Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Старшыня Дзяржаўнага кантролю: «Скаланаюся, думаючы, што было б з краінай, калі б закрылі неэфэктыўныя прадпрыемствы»


Леанід Анфімаў, архіўнае фота
Леанід Анфімаў, архіўнае фота

«Спробу ўклініцца ў бясконцую спрэчку эканамістаў і палітыкаў» зрабіў старшыня Камітэту дзяржаўнага кантролю Беларусі Леанід Анфімаў. Так ён апісвае мэту свайго артыкула «Какими нам быть?» у газэце «Советская Белоруссия».

Леанід Анфімаў выступае супраць рынкавай эканомікі, абараняе плянавую. Ён тлумачыць гэта так:

«На побытавым узроўні, у хатняй гаспадарцы, ці выстройваем мы лінію паводзінаў або альгарытм нашых дзеяньняў для забесьпячэньня сваёй жыцьцядзейнасьці? Ці ўсё аддаем на волю выпадку? Безумоўна, выстройваем».

Ён лічыць, што так адбываецца і зь дзяржаўнай уласнасьцю, і прызнаецца, што ня бачыць розьніцы ў адносінах дзяржавы зь дзяржаўнымі і прыватнымі суб’ектамі.

«Іншая рэч, што кагосьці даводзіць да шаленства, калі тое, што мусіла даўно памерці, чамусьці дагэтуль жыве, — дадае Анфімаў. — І гэты хтосьці ніяк не жадае прызнаць, што менавіта дзякуючы таму, што ў пачатку 90-х была праяўленая дзяржаўная мудрасьць — прадыктаваная хутчэй інтуіцыяй, што называецца, ад зямлі, чым крыклівымі выклікамі, — удалося захаваць дзяржаўны ўплыў на ўласнасьць (...)

Я сёньня скаланаюся, думаючы, што было б з краінай, калі б усё раздалі ў прыватную ўласнасьць або зачынілі неэфэктыўныя прадпрыемствы. Да гэтага тады, і з падвоенай сілай цяпер, нас заклікае разнамасны хор рыначнікаў, называючы заводы „таксічнымі актывамі“».

Леанід Анфімаў (другі справа) на разглядзе кадравых прапановаў, пасьля якой Аляксандар Лукашэнка зьмяніў верхавіну ўраду
Леанід Анфімаў (другі справа) на разглядзе кадравых прапановаў, пасьля якой Аляксандар Лукашэнка зьмяніў верхавіну ўраду

​Бяду беларускай эканомікі Анфімаў бачыць у тым, што «мы не навучыліся пярэчыць альгарытму дзеяньняў, што нам навязваюць», маючы на ўвазе рэкамэндацыі экспэртаў іншых дзяржаваў і міжнародных арганізацыяў, якіх ён лічыць «дзядзямі і цёцямі, што кружляюць па сьвеце ў пошуках прасьцячкоў».

Ён прапануе паглядзець на «нашых суседзяў, і ня толькі па Савецкім Саюзе, якія лёгка трапілі ў сплеценыя сеткі абяцаньняў рынкавага раю».

Аўтар мяркуе, што рэформы, якіх сёньня хоча грамадзтва, палягаюць у тым, каб «цягаць у парлямэнце адзін аднаго за чубы або ў жывым эфіры тэлевізіі плюхнуць апанэнту ў твар шклянку вады», і робіць выснову, што такія рэформы непатрэбныя — а трэба рэформы, што тычацца «стаўленьня людзей да працы».

***

Леанід Анфімаў кіруе Камітэтам дзяржаўнага кантролю ад кастрычніка 2014 году, да таго чатыры гады быў намесьнікам кіраўніка камітэту. Быў сярод тых, з кім Аляксандар Лукашэнка абмяркоўваў нядаўнія зьмены ўраду.

Нарадзіўся ў 1954 годзе ва Ўладзімірскай вобласьці Расеі, пачынаў працаваць пастухом, пасьля пайшоў на авіязавод мэханікам, па заканчэньні Політэхнічнага інстытуту ў Менску працаваў на МАЗе. У 1991–2004 гадах працаваў на розных пасадах у Менгарвыканкаме і Камітэце дзяржаўнага кантролю, у 2004-м стаў першым намесьнікам старшыні Менгарвыканкаму, у наступным годзе намесьнікам старшыні Дзяржаўнага кантролю, у 2006–2010 быў намесьнікам кіраўніка адміністрацыі прэзыдэнта.

У пачатку 1990-х Анфімаў стаяў ля вытокаў стварэньня Грамадзянскай партыі (зь якой утварылася цяперагняя Аб’яднаная грамадзянская партыя). Тагачасны сустаршыня Грамадзянскай партыі Васіль Шлындзікаў расказваў «Нашай Ніве» пра Анфімава: «Толькі добрае магу сказаць. Чалавек заўсёды быў перадавых поглядаў. Ён рыначнік, лібэрал».

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG