Праваабаронца Алесь Бяляцкі называе прагрэс на сёлетніх парлямэнцкіх выбарах мізэрным. Ён лічыць, што ніякай значнай лібэралізацыі, пра якую гавораць улады, насамрэч не адбываецца. Свае разважаньні праваабаронца пацьвярджае лічбамі:
“365 прэтэндэнтаў у кандыдаты падалі дакумэнты на рэгістрацыю. 84-м адмовілі. Гэта 23% ад агульнай колькасьці. Працэнт надзвычай высокі. Нідзе ў суседніх краінах падобнага няма. А калі згадаць больш-менш дэмакратычныя выбары сярэдзіны 90-х гадоў, дык тады былі толькі адзінкавыя выпадкі адмоваў у рэгістрацыі”.
Спадар Бяляцкі кажа, што з агульнага ліку не зарэгістраваных сёлета кандыдатаў кожны трэці прыпадае на Аб’яднаныя дэмакратычныя сілы і Эўрапейскую кааліцыю:
“Гэта надзвычай высокі працэнт нерэгістрацыі. І калі параўнаць яго з папярэднімі выбарамі ў 2004 годзе, калі ён складаў 40%, то ён зьменшыўся, але вельмі нязначна”.
Праваабаронца Алег Гулак цьвердзіць, што акруговыя камісіі шукалі любую зачэпку, каб адмовіць кандыдатам на дэпутацкія мандаты:
“Напрыклад, падстава для забракоўкі подпісаў, калі дату за грамадзяніна ставіў зборшчык подпісаў. Ніхто ня кажа пра тое, ці сапраўды дадзены чалавек падпісваўся за патэнцыйнага кандыдата ў дэпутаты. Гаворыцца толькі пра тое, што ёсьць фармальнае парушэньне. І ўся працэдура праверкі пабудаваная менавіта такім чынам”.
Праваабаронцы падкрэсьлівалі: назіральнікам у абсалютнай бальшыні выбарчых акругаў адмовілі ў праве прысутнічаць пры праверцы дакумэнтаў. Непразрыстасьць гэтай працэдуры яшчэ больш зьнізіла давер да выбарчага працэсу.
Сакратар ЦВКМікалай Лазавік кажа, што Цэнтравыбаркам будзе разьбірацца з кожнай скаргай незарэгістраваных прэтэндэнтаў на мандаты дэпутата. Незалежна ад таго, якіх прычынаў яна тычыцца:
“Аналізуючы скаргі на адмову ў рэгістрацыі, якія ўжо паступілі ў ЦВК, можна казаць, што ня толькі самі вылучэнцы дапускалі памылкі альбо парушэньні выбарчага заканадаўства, але часам і акруговыя камісіі бяз важкіх падставаў адмаўлялі ім у рэгістрацыі. І нам патрэбна будзе дэталёва разабрацца ў кожным выпадку і прыняць адпаведнае рашэньне”.
Спадар Лазавік сказаў, што скаргі на адмову ў рэгістрацыі ЦВК плянуе разглядаць, пачынаючы з 3 верасьня.
“365 прэтэндэнтаў у кандыдаты падалі дакумэнты на рэгістрацыю. 84-м адмовілі. Гэта 23% ад агульнай колькасьці. Працэнт надзвычай высокі. Нідзе ў суседніх краінах падобнага няма. А калі згадаць больш-менш дэмакратычныя выбары сярэдзіны 90-х гадоў, дык тады былі толькі адзінкавыя выпадкі адмоваў у рэгістрацыі”.
Спадар Бяляцкі кажа, што з агульнага ліку не зарэгістраваных сёлета кандыдатаў кожны трэці прыпадае на Аб’яднаныя дэмакратычныя сілы і Эўрапейскую кааліцыю:
“Гэта надзвычай высокі працэнт нерэгістрацыі. І калі параўнаць яго з папярэднімі выбарамі ў 2004 годзе, калі ён складаў 40%, то ён зьменшыўся, але вельмі нязначна”.
Праваабаронца Алег Гулак цьвердзіць, што акруговыя камісіі шукалі любую зачэпку, каб адмовіць кандыдатам на дэпутацкія мандаты:
“Напрыклад, падстава для забракоўкі подпісаў, калі дату за грамадзяніна ставіў зборшчык подпісаў. Ніхто ня кажа пра тое, ці сапраўды дадзены чалавек падпісваўся за патэнцыйнага кандыдата ў дэпутаты. Гаворыцца толькі пра тое, што ёсьць фармальнае парушэньне. І ўся працэдура праверкі пабудаваная менавіта такім чынам”.
Праваабаронцы падкрэсьлівалі: назіральнікам у абсалютнай бальшыні выбарчых акругаў адмовілі ў праве прысутнічаць пры праверцы дакумэнтаў. Непразрыстасьць гэтай працэдуры яшчэ больш зьнізіла давер да выбарчага працэсу.
Сакратар ЦВКМікалай Лазавік кажа, што Цэнтравыбаркам будзе разьбірацца з кожнай скаргай незарэгістраваных прэтэндэнтаў на мандаты дэпутата. Незалежна ад таго, якіх прычынаў яна тычыцца:
“Аналізуючы скаргі на адмову ў рэгістрацыі, якія ўжо паступілі ў ЦВК, можна казаць, што ня толькі самі вылучэнцы дапускалі памылкі альбо парушэньні выбарчага заканадаўства, але часам і акруговыя камісіі бяз важкіх падставаў адмаўлялі ім у рэгістрацыі. І нам патрэбна будзе дэталёва разабрацца ў кожным выпадку і прыняць адпаведнае рашэньне”.
Спадар Лазавік сказаў, што скаргі на адмову ў рэгістрацыі ЦВК плянуе разглядаць, пачынаючы з 3 верасьня.