Алена Струвэ

Аўтазакі як сымбаль цяперашняй Беларусі

Чаго больш у галадоўцы: плюсаў ці мінусаў?

"Як памёр у калёніі мой сябра зь ВІЧ"

Царскі лібэралізм, мэдычныя экспэрымэнты "Штазі" і катаваньні ў КДБ

"Для харчовых перадач у турмы ўжо не хапае сродкаў"

Зьняволены: "Асуджаных за 19 сьнежня ў калёніях сустрэнуць з павагай"

Нямецкія зялёныя: "Расея нясе адказнасьць за лёс беларускіх палітвязьняў"

"Прысуд Саньнікаву настолькі ж трагічны, як і абсурдны. Дыктатар Лукашэнка пакараў яго... толькі таму, што Саньнікаў заклікаў да дэмакратыі і вольных выбараў", заявілі старшыня фракцыі нямецкага бундэстагу Ю.Трытын і каардынатар па пытаньнях усходнеэўрапейскай палітыкі М.Бэк.

Народ: "Саджаць палітыкаў трэба, але ня тых, якіх цяпер судзяць"

Наша перадача адрасаваная тым, хто апынуўся ў няволі, а таксама сваякам і блізкім гэтых людзей. Згодна з афіцыйнай беларускай статыстыкай, наўпрост ці ўскосна з турмой зьвязаны кожны сёмы жыхар краіны — пакараньне адбывае або сам чалавек, або яго сваякі.

Вэстэрвэле асудзіў прысуд Саньнікаву

Міністр замежных спраў Нямеччыны, вольны дэмакрат Гіда Вэстэрвэле асудзіў суботні прысуд Андрэю Саньнікаву і ды іншым апазыцыянэрам.

"А над намі чорнай хмарай вісьне цесная турма…"

"Расьцяжкі — не катаваньні, а меры бясьпекі?"

Ці можна лічыць расьцяжкі катаваньнем? Берасьцейскі суд прызнаў незаконнымі дзеяньні супрацоўнікаў СІЗА. Вязьнямі Лукішак былі нобэлеўскія ляўрэаты. Сухоты — галоўная хвароба беларускіх турмаў.

Лябедзька: "Тысячу практыкаваньняў штодня, і нічога цябе ня зломіць"

"100% сядзельцаў беларускіх турмаў асуджаюць тэракт"

"Калі яны мяне не заб'юць"

Новая перадача Радыё Свабода.

Зэк пра тэракт: "Па паняцьцях" крымінальнікі такога ня робяць

Тэракт 11 красавіка ў менскім мэтро не пакінуў абыякавымі і тых беларускіх грамадзянаў, якія цяпер знаходзяцца за кратамі.

Паралельныя

“Санкцыі працягнутыя адносна тых асобаў, якія і раней былі ў сьпісе”

Сёньняшняе рашэньне міністраў замежных справаў краін Эўразьвязу працягнуць візавыя санкцыі адносна беларускіх урадоўцаў камэнтуюць палітыкі і палітолягі.

Вызу, або Настальгія па эстонскім леце. Частка 4-я

Адзін з дамоў “дзіўнага” пансіянату адпачынку ў Вызу калісьці належаў нейкім сваякам мужа Эстэр. Гэтыя людзі, якіх прызналі кулакамі, так і не вярнуліся ці то зь Сібіры, ці то з Далёкага Ўсходу.

Вызу, або Настальгія па эстонскім леце. Частка 3-я

У параўнаньні з успамінамі маладосьці цяперашні Вызу – гэта поўнае бязьлюдзьдзе. Хаця ўсё быццам бы тое ж: сосны, паветра, мора... Цікава, што жыхарка Кясму, куды я зрабіла пешую вандроўку, сказала мне, што ў Вызу зашмат шуму, мітусьні, а сапраўдныя аматары цішыні селяцца выключна ў іх.

Вызу, або Настальгія па эстонскім леце. Частка 2-я

Дзеля авантурных вандровак па маршруце Вызу – Талін – Вызу я пачала браць пачатковыя ўрокі эстонскай мовы. У Эстэр я навучылася паасобным эстонскім сказам ды выразам: як узяць білет, павітацца, разьвітацца, спытацца, як прайсьці, заказаць сабе каву і г.д.