Паводле дадзеных Міністэрства абароны Беларусі, у беларускім войску служаць больш за чатыры тысячы жанчын. Больш як 600 зь іх — афіцэры, блізу 2,3 тысячы праходзілі службу па кантракце на пасадах салдатаў і сяржантаў, каля 1 тысячы — прапаршчыкі. Сярод камандаваньня і кіраўніцтва Міністэрства абароны Беларусі жанчын няма.
Тым часам шмат у якіх краінах сьвету жанчына на чале абароннага ведамства — даўно не навіна. З прыкладна 40 жанчын, якія былі за ўсю гісторыю міністаркамі абароны, 30 сталі імі пасьля 2000 году. Свабода склала сьпіс 10 найбольш яркіх міністарак абароны ў розных краінах сьвету.
Урсуля фон дэр Ляен, міністарка абароны Нямеччыны (2013–2019)
Урсуля фон дэр Ляен зь нямецкімі салдатамі на базе NATO ў Польшчы. 2016 год.
1 сьнежня 2019 году яна ўзначаліла Эўрапейскую камісію, стаўшы таксама першай у гісторыі жанчынай на гэтай пасадзе. Урсуля фон дэр Ляен стаяла на чале адной з самых магутных армій NATO. Паводле прафэсіі гінэколяг, Урсуля фон дэр Ляен была мэрам невялікага гарадка, кіравала Міністэрствам па справах сем’яў і жанчын, Міністэрствам працы. У яе сямёра дзяцей. Фон дэр Ляен запомнілася рэформамі ў справе паляпшэньня быту вайскоўцаў і іх семʼяў. Яна змагалася зь нестатутнымі адносінамі, сэксуальнымі дамаганьнямі і зьбіццём, у выніку чаго было звольнена некалькі буйных камандуючых.
ГЛЯДЗІЦЕ ТАКСАМА: Міністар абароны Нямеччыны стала першай жанчынай – старшынёй Эўрапейскай камісіі. Яе функцыі на пасадзе«Няма дрэнных маці, вымушаных кідаць сваіх дзяцей дзеля працы. Ёсьць дрэнная дзяржава з такімі ўмовамі працы, што дзяцей гадаваць становіцца вельмі складанай задачай», — казала Ўрсуля фон дэр Ляен.
Раса Юкнявічэне, міністарка абароны Літвы (2008–2012)
Раса Юкнявічэне
Вучылася ў мэдычным інстытуце, працавала пэдыятрам. Валодае ангельскай, расейскай, нарвэскай мовамі. Перад тым як стаць міністаркай абароны, была дэпутаткай Сэйму, сябрам Камітэту нацыянальнай бясьпекі і абароны. Была ў дэпутацкай групе «За дэмакратычную Беларусь». У верасьні 2018 году стала старшынёй Парлямэнцкай асамблеі NATO.
ГЛЯДЗІЦЕ ТАКСАМА: Міністар абароны Літвы – салідная жанчынаРаса Юкнявічэне ў красавіку 2014 году заяўляла, што з дакумэнтаў NATO і ЭЗ трэба павыкрэсьліваць усе згадкі аб стратэгічным партнэрстве з Расеяй:
«Энэргетычная залежнасьць ад стратэгічнай пагрозы — гэта самая вялікая небясьпека для Эўропы. Супрацоўніцтва з Пуціным — гэта самая вялікая памылка, якую нам неабходна выправіць, калі яшчэ ня позна!»
Фляранс Парлі, міністарка ўзброеных сіл Францыі (2017 — па сёньня)
Фляранс Парлі наведвае базу францускіх сіл ПВА ў Аб'яднаных Арабскіх Эміратах у 2018 годзе.
Бізнэсоўка, палітык, дзяржаўная службоўца. Працавала ў авіякампаніі Air France, дзе вырасла да пасады намесьніцы генэральнага дырэктара. Узначальвала шэраг буйных кампаній. Калі ў 2017 годзе была прызначаная міністаркай узброеных сіл Францыі, пакінула кіраўнічыя пасады ў кампаніях Zodiac Aerospace, Altran і Ingenico, каб пазьбегнуць канфлікту інтарэсаў. Зь яе ініцыятывы ў 2019 годзе прэзыдэнт Эмануэль Макрон абвясьціў пра намер сфармаваць Вайскова-касьмічныя сілы Францыі.
ГЛЯДЗІЦЕ ТАКСАМА: У Францыі прадставілі атамную падлодку новага пакаленьня, якую зьбіралі 10 гадоўМіністарка прапанавала «плян сямʼі» дзеля падтрымкі францускіх вайскоўцаў, у якім было прадугледжана патраціць цягам пяці гадоў 300 мільёнаў эўра на паляпшэньне ўмоў жыцьця вайскоўцаў і іх семʼяў. «Плян сямʼі» стаў адказам на незадаволенасьць асацыяцый жонак і сваякоў францускіх вайскоўцаў. Фляранс Парлі паставіла задачу давесьці долю жанчын-генэралаў да 2022 году да 10%. Пад яе кіраўніцтвам жанчын-маракоў упершыню дапусьцілі служыць на падводных лодках.
«Нельга быць задаволеным тым, што слабога полу ў нашай арміі толькі 15% кадравага складу. Наша грамадзтва зьмяшанае, складаецца з мужчын і жанчын, і гэтая зьмяшанасьць — яго годнасьць», — заяўляла Фляранс Парлі.
