Лінкі ўнівэрсальнага доступу

«Для вызваленьня нашых родных робіцца недастаткова». Сваякі палітвязьняў выступілі са зваротам


Былая палітзьняволеная, грамадзянка Швайцарыі Натальля Хершэ пасьля вызваленьня зь беларускай турмы, 18 лютага 2022
Былая палітзьняволеная, грамадзянка Швайцарыі Натальля Хершэ пасьля вызваленьня зь беларускай турмы, 18 лютага 2022

«Калі сёньня ёсьць магчымасьць выратаваць хаця б аднаго чалавека, мы павінны гэта зрабіць», — гаворыцца ў звароце Аб'яднаньня сваякоў і колішніх палітвязьняў да беларускіх і замежных палітыкаў.

«Пачынаючы з 2020 году, Беларусь перажывае самыя масавыя палітычныя рэпрэсіі з моманту набыцьця незалежнасьці. На гэты момант у месцах пазбаўленьня волі знаходзяцца каля 1500 чалавек, прызнаных праваабаронцамі палітычнымі вязьнямі.

Але нават гэтая жахлівая лічба не адлюстроўвае сапраўдных маштабаў тэрору. Праваабаронцы ня ў стане сабраць усю інфармацыю пра рэпрэсіі, а самі вязьні і іх родныя часта баяцца расказваць пра тое, што зь імі адбываецца, бо баяцца помсты з боку сілавікоў. Між тым, толькі паводле афіцыйных дадзеных, за 2,5 года было заведзена звыш 11,5 тысячы крымінальных справаў, зьвязаных з палітыкай», — гаворыцца ў звароце.

Сваякі палітзьняволеных і былыя палітвязьні адзначаюць, што ў турмах людзі, затрыманыя і асуджанныя ў палітычна матываваных справах, сутыкаюцца са зьдзекамі, зьнявагамі і шантажом. Ім абмяжоўваюць перапіску, пазбаўляюць спатканьняў і перадач, зьмяшчаюць у карцэр.

«Нашытыя на вопратку жоўтыя біркі і цяжкая прымусовая праца ў калёніях — гэта тое, якім чынам у Беларусі караюць за іншадумства і жаданьне жыць у свабодным грамадзтве», — адначаюць аўтары звароту.

Яны падкрэсьліваюць, што кожны дзень і гадзіна праведзеныя за кратамі — гэта катаваньне для палітвязьняў і іх сваякоў.

«Мы са шкадаваньнем вымушаныя канстатаваць, што для вызваленьня нашых родных сёньня робіцца недастаткова. Падзеі апошніх гадоў у Беларусі часта параўноўваюць з вайной і акупацыяй. Але нават падчас вайны ў палонных ёсьць магчымасьць павярнуцца дадому.

Перад нашымі вачыма прыклад Украіны: за час канфлікту сотні ўкраінцаў былі вызваленыя з варожага палону ў выніку перамоваў і абмену. Перамовы пра вызваленьне палонных ніяк ня ўзьдзейнічалі на рашучасьць Украіны змагацца з агрэсарам да поўнага вызваленьня ўсіх акупаваных тэрыторый — наадварот, вяртаньне герояў толькі ўмацоўвае маральны дух грамадзтва.

Мы ж у Беларусі за мінулыя 2,5 года былі сьведкамі толькі адзінкавых выпадкаў вызваленьня палітвязьняў. З аднаго боку, гэта сьведчыць пра тое, што цяперашнія падыходы не зьяўляюцца эфэктыўнымі. Але з другога боку, гэта даказвае, што выратаваньне палонных рэжыму не зьяўляецца невыканальнай задачай».

Аўтары звароты падкрэсьліваюць, што ня ставяць пад сумнеў задачу вызваленьня ўсіх палітвязьняў і поўнае спыненьне рэпрэсій у Беларусі. Аднак адзначаюць, што спосабы дасягненьня гэтай задачы могуць адрозьнівацца.

«Кожны вызвалены палітвязень — гэта ўжо маленькая перамога, якая набліжае нас да галоўнай мэты. Калі сёньня ёсьць магчымасьць выратаваць хаця б аднаго чалавека, мы павінны гэта зрабіць. А заўтра будзем выцягваць з засьценкаў тых, каго сёньня вызваліць было немагчыма.

Лёс Эўропы сёньня вырашаецца на палях бітваў ва Ўкраіне. Але супрацьстаяньне расейскай агрэсіі ня робіць праблему палітвязьняў у Беларусі менш важнай — у абодвух выпадках гаворка ідзе пра абарону агульначалавечых каштоўнасьцяў. Мы заклікаем лідэраў свабоднага сьвету да больш рашучых дзеяньняў у вызваленьні палітвязьняў. Гэтыя дзеяньні маюць уключаюць у сябе перамоўныя працэсы, намаганьні як публічнага, так і непублічнага характару. Мы ў сваю чаргу гатовыя актыўна ўдзельнічаць у распрацоўцы новых падыходаў, тактыкі і стратэгіі».

Па стане на 10 студзеня зварот падпісалі 29 чалавек.

У ініцыятыўную групу ўваходзяць:

  • Тацьцяна Хоміч, сястра палітзьняволенай Марыі Калесьнікавай;
  • Аляксандар Лойка, муж палітзьняволенай журналісткі Ірыны Слаўнікавай;
  • Сьвятлана Мацкевіч, былая жонка палітвязьня Ўладзімера Мацкевіча.

Зварот таксама падпісалі:

  • Ігар Ільяш, муж палітзьняволенай журналісткі Кацярыны Бахвалавай (Андрэевай);
  • Вольга Івашына, жонка палітвязьня журналіста Дзяніса Івашына;
  • Віктар Пархімчык, былы палітвязень;
  • Іна Шырокая, былая палітзьняволеная;
  • Дарʼя Чульцова, журналістка, былая палітзьняволеная;
  • Сяргей Стальмакоў, былы палітвязень;
  • Вадзім Хіжнякоў, былы палітвязень;
  • Галіна Антончык, дачка палітвязьня Рыгора Кастусёва;
  • Яна Кавалёва, сястра палітвязьня Ільлі Верамеева;
  • Анатоль Панькоўскі, муж палітзьняволенай Валерыі Касьцюговай;
  • Надзея Лучанок, дачка палітвязьня Ўладзімера Мацкевіча;
  • Ігар Юрчык, сын палітвязьня Аляксандра Юрчыка.

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG