Цыганкоў: "Для чаго кіраўнітву краіны спатрэбілася стварэньне "Белай Русі"? Ці азначае гэта, што ўлада мае пэўныя намеры ўнесьці нейкія істотныя зрухі ў палітычную сыстэму?"
“Лукашэнка не даслаў "Белай Русі" нават вітальнай тэлеграмы”
Сіліцкі: “Не, я ня думаю, што будуць нейкія сур’ёзныя зрухі ў палітычнай сыстэме. Мяркую, што “Белая Русь” – хутчэй доўгатэрміновы праект, і прызначэньне ягоным кіраўніком спадара Радзькова толькі даказвае тое, што гэты праект зараз ня вельмі актуальны. Але ён ствараецца пад падзеі і працэсы, якія будуць разгортвацца цягам найбліжэйшых 3-5 гадоў”.
Цыганкоў: “Гаворачы пра прызначэньне Радзькова, вы маеце на ўвазе тое, што гэта ня самы яркі лідэр?”
Сіліцкі: “Так. Гэта чыста тэхнічны чалавек, каб хтосьці займаў пасаду, але ня здолеў на гэтай пасадзе неяк “раскруціцца”.
Старыкевіч: “Я згодны са спадаром Сіліцкім, што “Белая Русь” – гэта пакуль што праект “пра запас”, “на ўсялякі выпадак”, і сама ўлада пакуль ня ведае, што з гэтага атрымаецца. Бо калі гэта будзе такі “БРСМ для дарослых”, яшчэ адзін нахлебнік, – то наўрад ці гэты праект чакае нейкая лёсавызначальная місія, яго папросту празь нейкі час адсунуць на трэці плян і забудуцца.
Між іншым, пра гэта сьведчыць і тое, што пакуль што Лукашэнка відавочна дыстанцуецца ад “Белай Русі”. Заўважце, што хаця зьезд ягоных прыхільнікаў і праходзіў у Палацы Рэспублікі, але ён усё ж быў значна менш маштабным, чым можна было чакаць, і Лукашэнка ня толькі сам не зьявіўся на ім, але нават і вітальнай тэлеграмы не даслаў”.
Цыганкоў: “Напэўна, пра гэта можа сьведчыць і абраная фігура кіраўніка “Белай Русі”, міністра адукацыі Аляксандра Радзькова – фігура чыста намэнклятурная...”
Старыкевіч: “Так, але можна ва ўсім спрабаваць знайсьці свой плюс. Цяпер, калі спадар Радзькоў будзе частку свайго працоўнага часу аддаваць “Белай Русі”, у яго адпаведна застанецца менш часу на нашу адукацыю. І гэта, безумоўна, на карысьць беларускай адукацыі”.
“Саўковы такі сельгаскультпрасьветактыў...”
Цыганкоў: “Такім чынам, нашы ўдзельнікі сьцьвярджаюць, што стварэньне “Белай Русі” – гэта нейкі запасны варыянт, на ўсялякі выпадак. А на які выпадак?”
Сіліцкі: “Першы варыянт – калі давядзецца імітаваць лібэралізацыю, і тады гэта пераўтвараецца ў партыю ўлады паводле прыкладу “Адзінай Расеі”. У прынцыпе, склад удзельнікаў устаноўчага сходу на гэта і паказвае –саўковы такі сельгаскультпрасьветактыў.
Другі магчымы варыянт – калі паўстае пытаньне пра магчымае перайманьне ўлады, то каб гэта рабілася не праз інструмэнт асабістай волі аднаго чалавека, а празь нейкую структуру. Але гэты варыянт меней верагодны.
І трэці, больш кароткатэрміновы аспэкт – гэта стварэньне яшчэ аднаго слупа “грамадзянскай супольнасьці” разам з БРСМ і прафсаюзамі. Для выступаў на міжнародных форумах, для “дыялёгу” з эўрапейскімі гасьцямі і гэтак далей”.
Цыганкоў: “Раней Лукашэнка казаў, што яму непатрэбныя такія арганізацыі, дзе будуць сьпяваць алілюя. Маўляў, ён прэзыдэнт ад народу, і нейкія пасярэднікі яму непатрэбныя. Ці ня сьведчыць зьяўленьне “Белай Русі”, што такі падыход зьмяніўся?”
Старыкевіч: “У прынцыпе, “Белая Русь” дакладна ўжо ня можа быць такім пасярэднікам. Гэта такі правобраз будучай партыі ўлады, але ці разаўецца яна ў такую партыю, ці застанецца ў сёньняшнім выглядзе, – гэта залежыць ад таго, як пойдуць у яе справы.
Кіраўніцтва краіны разьлічвае розныя варыянты падзеяў і ня выключае ў тым ліку пераходу да прапарцыйнай сыстэмы абраньня ў парлямэнт. І хаця гэта пытаньне будучыні, аднак вырашылі зрабіць гэта сёньня, і паглядзець, што з гэтага атрымаецца.
Я думаю, што варыянт “Адзінай Расеі”, якую зараз Пуцін мусіць на сваіх плячах выцягваць з балота, як таго бэгемота, наўрад ці Лукашэнку вабіць. Але як зрабіць так, каб гэтая арганізацыя была хоць крышку дзеяздольнай – баюся, такога досьведу ніхто ня мае”.
Цыганкоў: “Ці ня можа стварэньне “Белай Русі” неяк нэгатыўна паўплываць на імідж Прэзыдэнта?”
Сіліцкі: “Не, бо зараз наступае такі пэрыяд, калі яму такія сьпевакі могуць спатрэбіцца. Вы паглядзіце – Лукашэнка зьмяніўся. Ён мусіць казаць час ад часу вельмі непапулярныя рэчы. Настаў час, калі яму такую “агітбрыгаду” трэба арганізоўваць”.
"Папулярная фігура на чале “Белай Русі” Лукашэнку не патрэбная"
Цыганкоў: “Які лёс “Белай Русі”? Ці там будуць толькі чыноўнікі і вядомыя фігуры? Альбо гэта будзе як “БРСМ для дарослых”, і туды пагоняць усіх?”
Сіліцкі: “Усіх не пагоняць – стаўка будзе зроблена на нейкія знакавыя фігуры. Як я сказаў, у фармаце агітбрыгады. Гнаць нікога не патрэбна, бо ў Беларусі і так усе загнаныя ў карпаратыўную дзяржаву. А далейшы лёс – усё ў руках самі ведаеце каго”.
Старыкевіч: “Мяркую, што са знакавымі фігурамі будуць пэўныя праблемы. З аднаго боку, было б нядрэнна, каб нехта аўтарытэтны ачоліў гэтую арганізацыю. А зь іншага, якраз тады ёсьць рызыка, што такая асоба ў пэўны час можа пачаць сваю палітычную гульню. Папулярная фігура на чале “Белай Русі” Лукашэнку не патрэбная.
Таму мітусьня паміж рознымі варыянтамі наўрад ці дасьць “Белай Русі” магчымасьць разьвіцца ў нешта сур’ёзнае. Так, раздзьмуць гэта можна да любых памераў. Але сэнс гэтага будзе нулявы. Пакуль з таго, што адбываецца, ня бачна, што ва ўлады ёсьць нейкая дакладная лінія, што яна разумее, паводле якіх тэхналёгіяў разгортваць гэтую “Белую Русь”. Лёгіка пакуль такая – “давайце зробім і паглядзім, што з гэтага атрымаецца”.
“Магчыма, Радзькоў стане тварам будучай парлямэнцкай большасьці”, 19.11.2007 Міністар адукацыі А.Радзькоў будзе кіраваць аб’яднаньнем “Белая Русь”, 17.11.2007
“Лукашэнка не даслаў "Белай Русі" нават вітальнай тэлеграмы”Сіліцкі: “Не, я ня думаю, што будуць нейкія сур’ёзныя зрухі ў палітычнай сыстэме. Мяркую, што “Белая Русь” – хутчэй доўгатэрміновы праект, і прызначэньне ягоным кіраўніком спадара Радзькова толькі даказвае тое, што гэты праект зараз ня вельмі актуальны. Але ён ствараецца пад падзеі і працэсы, якія будуць разгортвацца цягам найбліжэйшых 3-5 гадоў”.
Цыганкоў: “Гаворачы пра прызначэньне Радзькова, вы маеце на ўвазе тое, што гэта ня самы яркі лідэр?”
Сіліцкі: “Так. Гэта чыста тэхнічны чалавек, каб хтосьці займаў пасаду, але ня здолеў на гэтай пасадзе неяк “раскруціцца”.
Старыкевіч: “Я згодны са спадаром Сіліцкім, што “Белая Русь” – гэта пакуль што праект “пра запас”, “на ўсялякі выпадак”, і сама ўлада пакуль ня ведае, што з гэтага атрымаецца. Бо калі гэта будзе такі “БРСМ для дарослых”, яшчэ адзін нахлебнік, – то наўрад ці гэты праект чакае нейкая лёсавызначальная місія, яго папросту празь нейкі час адсунуць на трэці плян і забудуцца.Між іншым, пра гэта сьведчыць і тое, што пакуль што Лукашэнка відавочна дыстанцуецца ад “Белай Русі”. Заўважце, што хаця зьезд ягоных прыхільнікаў і праходзіў у Палацы Рэспублікі, але ён усё ж быў значна менш маштабным, чым можна было чакаць, і Лукашэнка ня толькі сам не зьявіўся на ім, але нават і вітальнай тэлеграмы не даслаў”.
Цыганкоў: “Напэўна, пра гэта можа сьведчыць і абраная фігура кіраўніка “Белай Русі”, міністра адукацыі Аляксандра Радзькова – фігура чыста намэнклятурная...”
Старыкевіч: “Так, але можна ва ўсім спрабаваць знайсьці свой плюс. Цяпер, калі спадар Радзькоў будзе частку свайго працоўнага часу аддаваць “Белай Русі”, у яго адпаведна застанецца менш часу на нашу адукацыю. І гэта, безумоўна, на карысьць беларускай адукацыі”.