Элізабэта Трэнта, міністарка абароны Італіі (2018–2019)
Элізабэта Трэнта
Навукоўца, палітык, экспэртка ў пытаньнях бясьпекі. Доўгі час займалася рознымі праектамі ў краінах, якія перажылі ўнутраныя канфлікты. Была палітычнай дарадцай Міністэрства замежных спраў Іраку, у 2009 годзе працавала дарадцай Міністэрства абароны Лібану, кіравала ў Лібіі праектам рэінтэграцыі ў цывільнае жыцьцё ўдзельнікаў баявых дзеяньняў. Яна зьмяніла на пасадзе міністаркі абароны іншую жанчыну — Рабэрту Піноці.
У 2019 годзе Трэнта прапанавала зьмяніць правілы правядзеньня параду ў гонар Дня незалежнасьці Італіі. У Мінабароны казалі пра «інклюзіўнае» шэсьце, доступ у якое будзе адкрыты ўсім, хто зьвязаны з войскам, у тым ліку гуманітарным арганізацыям.
ГЛЯДЗІЦЕ ТАКСАМА: Мінабароны Беларусі вызначылася, на якіх пасадах хоча бачыць у сябе жанчын
Маргарыта Роблес, міністарка абароны Гішпаніі (2018 — па сёньня)
Маргарыта Роблес сустракаецца з прэзыдэнтам Аўганістану Махамадам Ашрафам Гані, 2018 год.
Гэта ўжо трэцяя жанчына на чале абарончага ведамства Гішпаніі. Юрыстка, судзьдзя, палітык. Адначасна зь міністэрствам абароны ўзначальвае і міністэрства замежных спраў Гішпаніі. На пасадзе міністаркі абароны ёй давялося сутыкнуцца з такімі гучнымі справамі, як дэманстрацыя вэтэранаў у падтрымку Франка і скандал з фасонам жаночай формы, які не дазваляў жанчынам рабіць татуіроўкі на руках.
«Трэба быць рэалістамі. Мы ня можам дасягнуць 2% ні цяпер, ні ў сярэднетэрміновай пэрспэктыве», — заявіла Роблес, гаворачы пра тое, што Гішпанія ня зможа ў бліжэйшай пэрспэктыве павялічыць свае абаронныя выдаткі да 2% ВУП на патрабаваньне прэзыдэнта ЗША Дональда Трампа.
Інэ Марые Эрыксэн Сёрэйдэ, міністарка абароны Нарвэгіі (2013–2017)
Інэ Марые Эрыксэн Сёрэйдэ
Пачынала як прадусарка на тэлеканале Metropol, пасьля працавала ў юрыдычнай фірме. У 2005 годзе яе ўпершыню абралі дэпутатам парлямэнту Нарвэгіі, у 2009-м пераабралі. Пры ёй у войска пачалі прызываць жанчын. Нарвэгія — першая эўрапейская краіна, якая пастанавіла пазбавіцца ад гендэрных адрозьненьняў у войску. Яна ўвяла ў войску вэгетарыянскі дзень па панядзелках. З 2017 году — міністарка замежных спраў Нарвэгіі.
Марына Пэндэш, міністарка абароны Босьніі і Герцагавіны (2015–2019)
2019 год. Марына Пэндэш і басьнійская вайскоўка.
Падчас Басьнійскай вайны 1992–1995 гадоў Марына Пэндэш служыла ў вайсковай выведцы Харвацкай рады абароны. Да таго як стаць міністаркай, 11 гадоў працавала памочніцай міністра.
Тамомі Інада, міністарка абароны Японіі (2016–2017)
Тамомі Інада
Палітык, юрыстка. Дваццаць гадоў працавала памочніцай у судзе і адвакаткай, пакуль ня вырашыла рабіць палітычную карʼеру. Удзельнічала ў судовых працэсах на баку афіцэраў японскай імпэратарскай арміі часоў Другой усясьветнай вайны, у тым ліку абвінавачаных у ваенных злачынствах. Прайграўшы адзін з судоў, вырашыла пайсьці ў палітыку, каб абараняць гонар японскіх вайскоўцаў. У 2016 годзе імпэратар Акіхіта прывёў яе да прысягі як міністарку абароны. Адкрыла доступ для жанчын у танкавыя войскі і выведку.
Падала ў адстаўку ў 2017 годзе. Сыход быў зьвязаны з падзеньнем рэйтынгу прэмʼер-міністра краіны на 30%, што было выклікана ў тым ліку скандалам вакол справаздач аб дзейнасьці японскіх міратворцаў у Паўднёвым Судане. «У сувязі з гэтым я нясу адказнасьць як міністарка абароны і прыняла рашэньне падаць у адстаўку», — заявіла Інада.
Лінда Мірніецэ, міністарка абароны Латвіі (студзень — красавік 2006)
Лінда Мірніецэ, 2009 год.
У 35 гадоў стала першай у гісторыі Латвіі жанчынай — міністрам абароны. Пазьней займала пасаду міністаркі ўнутраных спраў (з 2009 да 2011 году). Менавіта Лінда Мірніецэ загадала ўключыць былога мэра расейскай сталіцы Юрыя Лужкова ў сьпіс непажаданых для Латвіі асобаў і выступала супраць выдачы яму пасьведчаньня на права жыхарства. Журналістка паводле адукацыі, добра страляе.
Элізабэт Рэн, міністарка абароны Фінляндыі (1990–1995)
Элізабэт Рэн. 2012 год.
Адна зь першых жанчын на чале вайсковага ведамства. Кіравала фінскім войскам з 1990 па 1995 год. Затым займала пасаду памочніка Генэральнага сакратара ААН. Нядаўна экс-міністарка абароны параўнала трагедыю ў сырыйскім Алепа з падзеямі ў Руандзе, Срэбраніцы і Сараеве: «Няўжо мы сёньня нічога ня можам зрабіць? Ці будзем мы пастаянна паўтараць „Гэта не павінна паўтарыцца“, але ўсё будзе паўтарацца зноў?»