Паводле калегаў Алеся Бяляцкага зь «Вясны», усе выкладзеныя факты пацьвярджаюцца афіцыйнымі дакумэнтамі, якія знаходзяцца ў матэрыялах крымінальнай справы Бяляцкага і былі агучаны на судовым паседжаньні.
Факт першы: Двухпакаёвая кватэра, у якой пражывае сям’я Алеся Бяляцкага, была набытая ў 1999 годзе ў выніку продажу двух аднапакаёвых кватэр, якія належалі сям’і Бяляцкіх (знаходзіліся на вул. Варанянскага ў Менску). Адну з гэтых аднапакаёвых кватэр Алесь Бяляцкі атрымаў, працуючы дырэктарам Літаратурнага музэю Максіма Багдановіча (з 1988 па 1998 год) паводле ордэру Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь. Другая была набытая на пачатку 90-х гадоў — тады Алесь актыўна займаўся перакладчыцкай і выдавецкай дзейнасьцю.
Факт другі: Кватэра на праспэкце Незалежнасьці 78А-48, у якой месьціцца офіс праваабарончага цэнтру «Вясна», была набытая ў 2000 годзе. Па ўзгодненым рашэньні рады праваабарончага цэнтру «Вясна» кватэра была аформленая на прыватную асобу, у ёй быў афіцыйна зарэгістраваны Алесь Бяляцкі. Дзякуючы таму, што офіс быў прыватнай уласнасьцю, праваабарончы цэнтар «Вясна» змог прапрацаваць у ім 11 апошніх гадоў. У гэтай кватэры рэгулярна праводзяцца прэс-канфэрэнцыі і прэзэнтацыі, яна добра вядомая грамадзка-палітычным актывістам краіны і людзям, якія сутыкаюцца з парушэньнем сваіх правоў, яе наведваюць замежныя дыпляматы.
Ведаюць пра існаваньне офісу і беларускія спэцслужбы. У афіцыйных санкцыях КДБ на правядзеньне ператрусаў у дадзенай кватэры ў сьнежні 2010 і студзені 2011 гг. было адзначана, што сьледчыя мерапрыемствы адбываліся ў офісе «незарэгістраванага ПЦ «Вясна».
У дзяржаўных СМІ адмыслова называюць сучасны рынкавы кошт нерухомасьці, які значна вырас за апошнія 13 гадоў. На момант набыцьця кошт гэтай кватэры складаў каля 23 000 даляраў ЗША.
Факт трэці: «Шыкоўны катэдж» Бяляцкіх у мястэчку Ракаў — гэта адрамантаваная старая драўляная хата (таму яе неахвотна паказваюць па БТ). Сям’я набыла лецішча ў 2005 г., прычым зямельны ўчастак, на якім стаіць дом, ня быў прадметам куплі-продажу. Участак належаў папярэднім гаспадарам на праве пажыцьцёвага валоданьня (ня быў прыватнай уласнасьцю) і быў пазьней прыватызаваны Бяляцкім самастойна. Як вядома, прыватызацыя зямельных участкаў у Беларусі каштуе зусім невялікія грошы: у дадзеным выпадку яна абышлася Бяляцкім у 161 330 беларускіх рублёў.
Трэба адзначыць, што пэрыяд атрыманьня сродкаў А.Бяляцкім, які разглядаўся ў судзе па крымінальнай справе праваабаронцы, — 2007–2011 гг., а маёмасьць набывалася ў 1999, 2000 і 2005 гадах адпаведна.
Факт чацьвёрты: «Шыкоўны аўтамабіль», які набыў А.Бяляцкі ў 2010 годзе, — гэта «Сітраен С-5» 2003 г. выпуску, які быў увезены ў Беларусь зь Літвы ў пашкоджаным стане. Паводле афіцыйнай дамовы куплі-продажу, ён каштаваў 2300 эўра, а разам з мытам — 3000 эўра.
Алесь Бяляцкі ня мае вадзіцельскіх правоў, машынай карыстаўся ягоны сын Адам — адзін з актыўных удзельнікаў акцыяў «стоп-бэнзін» у Менску. У ліпені 2011 году ён адзін зь першых спыніў сваю машыну на праспэкце, чым ініцыяваў перакрыцьцё руху на некалькі гадзін. За ўдзел у жнівеньскай акцыі Адама арыштавалі, а машыну пагрузілі на эвакуатар і вывезьлі на штрафную стаянку, дзе яна знаходзіцца і цяпер.