“Саўковы такі сельгаскультпрасьветактыў...”
Цыганкоў: “Такім чынам, нашы ўдзельнікі сьцьвярджаюць, што стварэньне “Белай Русі” – гэта нейкі запасны варыянт, на ўсялякі выпадак. А на які выпадак?”
Сіліцкі: “Першы варыянт – калі давядзецца імітаваць лібэралізацыю, і тады гэта пераўтвараецца ў партыю ўлады паводле прыкладу “Адзінай Расеі”. У прынцыпе, склад удзельнікаў устаноўчага сходу на гэта і паказвае –саўковы такі сельгаскультпрасьветактыў.
Другі магчымы варыянт – калі паўстае пытаньне пра магчымае перайманьне ўлады, то каб гэта рабілася не праз інструмэнт асабістай волі аднаго чалавека, а празь нейкую структуру. Але гэты варыянт меней верагодны.
І трэці, больш кароткатэрміновы аспэкт – гэта стварэньне яшчэ аднаго слупа “грамадзянскай супольнасьці” разам з БРСМ і прафсаюзамі. Для выступаў на міжнародных форумах, для “дыялёгу” з эўрапейскімі гасьцямі і гэтак далей”.
Цыганкоў: “Раней Лукашэнка казаў, што яму непатрэбныя такія арганізацыі, дзе будуць сьпяваць алілюя. Маўляў, ён прэзыдэнт ад народу, і нейкія пасярэднікі яму непатрэбныя. Ці ня сьведчыць зьяўленьне “Белай Русі”, што такі падыход зьмяніўся?”
Старыкевіч: “У прынцыпе, “Белая Русь” дакладна ўжо ня можа быць такім пасярэднікам. Гэта такі правобраз будучай партыі ўлады, але ці разаўецца яна ў такую партыю, ці застанецца ў сёньняшнім выглядзе, – гэта залежыць ад таго, як пойдуць у яе справы.
Кіраўніцтва краіны разьлічвае розныя варыянты падзеяў і ня выключае ў тым ліку пераходу да прапарцыйнай сыстэмы абраньня ў парлямэнт. І хаця гэта пытаньне будучыні, аднак вырашылі зрабіць гэта сёньня, і паглядзець, што з гэтага атрымаецца.
Я думаю, што варыянт “Адзінай Расеі”, якую зараз Пуцін мусіць на сваіх плячах выцягваць з балота, як таго бэгемота, наўрад ці Лукашэнку вабіць. Але як зрабіць так, каб гэтая арганізацыя была хоць крышку дзеяздольнай – баюся, такога досьведу ніхто ня мае”.
Цыганкоў: “Ці ня можа стварэньне “Белай Русі” неяк нэгатыўна паўплываць на імідж Прэзыдэнта?”
Сіліцкі: “Не, бо зараз наступае такі пэрыяд, калі яму такія сьпевакі могуць спатрэбіцца. Вы паглядзіце – Лукашэнка зьмяніўся. Ён мусіць казаць час ад часу вельмі непапулярныя рэчы. Настаў час, калі яму такую “агітбрыгаду” трэба арганізоўваць”.
"Папулярная фігура на чале “Белай Русі” Лукашэнку не патрэбная"
Цыганкоў: “Які лёс “Белай Русі”? Ці там будуць толькі чыноўнікі і вядомыя фігуры? Альбо гэта будзе як “БРСМ для дарослых”, і туды пагоняць усіх?”
Сіліцкі: “Усіх не пагоняць – стаўка будзе зроблена на нейкія знакавыя фігуры. Як я сказаў, у фармаце агітбрыгады. Гнаць нікога не патрэбна, бо ў Беларусі і так усе загнаныя ў карпаратыўную дзяржаву. А далейшы лёс – усё ў руках самі ведаеце каго”.
Старыкевіч: “Мяркую, што са знакавымі фігурамі будуць пэўныя праблемы. З аднаго боку, было б нядрэнна, каб нехта аўтарытэтны ачоліў гэтую арганізацыю. А зь іншага, якраз тады ёсьць рызыка, што такая асоба ў пэўны час можа пачаць сваю палітычную гульню. Папулярная фігура на чале “Белай Русі” Лукашэнку не патрэбная.
Таму мітусьня паміж рознымі варыянтамі наўрад ці дасьць “Белай Русі” магчымасьць разьвіцца ў нешта сур’ёзнае. Так, раздзьмуць гэта можна да любых памераў. Але сэнс гэтага будзе нулявы. Пакуль з таго, што адбываецца, ня бачна, што ва ўлады ёсьць нейкая дакладная лінія, што яна разумее, паводле якіх тэхналёгіяў разгортваць гэтую “Белую Русь”. Лёгіка пакуль такая – “давайце зробім і паглядзім, што з гэтага атрымаецца”.
“Магчыма, Радзькоў стане тварам будучай парлямэнцкай большасьці”, 19.11.2007 Міністар адукацыі А.Радзькоў будзе кіраваць аб’яднаньнем “Белая Русь”, 17.11.2007
