Нават магчымасьць страціць 60 мільёнаў даляраў, якія зьбіраўся выдаткаваць Эўразьвяз Беларусі на барацьбу з пандэміяй, не спыняе ад жаданьня правесьці парад. Лукашэнка і праўда «за ценой не постоит».
Колькі разоў заяўлялі, што беларускі рэжым нібыта даўно стаў прагматычным, практычным, безь вялікіх і небясьпечных ідэйных заскокаў.
Ну-ну. Давайце задумаемся, ці ёсьць хоць намёк на нейкія лягічныя і прагматычныя прычыны праводзіць парад падчас чумы?
Каранавірус у Беларусі і ў сьвеце. Як разьвіваюцца падзеі >>
Няма. Толькі палітыка і ідэалёгія. Толькі містыка, толькі сіла духу. «Трыюмф волі» (фільм пра зьезд Нацыянал-сацыялістычнай нямецкай рабочай партыі ў 1934 годзе ў Нюрнбэргу, зьняты кінарэжысэрам Лені Рыфэншталь на замову Гітлера. — РС). Гэта калі ёсьць рэчы, важнейшыя за здароўе і нават жыцьцё ўласных грамадзянаў.
Што гэта за рэчы?
Па-першае, паказаць сябе як гаспадара жыцьця і сьмерці беларусаў. Маўляў, я вышэй за прагматычныя і мэркантыльныя інтарэсы. Іншыя кіраўнікі клапоцяцца пра сацыялёгію, грамадзкую думку, настроі грамадзтва, і толькі я раблю тое, што сам лічу патрэбным — для маіх палітычных інтарэсаў.
Другое і, напэўна, больш важнае і, прынамсі, актуальнае — даць поўху Пуціну. Уцерці яму нос.
На фоне таго, як апошнім часам абвастрыліся адносіны Менску і Масквы, калі «саюзьнічкі» ўсё часьцей і ўсё больш жорстка спрачаюцца з самых розных нагод. Прыгадаем — Лукашэнка называў “нажом у сьпіну” аднабаковае закрыцьцё Расеяй мяжы ў сакавіку. Сьцябаўся з«псыхозу», які ахапіў расейскае кіраўніцтва. Абвінаваціў Крэмль у эгаізьме падчас красавіцкай відэаканфэрэнцыі Вышэйшага Эўразійскага эканамічнага савету.
Плюс — барацьба за спадчыну «Вялікай Перамогі», якую вось ужо некалькі гадоў вядуць Менск і Масква. «Беларусь памятае» замест «Несьмяротнага палка» ў Расеі, чырвона-зялёная стужка замест “георгіеўскай”.
І тут такая магчымасьць узяць рэванш, уцерці нос — правесьці парад 9 траўня ў Менску, калі ў Маскве гэты парад адмянілі!
Маўляў, глядзіце, Пуцін забаяўся (хочацца тут ужыць іншае, больш моцнае слова, але ж нельга) нейкай нябачнай хваробы, «псыхозу»: хвалюе яго, відаць, што на Захадзе скажуць і як свае грамадзяне адрэагуюць.
Лукашэнка ж нічога не баіцца — ні беларускай грамадзкай думкі, ні зьдзіўленьня заходніх партнэраў, ні таго, колькі беларусаў могуць заразіцца каранавірусам падчас гэтага параду. Нават страта 60 мільёнаў даляраў, якія зьбіраўся выдаткаваць Эўразьвяз Беларусі на барацьбу з пандэміяй, не спыняе.
Той самы варыянт, калі дзеля сваіх асабістых ідэалягічных патрэбаў Лукашэнка «за ценой не постоит». Проста цану гэтую заплаціць ня ён.
Думкі, выказаныя ў блогах, перадаюць погляды саміх аўтараў і не абавязкова адлюстроўваюць пазыцыю рэдакцыі.
