. Яму адмовілі.
У верасьні ён сам пайшоў па школах, і высьветлілася: вольныя гадзіны ёсьць, можна весьці гурткі, займацца арганізатарскай працай. Але калі дырэктары даведваліся, што ён займаецца палітычнай дзейнасьцю, адразу адмаўлялі.
Масюк: “Яны ж наўпрост ня кажуць, што ня хочуць браць мяне за маю палітычную дзейнасьць. Толькі адна дырэктарка пра гэта адкрыта сказала. Яна запыталася, ці маю я дачыненьне да палітыкі. Я адказаў, што зьяўляюся даверанай асобай Івана Шэгі. Тады яна заявіла, што ня возьме мяне на працу, бо яе звольняць за гэта самую, а ёй, маўляў, трэба жыць...”
Начальніца ўпраўленьня адукацыі Слонімскага райвыканкаму Тацяна Казакевіч ніякай палітыкі ў гэтым ня бачыць.
“У нас настаўнікі гісторыі, якія працуюць шэраг гадоў, ня ўсе маюць поўную колькасьць гадзінаў, бо скараціліся ўрокі гісторыі. Калі маюць, то ня больш як стаўку. Няма ў нас вольных гадзінаў гісторыі, каб яго забясьпечыць”.
Алесь Масюк мае дваіх дзетак: аднаму два з паловай гады, другому восем месяцаў. Сам ён падпрацоўвае рознарабочым, а жонка ў дэкрэтным адпачынку.
Іван ШэгаЯшчэ аднаму слонімскаму актывісту, Івану Шэгу, галоўны лекар шпіталя й ягоныя намесьнікі прапанавалі звольніцца з працы па ўласным жаданьні.
Гэта адбылося пасьля таго, як Шэга разам зь іншымі актывістамі падаў у райвыканкам заяўку на правядзеньне пікету, каб патрабаваць ад уладаў не дапусьціць зьбядненьня людзей.
“Крыўдзіліся на мяне, што я падстаўляю кіраўніцтва, што заўсёды з-за мяне нейкія праблемы, што вось надумаў нейкі пікет. Казалі, што я дрэнны чалавек, ствараю начальству праблемы і г.д.”
Заяву на звальненьне па ўласным жаданьні Іван Шэга пісаць адмовіўся.
У 2008 годзе скончыў унівэрсытэт і ў жніўні пісьмова зьвярнуўся да начальніцы ўпраўленьня адукацыі райвыканкаму. Прычым у заяве прасіў разгледзець усе магчымыя варыянты працаўладкаваньня. Яму адмовілі.
У верасьні ён сам пайшоў па школах, і высьветлілася: вольныя гадзіны ёсьць, можна весьці гурткі, займацца арганізатарскай працай. Але калі дырэктары даведваліся, што ён займаецца палітычнай дзейнасьцю, адразу адмаўлялі.
Масюк: “Яны ж наўпрост ня кажуць, што ня хочуць браць мяне за маю палітычную дзейнасьць. Толькі адна дырэктарка пра гэта адкрыта сказала. Яна запыталася, ці маю я дачыненьне да палітыкі. Я адказаў, што зьяўляюся даверанай асобай Івана Шэгі. Тады яна заявіла, што ня возьме мяне на працу, бо яе звольняць за гэта самую, а ёй, маўляў, трэба жыць...”
Начальніца ўпраўленьня адукацыі Слонімскага райвыканкаму Тацяна Казакевіч ніякай палітыкі ў гэтым ня бачыць.
“У нас настаўнікі гісторыі, якія працуюць шэраг гадоў, ня ўсе маюць поўную колькасьць гадзінаў, бо скараціліся ўрокі гісторыі. Калі маюць, то ня больш як стаўку. Няма ў нас вольных гадзінаў гісторыі, каб яго забясьпечыць”.
Алесь Масюк мае дваіх дзетак: аднаму два з паловай гады, другому восем месяцаў. Сам ён падпрацоўвае рознарабочым, а жонка ў дэкрэтным адпачынку.
Гэта адбылося пасьля таго, як Шэга разам зь іншымі актывістамі падаў у райвыканкам заяўку на правядзеньне пікету, каб патрабаваць ад уладаў не дапусьціць зьбядненьня людзей.
“Крыўдзіліся на мяне, што я падстаўляю кіраўніцтва, што заўсёды з-за мяне нейкія праблемы, што вось надумаў нейкі пікет. Казалі, што я дрэнны чалавек, ствараю начальству праблемы і г.д.”
Заяву на звальненьне па ўласным жаданьні Іван Шэга пісаць адмовіўся.