Факт пяты: За пэрыяд з 1994 г. па 2008 г. інспэкцыя падаткаў і збораў Першамайскага р-ну г. Менску правярала прыбыткі Алеся Бяляцкага і ягоных сямейнікаў. Перавышэньне прыбыткаў А. Бяляцкага над ягонымі выдаткамі па выніках дадзенай праверкі склала сума, эквівалентная 30 далярам ЗША. Перавышэньня выдаткаў над прыбыткамі ў іншых сямейнікаў не было ўстаноўлена. Варта нагадаць, што менавіта на гэты час і прыпадаюць зьдзелкі з купляй маёмасьці.
Факт шосты: Грашовыя сродкі не «апынуліся» на рахунках, адкрытых А. Бяляцкім у Літве і Польшчы, а былі пералічаныя туды шэрагам фондаў згодна з двухбаковымі дамоўленасьцямі паміж дадзеным фондамі і праваабарончым цэнтрам «Вясна». Атрыманыя сродкі выдаткоўваліся арганізацыяй на заяўленыя мэты: праваабарончую дзейнасьць, у тым ліку — аказаньне дапамогі ахвярам парушэньня правоў чалавека. Усю справаздачнасьць па выдаткоўваньні атрыманых сродкаў праваабарончы цэнтар «Вясна» прадставіў фондам, якія ня выказалі ніводнай прэтэнзіі да іх выкарыстаньня. Такім чынам, грашовыя сродкі з рахункаў, адкрытых на імя А. Бяляцкага, не зьяўляюцца ягоным асабістым прыбыткам і, адпаведна, не падлягаюць падаткаабкладаньню.
Віцэ-прэзыдэнт Міжнароднай фэдэрацыі правоў чалавека, кіраўнік закрытага ўладамі праваабарончага цэнтра «Вясна» Алесь Бяляцкі 24 лістапада быў прыгавораны да чатырох з паловай гадоў пазбаўленьня волі ў калёніі ўзмоцненага рэжыму з канфіскацыяй маёмасьці. Ён прызнаны вінаватым ва ўтойваньні даходаў у асабліва буйным памеры. Падставай для крымінальнага перасьледу Бяляцкага стала інфармацыя аб яго замежных банкаўскіх рахунках, перададзеная ў Менск чыноўнікамі Літвы і Польшчы ў рамках двухбаковых пагадненьняў аб прававой дапамозе. Потым польскія і літоўскія ўлады выбачыліся перад Бяляцкім і яго сям’ёй.
Факт першы: Двухпакаёвая кватэра, у якой пражывае сям’я Алеся Бяляцкага, была набытая ў 1999 годзе ў выніку продажу двух аднапакаёвых кватэр, якія належалі сям’і Бяляцкіх (знаходзіліся на вул. Варанянскага ў Менску). Адну з гэтых аднапакаёвых кватэр Алесь Бяляцкі атрымаў, працуючы дырэктарам Літаратурнага музэю Максіма Багдановіча (з 1988 па 1998 год) паводле ордэру Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь. Другая была набытая на пачатку 90-х гадоў — тады Алесь актыўна займаўся перакладчыцкай і выдавецкай дзейнасьцю.
Факт другі: Кватэра на праспэкце Незалежнасьці 78А-48, у якой месьціцца офіс праваабарончага цэнтру «Вясна», была набытая ў 2000 годзе. Па ўзгодненым рашэньні рады праваабарончага цэнтру «Вясна» кватэра была аформленая на прыватную асобу, у ёй быў афіцыйна зарэгістраваны Алесь Бяляцкі. Дзякуючы таму, што офіс быў прыватнай уласнасьцю, праваабарончы цэнтар «Вясна» змог прапрацаваць у ім 11 апошніх гадоў. У гэтай кватэры рэгулярна праводзяцца прэс-канфэрэнцыі і прэзэнтацыі, яна добра вядомая грамадзка-палітычным актывістам краіны і людзям, якія сутыкаюцца з парушэньнем сваіх правоў, яе наведваюць замежныя дыпляматы.
Ведаюць пра існаваньне офісу і беларускія спэцслужбы. У афіцыйных санкцыях КДБ на правядзеньне ператрусаў у дадзенай кватэры ў сьнежні 2010 і студзені 2011 гг. было адзначана, што сьледчыя мерапрыемствы адбываліся ў офісе «незарэгістраванага ПЦ «Вясна».
У дзяржаўных СМІ адмыслова называюць сучасны рынкавы кошт нерухомасьці, які значна вырас за апошнія 13 гадоў. На момант набыцьця кошт гэтай кватэры складаў каля 23 000 даляраў ЗША.
