Ведаеш, у мяне заўсёды поўная майстэрня прыгожых аголеных жанчын.
Скажу шчыра: я заўсёды хацеў жыць на Захадзе.
Дзьмітры Плакс — пісьменьнік, перакладчык, журналіст, радыёпрадусар. Нарадзіўся ў Менску. Жыве і працуе ў Стакгольме. Стваральнік беларускай службы Радыё Швэцыі (2004-2009).
Размова з журналісткай Дар’яй Ліс, якая ўжо больш за 20 гадоў вымушаная перамяшчацца на інвалідным вазку. Дар’я Ліс працуе для Радыё Рацыя і «Свободных новостей плюс».
Яўген Магаліф быў у Беларусі кампазытарам папулярных песень, калі ў 1990 годзе зьехаў на сталае жыцьцё ў ЗША. У 1992 годзе, разам з Данчыкам (Багданам Андрусышыным) ён запісаў вядомы ўсім беларускім мэляманам альбом «Мы яшчэ сустрэнемся».
Першы выезд за мяжу. Першыя «Басовішчы» былі найлепшыя. Складаны час для мастакоў. Забароны нібыта няма. Гімн берасьцейскага «Дынама». Унучка Аляксандра. Шум чароту і песьні жабак. Улюбёныя песьні і выканаўцы. Уплыў Марка Нопфлера.
Размова з Натальляй Русецкай, беларусісткай, дасьледніцай перакладаў беларускай літаратуры на польскую мову, якая жыве ў Любліне ў Польшчы.
Сапраўдны драйв ад жыцьця ў 52 гады. Літаратура і фатаграфія ідуць рука ў руку. Подых на поўныя грудзі. Nikon D610. Гарманічная правінцыя. Самы ўдалы горад на Палесьсі. Занятак не па душы. Кніжкі, якія не матэрыялізаваліся. Электроннае выданьне?
Размова са Зьмітром Панкаўцом, намесьнікам галоўнага рэдактара «Нашай Нівы».
Аддзяленьне рэабілітацыі. Зьдзейсьненая мара дзяцінства. Чаму беларускі жывуць даўжэй за беларусаў? Падарожжы ў Гомель і Аўстралію. Найлепшае месца на зямлі. Зьвязаны плед. Размова з Тацянай Тарандай, лекаркай з Горадні, якая любіць сваю прафэсію ды падарожжы па сьвеце і Беларусі.
Размова з Аксанай Спрынчан, паэткай, аўтаркай кніжак для дзяцей, выдавецкім рэдактарам і садоўніцай-агародніцай.
Горад, які выпаў з жыцьцёвага кантэксту. Колькі трэба паэту для душы і для цела? Цуд, які часам адбываецца. У Вільні бяз мапы. Завулачкі, хацінкі, бераг Дняпра. Роля «Нашай Нівы» ў адкрываньні беларушчыны. Што рабіць, каб лягчэй дыхаць?
Размова з Кацярынкай Пікірэняй — былой дырэктаркай кнігарні «Логвінаў» у Менску, а цяпер галоўным дызайнэрам выдавецтва «Логвінаў».
Сьвет без альтэрнатывы і з альтэрнатывай. Род з XVII стагодзьдзя. Галоўны хмелявод Менскага раёну. Ледзяныя пустыні Паміру. Дагледжаныя і недагледжаныя краіны. Момант музэйшчыны. Дзе нарадзіўся, там і прыгадзіўся.
Ці ёсьць у Гарадку жыцьцё па-за «Басовішчам»? Мова, на якой гаварыў Кастусь Каліноўскі. Пяць фальклёрных гуртоў. Бацюшка гаворыць па-беларуску. Аўстралійскія мэрыносы. Капялюш за 150 злотых. Крама ў Фэйсбуку. Газэта, якую заснаваў Лявон Тарасэвіч.
Жыцьцё ў мінулым. Бабця-плакальшчыца. Чар старых фатаграфій. Паштальён як ідэал прафэсійнай дзейнасьці. Пра Смаргонь трэба пісаць па-беларуску. Адзінокія пачынаюць гаварыць адразу. Прэзэнтацыя ў Дзень касманаўтыкі. Жалезнае горла.
Вёска, якая носіць імя бога. Цягнікі спыняюцца, але ня кожны. Дом з першай паловы 19-га стагодзьдзя. Некамэрцыйная гаспадарка. Паляваньне як традыцыйны чэскі занятак. Дзікам трэба падзяліцца зь іншымі. Як беларусу інтэгравацца з чэхамі?
«Званочкі» як фактар дэрусіфікацыі Беларусі. Чаму людзі ў Беларусі не адракаюцца ад расейскай мовы? Што рабіць у Дзісьне жанчыне, якая ня любіць сядзець без занятку? Свабода і грошы. Цюльпаны з Галяндыі. Кошка, якая ходзіць сама па сабе.
Пэнсіянэр-памешчык у вёсцы, празь якую баяўся праходзіць Напалеон. Белая жаночая энэргія на Замкавым узгорку не слабейшая, чым у Грынвічы. Подых цемры вісіць над нашым сьветам. «Гайдук» у Ахоцкім моры пад бел-чырвона-белым сьцягам. Раман дапішацца ў Баўгарыі.
Ян Максімюк гутарыць зь Сяргеем Шупам пра ролю, якую ў іхным жыцьці адыгралі радыёпраграмы і радыёпрымачы. Першая перадача з новага цыклу Радыё Свабода «Радасьці жыцьця»
