Зьміцер Бартосік

Золата Рубяжэвічаў

У Рубяжэвічы варта паехаць толькі дзеля адных арганоў. Сапраўдных арганоў, якія былі ўсталяваныя тут у 20-х гадах мінулага стагодзьдзя і цудам ацалелі ў віхурах войнаў, раскулачваньняў, багаборніцтва і рэпрэсій.

Міхалкоў на танку ў зэмбінскай царкве

Ананчыцы: “Цяпер добра жыць, ды няма калі”

Пра вёску Ананчыцы --> http://maps.google.com/maps/ms?ie=UTF8&msa=0&msid=103600678178428685206.00046355b62ab3e327e28&ll=52.590535,27.708893&spn=0.553966,1.454315&t=h&z=10&iwloc=000480d6fc274f9f3de83 Салігорскага раёну слава ідзе даўно. Дзякуючы хору, які стварылі паўстагодзьдзя таму ананчыцкія ўдовы Другой сусьветнай вайны. Ці не таму сьвяты народнага календара адзначаліся ў Ананчыцах і за саветамі?

Багаты белы пан на ўкраінскім баку

Дабранка --> http://maps.google.com/maps?f=q&source=s_q&hl=en&geocode=&q=dobrianka,+chernihivs%27ka&sll=52.064048,31.1901&sspn=0.030183,0.08832&g=52.063694,31.185365&ie=UTF8&hq=&hnear=Dobrianka,+Ripkyns%27kyi,+Chernihivs%27ka+oblast,+Ukraine&ll=52.276561,30.646362&spn=0.961252,2.826233&z=9&iwloc=A  — мястэчка, якое беларуска-ўкраінская мяжа дзеліць на дзьве няроўныя часткі. Перад першым турам украінскіх выбараў мы  пабывалі на беларускім баку --> http://www.svaboda.org/content/transcript/1955225.html . Гэтым разам выправімся на ўкраінскі. Каб даведацца, чым жывуць нашы паўднёвыя суседзі.

Баравое: гітара, кветкі і атамная бомба

Вёска Баравое --> http://maps.google.com/maps/ms?ie=UTF8&hl=en&t=h&msa=0&msid=103600678178428685206.00046355b62ab3e327e28&ll=53.678917,27.058811&spn=0.065581,0.181789&z=13&iwloc=00047ff9eaf7a9eac6c8c слаўная найперш незвычайным помнікам архітэктуры, капліцай-пахавальняй шляхціцаў Дыбоўскіх. Масіўнай ратондай, падобнай да вартавой вежы, што ўзвышаецца на высокім пагорку. Але людзі, якія сёньня насяляюць вёску ды іхныя гісторыі — куды цікавейшая нагода, каб выправіцца ў дарогу.

З Дабранкі ва Ўкраіну па прадукты

Мястэчка Дабранка перасякае маленькая рачулка. Па якой праходзіць дзяржаўная мяжа паміж Беларусьсю і Ўкраінай. Дзякуючы гэтай рачулцы мястэчка падзялілася на ўкраінскую Дабранку і беларускую Паддабранку. Чым і як жывуць жыхары аднаго мястэчка — грамадзяне розных краін?

“Лукашэнка падпісаўшы, але Грыбаўскайце ніяк не даецца”

Куцкуны. Ашмянскі раён. Уявіце такую сумную карціну. Халодная паўцёмная хата. Старая мэбля, зь якой даўно не прыбіралі пыл. Каля печы сядзіць старая і намагаецца непаслухмянымі рукамі распаліць агонь. У хаце працуе радыёкропка, з раніцы да вечара. Гэта адзіная забаўка. Бо тэлевізар пры пэнсіі ў 240 тысяч ня купіш. Старая сядзіць каля печы і чакае сьмерці. Узгадваючы самыя лепшыя часы свайго жыцьця. Маладосьць за палякамі.

Ашмяны цыганскія

Маё знаёмства з ашмянскімі цыганамі пачалося зь песьні. На ўсялякі выпадак я ўзяў з сабой гітару — і не прагадаў. Дзякуючы сямі струнам мяне прынялі амаль як свайго. Сьвятлана Марцінкевіч, маладая кабета, пасьля нядоўгіх угавораў пагадзілася засьпяваць песьню. А я быў уражаны тым, што называецца — голас крыві. Так сьпяваць нельга навучыцца. Такія інтанацыі немагчыма зымітаваць. З гэтым можна толькі нарадзіцца.

Няма весялосьці ў Гародзьках

«Людзей стала мала, брук павыбіваўся. Во ў нас царква. І вязуць нябожчыкаў у царкву і на могільнік. І ўжо па бруку як нябожчыка вязуць, ручкі складзены, патрасаюцца, патрасаюцца, ручкі расходзяцца. І ўсе сталі людзі прасіць, каб асфальт паклалі. Цяпер ужо, як вязуць, дык роўненька-роўненька».