Факт трэці: «Шыкоўны катэдж» Бяляцкіх у мястэчку Ракаў — гэта адрамантаваная старая драўляная хата (таму яе неахвотна паказваюць па БТ). Сям’я набыла лецішча ў 2005 г., прычым зямельны ўчастак, на якім стаіць дом, ня быў прадметам куплі-продажу. Участак належаў папярэднім гаспадарам на праве пажыцьцёвага валоданьня (ня быў прыватнай уласнасьцю) і быў пазьней прыватызаваны Бяляцкім самастойна. Як вядома, прыватызацыя зямельных участкаў у Беларусі каштуе зусім невялікія грошы: у дадзеным выпадку яна абышлася Бяляцкім у 161 330 беларускіх рублёў.
Трэба адзначыць, што пэрыяд атрыманьня сродкаў А.Бяляцкім, які разглядаўся ў судзе па крымінальнай справе праваабаронцы, — 2007–2011 гг., а маёмасьць набывалася ў 1999, 2000 і 2005 гадах адпаведна.
Факт чацьвёрты: «Шыкоўны аўтамабіль», які набыў А.Бяляцкі ў 2010 годзе, — гэта «Сітраен С-5» 2003 г. выпуску, які быў увезены ў Беларусь зь Літвы ў пашкоджаным стане. Паводле афіцыйнай дамовы куплі-продажу, ён каштаваў 2300 эўра, а разам з мытам — 3000 эўра.
Алесь Бяляцкі ня мае вадзіцельскіх правоў, машынай карыстаўся ягоны сын Адам — адзін з актыўных удзельнікаў акцыяў «стоп-бэнзін» у Менску. У ліпені 2011 году ён адзін зь першых спыніў сваю машыну на праспэкце, чым ініцыяваў перакрыцьцё руху на некалькі гадзін. За ўдзел у жнівеньскай акцыі Адама арыштавалі, а машыну пагрузілі на эвакуатар і вывезьлі на штрафную стаянку, дзе яна знаходзіцца і цяпер.
Факт пяты: За пэрыяд з 1994 г. па 2008 г. інспэкцыя падаткаў і збораў Першамайскага р-ну г. Менску правярала прыбыткі Алеся Бяляцкага і ягоных сямейнікаў. Перавышэньне прыбыткаў А. Бяляцкага над ягонымі выдаткамі па выніках дадзенай праверкі склала сума, эквівалентная 30 далярам ЗША. Перавышэньня выдаткаў над прыбыткамі ў іншых сямейнікаў не было ўстаноўлена. Варта нагадаць, што менавіта на гэты час і прыпадаюць зьдзелкі з купляй маёмасьці.
Факт шосты: Грашовыя сродкі не «апынуліся» на рахунках, адкрытых А. Бяляцкім у Літве і Польшчы, а былі пералічаныя туды шэрагам фондаў згодна з двухбаковымі дамоўленасьцямі паміж дадзеным фондамі і праваабарончым цэнтрам «Вясна». Атрыманыя сродкі выдаткоўваліся арганізацыяй на заяўленыя мэты: праваабарончую дзейнасьць, у тым ліку — аказаньне дапамогі ахвярам парушэньня правоў чалавека. Усю справаздачнасьць па выдаткоўваньні атрыманых сродкаў праваабарончы цэнтар «Вясна» прадставіў фондам, якія ня выказалі ніводнай прэтэнзіі да іх выкарыстаньня. Такім чынам, грашовыя сродкі з рахункаў, адкрытых на імя А. Бяляцкага, не зьяўляюцца ягоным асабістым прыбыткам і, адпаведна, не падлягаюць падаткаабкладаньню.
Віцэ-прэзыдэнт Міжнароднай фэдэрацыі правоў чалавека, кіраўнік закрытага ўладамі праваабарончага цэнтра «Вясна» Алесь Бяляцкі 24 лістапада быў прыгавораны да чатырох з паловай гадоў пазбаўленьня волі ў калёніі ўзмоцненага рэжыму з канфіскацыяй маёмасьці. Ён прызнаны вінаватым ва ўтойваньні даходаў у асабліва буйным памеры. Падставай для крымінальнага перасьледу Бяляцкага стала інфармацыя аб яго замежных банкаўскіх рахунках, перададзеная ў Менск чыноўнікамі Літвы і Польшчы ў рамках двухбаковых пагадненьняў аб прававой дапамозе. Потым польскія і літоўскія ўлады выбачыліся перад Бяляцкім і яго сям’ёй.
