Касацыйную скаргу Яўгена Якавенкі разглядаў судзьдзя Васіль Бягун. Паводле хадайніцтва прызыўніка, судовае паседжаньне ён вёў на беларускай мове, уважліва разглядаў тлумачэньні й наяўныя ў справе дакумэнты.
Гаворыць спадар Якавенка:
“У адрозьненьне ад суду Савецкага раёну, у абласным судзе адчувалася іншая атмасфэра. Судзьдзя цалкам пазытыўна паставіўся да маёй просьбы весьці працэс на беларускай мове, прадэманстраваў някепскае валоданьне беларускай мовай. Ён заўважыў, што я насамрэч не атрымаў на рукі позву ваенкамату”.
Уся адміністрацыйная справа супраць прызыўніка Якавенкі грунтавалася на тым, што ў сьнежні мінулага году ён не зьявіўся ў ваенкамат на мерапрыемствы прызыву. Тады Яўген Якавенка прасіў у супрацоўнікаў ваенкамату выпісаць позву на беларускай мове. Аднак яны гэтага не зрабілі, а склалі акт, што ён адмовіўся ад позвы.
25-гадовы прызыўнік прасіў, каб зь ім камунікавалі на роднай беларускай мове і далі яму магчымасьць прайсьці альтэрнатыўную службу, якая прадугледжана Канстытуцыяй. Ваенкамат адказваў, што загаду на альтэрнатыўную службу ў іх няма, а ў краіне існуюць дзьве дзяржаўныя мовы — расейская й беларуская. Так што, маўляў, ня ўпарціся, атрымлівай позву на расейскай.
Такой жа пазыцыі трымалася й судзьдзя Савецкага раёну Гомеля Алена Дзічкоўская, якая 11 лютага аштрафавала Яўгена Якавенку на 175 тысяч рублёў за “няяўку ў ваенкамат паводле позвы”. Дзейнічала яна, зыходзячы з прынцыпу: калі Яўген здолеў скончыць Унівэрсытэт транспарту, дзе выкладаньне вядзецца на расейскай мове, значыць, павінен быў зразумець, калі яму трэба прыйсьці ў ваенкамат.
Якавенка: “Я ўсьведамляю свой грамадзянскі абавязак, я ня супраць яго выканаць. Але шляхам праходжаньня альтэрнатыўнай службы. Тут ёсьць нейкая злосьць ці перадузятасьць — зразумець не магу — з боку супрацоўнікаў ваенкамату. У сучаснай Беларусі ніколі не было беларускага войска, не было справаводзтва ў ваенкаматах на беларускай мове. Ня ведаю чаму, але людзі накшталт мяне выклікаюць нейкае абурэньне, зьдзіўленьне. Ставяцца да нас чамусьці перадузята.
Ваенкамату, міліцыі, КДБ — гэтым структурам чамусьці лягчэй зрабіць чалавека вінаватым, злачынцам, завесьці на яго справу, засудзіць, чымсьці выканаць яго законнае патрабаваньне, гарантаванае Канстытуцыяй”.
Адміністрацыйную справу супраць Яўгена Якавенкі абласны суд накіраваў назад у суд Савецкага раёну, каб яе разгледзелі нанава іншыя судзьдзі.
Гаворыць спадар Якавенка:
Судзьдзя цалкам пазытыўна паставіўся да маёй просьбы весьці працэс на беларускай мове...
“У адрозьненьне ад суду Савецкага раёну, у абласным судзе адчувалася іншая атмасфэра. Судзьдзя цалкам пазытыўна паставіўся да маёй просьбы весьці працэс на беларускай мове, прадэманстраваў някепскае валоданьне беларускай мовай. Ён заўважыў, што я насамрэч не атрымаў на рукі позву ваенкамату”.
Уся адміністрацыйная справа супраць прызыўніка Якавенкі грунтавалася на тым, што ў сьнежні мінулага году ён не зьявіўся ў ваенкамат на мерапрыемствы прызыву. Тады Яўген Якавенка прасіў у супрацоўнікаў ваенкамату выпісаць позву на беларускай мове. Аднак яны гэтага не зрабілі, а склалі акт, што ён адмовіўся ад позвы.
25-гадовы прызыўнік прасіў, каб зь ім камунікавалі на роднай беларускай мове і далі яму магчымасьць прайсьці альтэрнатыўную службу, якая прадугледжана Канстытуцыяй. Ваенкамат адказваў, што загаду на альтэрнатыўную службу ў іх няма, а ў краіне існуюць дзьве дзяржаўныя мовы — расейская й беларуская. Так што, маўляў, ня ўпарціся, атрымлівай позву на расейскай.
Такой жа пазыцыі трымалася й судзьдзя Савецкага раёну Гомеля Алена Дзічкоўская, якая 11 лютага аштрафавала Яўгена Якавенку на 175 тысяч рублёў за “няяўку ў ваенкамат паводле позвы”. Дзейнічала яна, зыходзячы з прынцыпу: калі Яўген здолеў скончыць Унівэрсытэт транспарту, дзе выкладаньне вядзецца на расейскай мове, значыць, павінен быў зразумець, калі яму трэба прыйсьці ў ваенкамат.
Якавенка: “Я ўсьведамляю свой грамадзянскі абавязак, я ня супраць яго выканаць. Але шляхам праходжаньня альтэрнатыўнай службы. Тут ёсьць нейкая злосьць ці перадузятасьць — зразумець не магу — з боку супрацоўнікаў ваенкамату. У сучаснай Беларусі ніколі не было беларускага войска, не было справаводзтва ў ваенкаматах на беларускай мове. Ня ведаю чаму, але людзі накшталт мяне выклікаюць нейкае абурэньне, зьдзіўленьне. Ставяцца да нас чамусьці перадузята.
Ваенкамату, міліцыі, КДБ — гэтым структурам чамусьці лягчэй зрабіць чалавека вінаватым, злачынцам, завесьці на яго справу, засудзіць, чымсьці выканаць яго законнае патрабаваньне, гарантаванае Канстытуцыяй”.
Адміністрацыйную справу супраць Яўгена Якавенкі абласны суд накіраваў назад у суд Савецкага раёну, каб яе разгледзелі нанава іншыя судзьдзі.
