На пачатку лютага Ульяне Захаранцы споўніцца 89 гадоў, зь іх амаль чатырнаццаць яна нічога ня ведае пра сына. У траўні 1999 году ў Менску Юрыя Захаранку схапілі невядомыя асобы, калі ён увечары вяртаўся дадому. З таго часу ні маці, ні сям’я былога міністра ўнутраных спраў, ні грамадзкасьць нічога дакладна ня ведаюць пра зьнікненьне генэрала. Сьледзтва па справе яго зьнікненьня толькі раз за разам працягваецца, але рэальных вынікаў не дае.
Ульяна Захаранка: «Калі да мяне прыяжджаюць, я так рада, так рада. Мне падаецца, што мой Юра тут. Колькі ў яго было сяброў! Бывала, ён прыедзе, то дзьверы не зачыняліся».
Гомельскі палітык і грамадзкі актывіст Уладзімер Кацора, які наведваў сёньня Ўльяну Захаранку, лічыць, што ўся таямніца зьнікненьня апазыцыйнага генэрала будзе раскрыта толькі пасьля зьмены цяперашняга рэжыму.
Старшыня абласной арганізацыі АГП Васіль Палякоў: «Псыхалягічна жанчыне вельмі складана жыць з такім цяжарам. Таму мы наведалі Ўльяну Рыгораўну, каб маральна падтрымаць яе. Цяперашняя ўлада на гэтае гора ўвагі не зьвяртае й ня будзе зьвяртаць».
У штодзённым жыцьці Ўльяне Рыгораўне дапамагае пляменьніца Люба, якая дваццаць гадоў таму пераехала зь сям’ёй у Рэчыцкі раён з Чачэніі.
Ульяна Захаранка: «Калі да мяне прыяжджаюць, я так рада, так рада. Мне падаецца, што мой Юра тут. Колькі ў яго было сяброў! Бывала, ён прыедзе, то дзьверы не зачыняліся».
Гомельскі палітык і грамадзкі актывіст Уладзімер Кацора, які наведваў сёньня Ўльяну Захаранку, лічыць, што ўся таямніца зьнікненьня апазыцыйнага генэрала будзе раскрыта толькі пасьля зьмены цяперашняга рэжыму.
Старшыня абласной арганізацыі АГП Васіль Палякоў: «Псыхалягічна жанчыне вельмі складана жыць з такім цяжарам. Таму мы наведалі Ўльяну Рыгораўну, каб маральна падтрымаць яе. Цяперашняя ўлада на гэтае гора ўвагі не зьвяртае й ня будзе зьвяртаць».
У штодзённым жыцьці Ўльяне Рыгораўне дапамагае пляменьніца Люба, якая дваццаць гадоў таму пераехала зь сям’ёй у Рэчыцкі раён з Чачэніі.