У падкамітэце правоў чалавека Эўрапарлямэнту адбылася дыскусія пра сытуацыю ў Беларусі.
Уладзімер Лабковіч, прадстаўнік праваабарончага цэнтру «Вясна», і кіраўнічка Цэнтру праўнай трансфармацыі Алена Танкачова выкладалі сваё бачаньне і крытыкавалі праект дакумэнта Эўрапарлямэнта па Беларусі, над якім працуе эўрадэпутат Юстас Палецкіс.
Уладзімер Лабковіч пярэчыў меркаваньню, выказанаму ў праекце сп-ра Палецкіса наконт пэўнага паляпшэньня сытуацыі з правамі чалавека ў Беларусі, ён паведаміў, што 10-ці грамадзкім арганізацыям, якія падавалі дакумэнты на рэгістрацыю, было адмоўлена. Лабковіч прыгадаў, што ў мінулым годзе быў асуджаны Алесь Бяляцкі, офіс кіраванай ім арганізацыі «Вясна» быў сканфіскаваны, у турме Бяляцкі адчувае ціск, ціснуць таксама і на іншых палітвязьняў, часам да іх ужываюцца і катаваньні.
Алена Танкачова падкрэсьліла, што Беларусь адмаўляецца супрацоўнічаць з ААН, спэцыяльным дакладчыкам ААН, рабочай групе ААН было адмоўлена ў магчымасьці наведаць краіну.
Танкачова заявіла, што праваабаронцы падзяляюць ацэнкі, якія ўтрымліваў даклад адмысловага дакладчыка ААН пра сытуацыю з правамі чалавека ў Беларусі Міклаша Харасьці, пры гэтым, паводле яе, ацэначны дакумэнт, над якім працуе сп-р Палецкіс, выклікаў у праваабарончай супольнасьці вялікую дыскусію. Праваабаронца выказала ўдзячнасьць сп-ру Палецкісу за адкрытасьць да абмеркаваньня.
Аднак, на думку Танкачовай, некарэктны быў спосаб параўнаньня цяперашняй сытуацыі з пікам рэпрэсіяў у сьнежні 2010 году.
Акрамя таго, кіраўнічка Цэнтру праўнай трансфармацыі сказала, што праваабарончыя арганізацыі маюць агульную пазыцыю – што зьняцьцё абмежаваньняў, якія Эўропа наклала на ўрад Беларусі, да вызваленьня ўсіх палітвязьняў будзе разглядацца як палітычная непасьлядоўнасьць з боку эўрапейскіх інстытутаў. Яна падкрэсьліла, што такое рашэньне можа быць прынятае Эўропай зь нейкіх іншых чыньнікаў, але няма падставаў прымаць яго з прычыны нібыта паляпшэньня сытуацыі з правамі чалавека ў Беларусі.
Юстас Палецкіс падзякаваў за дыскусію, ён паведаміў, што ў ліпені дэлегацыя Эўрапарлямэнту мае намер наведаць Беларусь. Паводле яго за апошнія 10 гадоў была толькі адна дэлегацыя, якая наведала Менск. Палецкіс сказаў, што падчас магчымага візыту ў Беларусь будзе гатовы задаць пытаньні ўладам Беларусі наконт справаздачы прадстаўніка ААН у правах чалавека ў Беларусі.
Таксама эўрадэпутат сказаў:
Палецкіс: Ніхто ня мае мэдычнага рэцэпту, як палепшыць сытуацыю. Вынікам дыскусіі можа стаць знаходжаньне выхаду з існага становішча. Дэлегацыя, якая, магчыма, паедзе ў Менск, будзе дамагацца магчымасьці сустрэцца з палітычнымі вязьнямі. Палітычныя вязьні – гэта першы прыярытэт. Мы ніколі не забудзем пра сытуацыю ў Беларусі, і мы ніколі не пагодзімся з тымі эўрапейскімі палітыкамі, якія кажуць, што Беларусь страчаная для Эўропы і што мы павінны канцэнтравацца на іншых краінах. Не, мы павінны яшчэ больш увагі надаваць Беларусі, каб палепшыць сытуацыю.
Танкачова заявіла, што праваабаронцы падзяляюць ацэнкі, якія ўтрымліваў даклад адмысловага дакладчыка ААН пра сытуацыю з правамі чалавека ў Беларусі Міклаша Харасьці, пры гэтым, паводле яе, ацэначны дакумэнт, над якім працуе сп-р Палецкіс, выклікаў у праваабарончай супольнасьці вялікую дыскусію. Праваабаронца выказала ўдзячнасьць сп-ру Палецкісу за адкрытасьць да абмеркаваньня.
Аднак, на думку Танкачовай, некарэктны быў спосаб параўнаньня цяперашняй сытуацыі з пікам рэпрэсіяў у сьнежні 2010 году.
Акрамя таго, кіраўнічка Цэнтру праўнай трансфармацыі сказала, што праваабарончыя арганізацыі маюць агульную пазыцыю – што зьняцьцё абмежаваньняў, якія Эўропа наклала на ўрад Беларусі, да вызваленьня ўсіх палітвязьняў будзе разглядацца як палітычная непасьлядоўнасьць з боку эўрапейскіх інстытутаў. Яна падкрэсьліла, што такое рашэньне можа быць прынятае Эўропай зь нейкіх іншых чыньнікаў, але няма падставаў прымаць яго з прычыны нібыта паляпшэньня сытуацыі з правамі чалавека ў Беларусі.
Таксама эўрадэпутат сказаў:
Палецкіс: Ніхто ня мае мэдычнага рэцэпту, як палепшыць сытуацыю. Вынікам дыскусіі можа стаць знаходжаньне выхаду з існага становішча. Дэлегацыя, якая, магчыма, паедзе ў Менск, будзе дамагацца магчымасьці сустрэцца з палітычнымі вязьнямі. Палітычныя вязьні – гэта першы прыярытэт. Мы ніколі не забудзем пра сытуацыю ў Беларусі, і мы ніколі не пагодзімся з тымі эўрапейскімі палітыкамі, якія кажуць, што Беларусь страчаная для Эўропы і што мы павінны канцэнтравацца на іншых краінах. Не, мы павінны яшчэ больш увагі надаваць Беларусі, каб палепшыць сытуацыю.