Аляксандр Лукашэнка адмовіўся падпісаць новы плян выкарыстаньня рэгіянальнай групоўкі войскаў Беларусі і Расіі. Ён выказаўся за пастаўкі ў Беларусь расейскіх узбраеньняў па зьніжаных цэнах. “Ніякія дакумэнты ў працоўным парадку я падпісваць не буду. Так і перадайце міністру абароны і прэзыдэнту Расеі, -- прыводзіць словы кіраўніка Беларусі агенцтва БелТА”.
Cёньня госьць Начной Свабоды вайсковы аглядальнік Аляксандар Алесін, і ён з намі на тэлефоннай сувязі зь Менску.
Соўсь: Наколькі важную ролю адыгрывае рэгіянальная групоўка войскаў узброеных сілаў для Беларусі і для Расеі? Каму яна больш патрэбная?
Алесін: Мне падаецца, што зараз значнасьць гэтай групоўкі значна большая, чым 10 гадоў таму, калі яна толькі ўтварылася. У Расеі ідуць інтэнсіўныя рэформы войска, скарачэньне колькасьці, і Расея засяроджвае асноўныя свае сілы ў тых рэгіёнах, дзе яны бачаць найбольшую небясьпеку. Гэта раён мяжы з Кітаем, і Каўказ. Таму яны сьцягваюць "коўдру" туды. А тут прыкоываць межы з Захаду -- выпала беларускаму войску. Таму чым меньш расейскае войска, чым больш складанасьцяў -- тым болей павялічваецца значнасьць для Расеі беларускага войска.
Соўсь: Што значыць новы плян выкарыстаньня рэгіянальнай групоўкі? Чым ён адрозьніваецца ад старога?
Алесін: Нічога новага тут няма. У 1996 г. быў падпісаны пакет ўзаемазьвязаных дакумэнтаў, які прадугледжваў захаваньне стратэгічных інтарэсаў на тэрыторыі Беларусі ў абмен на эканамічныя ільготы. Што азначае захаваньне гэтых стратэгічных інтарэсаў Расеі? Захаваньне двух ваенных базаў, допуск Расеі да ваеннай інфраструктуры і іншае. Узамен Беларусь атрымлівала доступ на расейскі рынак і танныя энэрганосьбіты. З прыходам Пуціна да ўлады гэтая здзелка выконвалася, але потым ўзьнікла думка, што выкарыстоўваючы газавы і нафтавы рычагі,можна тое ж самае атрымаць ад Беларусі за кошт ціску. І наступныя дзеяньні сьведчаць, што Расея жадала сілавым шляхам прымусіць Беларусь выконваць абавязкі. А Лукашэнка цяпер патрабуе платы за выкананьне.
Соўсь: Хто фінансуе гэтую рэгіянальную групоўку?
Алесін: Тая частка групоўкі, якая складаецца з беларускага войска, фінансуецца з дзяржаўнага бюджэту Беларусі, з дзяржбюджэту. Практычна, усё наша войска ўяўляе сабой частку сухапутнай групоўкі Беларусі-Расеі.
Соўсь: Як вам падаецца, як рэзкае пагаршэньне беларуска-расейскіх адносінаў адаб’ецца на вайсковым супрацоўніцтве?
Алесін: Як ні парадаксальна, у самы пік гэтага канфлікту Кабінэт міністраў ухваліў і прадставіў прэзыдэнту Дамову аб ваенна-тэхнічным супрацоўніцтве Беларусі і Расеі, які ляжаў бяз зрухаў 10 гадоў. І праляжаў бы больш, калі б расейскія вайскоўц не пачалі засьцерагацца, што пагаршэньне палітычных адносінаў прывядзе да адрыву Беларусі і Расеі і ў ваеннай галіне. Тая частка расейскай эліты, якая адказвае за ваенную палітыку - спрабуе ўтрымаць Беларусь у арбіце вайсковых сваіх інтарэсаў.
Cёньня госьць Начной Свабоды вайсковы аглядальнік Аляксандар Алесін, і ён з намі на тэлефоннай сувязі зь Менску.
Соўсь: Наколькі важную ролю адыгрывае рэгіянальная групоўка войскаў узброеных сілаў для Беларусі і для Расеі? Каму яна больш патрэбная?
Ганна СоўсьАлесін: Мне падаецца, што зараз значнасьць гэтай групоўкі значна большая, чым 10 гадоў таму, калі яна толькі ўтварылася. У Расеі ідуць інтэнсіўныя рэформы войска, скарачэньне колькасьці, і Расея засяроджвае асноўныя свае сілы ў тых рэгіёнах, дзе яны бачаць найбольшую небясьпеку. Гэта раён мяжы з Кітаем, і Каўказ. Таму яны сьцягваюць "коўдру" туды. А тут прыкоываць межы з Захаду -- выпала беларускаму войску. Таму чым меньш расейскае войска, чым больш складанасьцяў -- тым болей павялічваецца значнасьць для Расеі беларускага войска.
Соўсь: Што значыць новы плян выкарыстаньня рэгіянальнай групоўкі? Чым ён адрозьніваецца ад старога?
Алесін: Нічога новага тут няма. У 1996 г. быў падпісаны пакет ўзаемазьвязаных дакумэнтаў, які прадугледжваў захаваньне стратэгічных інтарэсаў на тэрыторыі Беларусі ў абмен на эканамічныя ільготы. Што азначае захаваньне гэтых стратэгічных інтарэсаў Расеі? Захаваньне двух ваенных базаў, допуск Расеі да ваеннай інфраструктуры і іншае. Узамен Беларусь атрымлівала доступ на расейскі рынак і танныя энэрганосьбіты. З прыходам Пуціна да ўлады гэтая здзелка выконвалася, але потым ўзьнікла думка, што выкарыстоўваючы газавы і нафтавы рычагі,можна тое ж самае атрымаць ад Беларусі за кошт ціску. І наступныя дзеяньні сьведчаць, што Расея жадала сілавым шляхам прымусіць Беларусь выконваць абавязкі. А Лукашэнка цяпер патрабуе платы за выкананьне.
Соўсь: Хто фінансуе гэтую рэгіянальную групоўку?
Алесін: Тая частка групоўкі, якая складаецца з беларускага войска, фінансуецца з дзяржаўнага бюджэту Беларусі, з дзяржбюджэту. Практычна, усё наша войска ўяўляе сабой частку сухапутнай групоўкі Беларусі-Расеі.
Соўсь: Як вам падаецца, як рэзкае пагаршэньне беларуска-расейскіх адносінаў адаб’ецца на вайсковым супрацоўніцтве?
Алесін: Як ні парадаксальна, у самы пік гэтага канфлікту Кабінэт міністраў ухваліў і прадставіў прэзыдэнту Дамову аб ваенна-тэхнічным супрацоўніцтве Беларусі і Расеі, які ляжаў бяз зрухаў 10 гадоў. І праляжаў бы больш, калі б расейскія вайскоўц не пачалі засьцерагацца, што пагаршэньне палітычных адносінаў прывядзе да адрыву Беларусі і Расеі і ў ваеннай галіне. Тая частка расейскай эліты, якая адказвае за ваенную палітыку - спрабуе ўтрымаць Беларусь у арбіце вайсковых сваіх інтарэсаў.