Дзягільна: закінутыя могілкі паўстанцаў

Дзягільна. Дзяржынскі раён. Эфір 10 сьнежня 2009 г.

Незвычайныя людзі Вялікіх Навасёлак

Закінутая карчма ў Гіравічах

Езьдзячы па глухіх другасных дарогах, я ўжо ня першы раз заўважаю адну цікавую тэндэнцыю. У самых маленькіх вёсачках, дзе большая частка хат альбо закалочана, альбо разбурана, раптам сустракаецца дыхтоўны мураваны дом. Прычым у сваім дызайне не пазбаўлены густу. Сваёй грунтоўнасьцю такія дамы ня цягнуць на дачы. І вокны іхныя гараць сьвятлом узімку і ўвосень.

Цуды Зялёнага Бору

Пакуль жыхары плянэты вызначаюць сем цудаў сьвету, пакуль грамадзяне Беларусі думаюць, што ёсьць цудамі іх краіны, жыхары пасёлку Зялёны Бор вызначыліся зь сямю цудамі свайго пасёлку. Акцыя, безумоўна, дасьціпная. Прыдумаць якую мог сапраўдны патрыёт. Бо Зялёны Бор узьнік толькі ў 1948 годзе. У сапраўдным зялёным бары пад Смалявічамі. Гэта тыповы ўзор правінцыйнай сталінскай архітэктуры з клясычным Домам культуры і цэнтральнай вуліцай двухпавярховых камяніцаў. Якія тут могуць быць цуды!

Пятроўшчына. «Разбуранае гняздо»

Падарожжа на край Беларусі

Ці ведаюць беларускія школьнікі самую паўднёвую кропку сваёй краіны? Сумняюся. Хаця назва ў нашага скрайняга Поўдня вельмі паэтычная.

Асарэвічы: школа ў царкве і сьцяг над гародам

У Беларусі тысячы вёсак і мястэчак. Але далёка ня кожная зь іх мае свой музэй і зборнік успамінаў старажылаў. Такія музэі ствараюцца не па загадах зьверху, а дзякуючы прыватнай ініцыятыве аднаго чалавека. Неабыякавага да гісторыі свайго краю, і, як правіла, беларускамоўнага. І роля такіх музэйчыкаў у выхаваньні патрыятызму ў вясковых дзяцей выключная. Вёсцы Асарэвічы --> http://maps.google.com/maps?f=q&source=s_q&hl=en&geocode=&q=Asarevichi&sll=51.595415,30.575638&sspn=0.132017,0.353279&ie=UTF8&ll=51.679368,30.474701&spn=0.263546,0.706558&t=h&z=11&iwloc=A , што разьлеглася на адхонным беразе Дняпра ў Брагінскім раёне, пашанцавала зь бібліятэкаркай — Валянцінай Хмелянок. У Доме культуры гэтая прыгожая ўсьмешлівая кабета адваявала адзін пакой пад краязнаўчы музэй, куды зьбірае старыя калаўроты, жорны, вышываныя ручнікі ды іншыя артэфакты пазамінулага стагодзьдзя.

"Шмат людзей на той сьвет пайшло. І вешаліся..."

Штодня да 17 верасьня ў эфіры і на сайце "Свабоды" мы прапануем вашай увазе успаміны людзей пра верасень 1939 году, калі пачалася Другая ўсясьветная вайна і калі 17 верасьня савецкія войскі ўвайшлі ў Заходнюю Беларусь.

"Мы, дзеці, вялі ўлік вывезеных у Сібір"

Штодня да 17 верасьня ў эфіры і на сайце "Свабоды" мы прапануем вашай увазе успаміны людзей пра верасень 1939 году, калі пачалася Другая ўсясьветная вайна і калі 17 верасьня савецкія войскі ўвайшлі ў Заходнюю Беларусь.

"17 верасьня скончылася дзяцінства: арыштавалі бацьку"

Штодня да 17 верасьня ў эфіры і на сайце "Свабоды" мы прапануем вашай увазе успаміны людзей пра верасень 1939 году, калі пачалася Другая ўсясьветная вайна і калі 17 верасьня савецкія войскі ўвайшлі ў Заходнюю Беларусь.

"Прыйшлі бедныя. Салдаты дрэнна апранутыя..."

Штодня да 17 верасьня ў эфіры і на сайце "Свабоды" мы прапануем вашай увазе успаміны людзей пра верасень 1939 году, калі пачалася Другая ўсясьветная вайна і калі 17 верасьня савецкія войскі ўвайшлі ў Заходнюю Беларусь. Запісы зрабіў Зьміцер Бартосік.