Разьвітаньне зь Віктарам Івашкевічам

Дадалася фогалерэя з пахаваньня Віктара Івашкевіча. Глядзіце ТУТ >>

Віктара Івашкевіча праводзяць пад «Магутны Божа» (ВІДЭА)

Грае дуда. Труну выносяць праз жывы калідор. Сабраліся каля 200 чалавек

У залі прысутныя сьпяваюць «Пагоню», «Тры дарожанькі», іншыя песьні «Майстроўні»

На вуліцы каля сотні людзей. Узьнялі бел-чырвона-белы сьцяг

Павал Жук узгадау рабочыя хваляваньні, стварэньне незалежных прафсаюзаў

Аляксандар Фядута: «Віктар быу душой і маторам праекту стварэньня сыстэмы распаўсюду незалежнай прэсы, калі газэты выкинули з „Саюздруку“. Ён разумеў кошт вольнага слова. Адзіны раз было сапраўднае назіраньне на рэфэрэндуме — у 1996 годзе. І арганізатарам, маторам быў Віктар»

На іншым баку вуліцы ад будынка, дзе адбываецца разьвітаньне зь Віктарам Івашкевічам, стаіць мікроаўтобус зь міліцыянтамі.

Аляксандр Дабравольскі: «Больш прынцыповага, шчырага, сумленнага чалавека цяжка знайсьці. Калі трэба было нешта рабіць, яго нішто не спыняла».

Алег Грузьдзіловіч: «Добрым арганізатарам быў, маяком. Рэдакцыя газэты „Навіны БНФ“ была ў яго ў кватэры». Усё жыцьцё ён прысьвяціў таму, каб вольна мы маглі жыць у Беларусі. Я, як журналіст, любіў зьвяртацца да яго па камэнтар. Ён умеў бліскуча аналізаваць сытуацыю".

Павел Знавец: «Ад нас сыходзіць адзін з волатаў Адраджэньня. Дзякуючы такім людзям, мы пераможам!».

Эдвард Зайкоўскі: «Віктар мне запомніўся як чалавек канкрэтных справаў і акцыяў».

Людміла Гразнова: «Памятаю Віктара арганізатарам „маршаў свабоды“. Ён ішоў наперадзе, мы бачылі ягоную магутную фігуру, натхняліся».

Віталь Рымашэўскі: «Віктар быў верным паплечнікам. Для яго каштоўнасьці стаяць на першым месцы. Ен жыў па сумленьні. У яго жыцьце атрымалася».

Аляксей Кароль: «Віктар убачыў галоуную мэту свайго жыцьця, каб Беларусь стала незалежнай».

Сяргей Антончык: «Івашкевіч — гэта эпоха, мы вучыліся ў яго і ў іншых людзей ягонага кола. Ён як глыба, як камень пры дарозе, ля якога можна было спыніцца, сагрэцца».

Генадзь Фядыніч: «Мы з табой, Віктар, рэдка спрачаліся. Сеньня ты сабраў людзей на нечарговы народны сход. Ён будзе не апошні. Пыл яшчэ засьціць нам вочы, але мы дойдзем да Беларусі».

Вацлаў Арэшка: «Ён быў вельми добрым сябрам. Ніколі не трымаў зла. Ніколі нікому ня помсьціў».

Валянціна Сьвяцкая: «Сёньня Беларусь згубіла свайго вернага сына. Такіх самаадданых людзей ужо няма».