Яжэвіч: "Гэта маё асабістае рашэньне, і я быў вельмі зьдзіўлены, што пасыпаліся званкі -- сьпярша з выбарчай камісіі, потым мая дырэктрыса пачала мне пагражаць усімі магчымымі непрыемнасьцямі, калі толькі я не прыму ўдзелу ў выбарах, а ў 19 гадзін пазваніў старшыня раённага аддзелу адукацыі і сказаў, што раз "не", значыць да пабачэньня".
Ціхановіч: "Яны пагражалі, што вас пазбавяць працы?"
Яжэвіч: " Я гэта зразумеў так, тым больш, што раней я тры гады быў бяз працы -- вакансіі былі, у нашых школах працавалі людзі без вышэйшай адукацыі, а мяне з вышэйшай адукацыяй ня бралі на работу толькі таму, што я беларускамоўны".
Ціхановіч: "А чаму вы вырашылі ня браць удзелу ў выбарах? Чым вы абгрунтавалі такую сваю пазыцыю?"
Яжэвіч: "Тым, што жыцьцё год ад году ўсё горшае -- цэны растуць, зарплата застаецца мізэрнай. У мяне год назад зарплата была 350 тысяч, пры тым, што я працаваў 6 дзён пры поўнай нагрузцы".
Ціхановіч: "Які прадмет вы выкладаеце?"
Яжэвіч: "Я настаўнік нямецкай мовы, выкладаю і фізкультуру".
Ціхановіч: "А ці ведаеце вы, хто балятуецца па вашай акрузе, і ці ёсьць магчымасьць выбару?"
Яжэвіч: Я ведаю, што па маёй акрузе балятуюцца два кандыдаты, я глядзеў іх інтэрвію па тэлебачаньні. У мяне ёсьць кандыдат, якому я сымпатызую. Але калі кожны мае права свабоднага волевыяўленьня, дык маё волевыяўленьне было -- не гуляць больш у гэтую гульню, бо я ўсё роўна застаюся ў пройгрышы. Таму я вырашыў не пайсьці, і мне дзіўна, чаму адбыўся такі татальны прэсінг".
