Міністэрства спорту і турызму з поўным правам можна назваць адным з самых скандальных. Міністры ды іх намесьнікі ў гэтым ведамстве зьмяняліся найбольш часта і ў бальшыні выпадкаў на падставе злоўжываньняў службовым становішчам. Сярод “ахвяраў” – Мікалай Ананьеў і ягоны тагачасны намесьнік Генадзь Аляксеенка, Уладзімер Макейчык, Яўген Ворсін. Але ці ёсьць падставы зьдзіўляцца? Міністэрства кантралюе фактычна ўсе спартовыя аб’екты, мноства турыстычных баз і аздараўленчых комплексаў, вызначае падрадчыкаў спартовых новабудоўляў, апякуе “азартныя ўстановы” – перадусім, казіно, залі гульнявых аўтаматаў і букмэкерскія канторы. Спакуса, як кажуць, на паверхні. Узгадаем, што Юры Сівакоў меў статус неўязнога ў Эўропу і ЗША, што для спартовага чыноўніка проста ганебна. Цяпер галіной кіруе Аляксандар Грыгараў, якому, як сьведчыць пракурорская праверка, міжволі давядзецца папоўніць сьпіс “засьвечаных міністраў”.
Былы кіраўнік спарткомлексу “Раўбічы”, а цяпер адказны за масавы спорт у Фэдэрацыі прафсаюзаў Беларусі Аляксандар Хандогін, тым ня меней, заступаецца за калегаў: маўляў, кіраваць такой галіной – не мяхі варочаць.
(Хандогін: ) “Хацелася б адразу камунізм пабудаваць, правільна? Усё каб было тут – і для тых, хто адпачывае, і для спартоўцаў. Але хацелася б, каб былі яшчэ грошы і на разьвіцьцё галіны. Зараз прапрацоўваюцца розныя варыянты прыцягненьня інвэстараў, свае імкнёмся пашыраць паслугі. Інвэстары, дарэчы, ёсьць, трэба ім толькі стварыць адпаведныя ўмовы, якія для іх былі б прывабнымі. Некалькі гадоў працуем над стварэньнем прататыпу свабоднай эканамічнай зоны турыстычна-рэкрэацыйнай накіраванасьці. І трэба яшчэ больш на гэты кірунак выходзіць, таму што мы жывём ва ўмовах раўніны і езьдзім, прыкладам, у горы кудысьці ў Аўстрыю. І немалыя грошы там пакідаем”.
На Міністэрства спорту і турызму шмат нараканьняў ня толькі з боку падначаленых яму турыстычных фірмаў, але і ўласна спартоўцаў. Нядаўна славутыя прадстаўнікі баскетболу, валейболу і гандболу накіравалі ліст Аляксандру Лукашэнку і копію – міністру спорту і турызму Аляксандру Грыгараву. Спартоўцы называюць зварот “крыкам душы” і канстатуюць: актыўна культывуючы 2-3 віды спорту, дзяржава кінула на самавыжываньне ўсе астатнія. Гаворыць галоўны трэнэр мужчынскай зборнай у баскетболе Канстанцін Шаравера.
(Шаравера: ) “Шкада, што так усё адбываецца. У нас, прыкладам, два таленавітыя хлопцы, па 19 гадоў, нядаўна ад’ехалі – адзін у Нямеччыну, другі ў Аўстрыю. Як толькі хтосьці трохі “аперыўся”, адразу пераманьваюць. Літаральна днямі са Сьветлагорску “скралі” хлопца 1991 году нараджэньня, якога мы не пасьпелі “загуляць” нават за кадэтаў. Ад’ехаў быццам на вучобу ў Расею і ўсё, прапаў. Прыме там грамадзянства, і хлопец для Беларусі згублены. Хоць укладзена ў яго было шмат. Зараз сэлекцыя ідзе вельмі сур’ёзная ўсюды. Як толькі хтосьці зьяўляецца, адразу трапляе пад нагляд сэлекцыянэраў. А як быць, калі фактычна яшчэ хлопчыку ў Маскве паклалі 700 даляраў! Ну, што можна зрабіць?”
Аб праблемах спорту на нядаўніх зьездах ФПБ і БРСМ гаварыў і Аляксандар Лукашэнка. І нават пагражаў асобным чыноўнікам і трэнэрам пазбаўленьнем пасадаў, калі тыя ня возьмуцца за розум. Магчыма, у той жа пракуратуры падобныя выпады кіраўніка краіны палічылі за сыгналь да дзеяньня. У любым выпадку, бліжэйшым часам мусіць адбыцца калегія Міністэрства спорту і турызму з удзелам як міністэрскага кіраўніцтва, так і прадстаўнікоў пракуратуры. Да таго часу ведамства мусіць выправіць усе акрэсьленыя хібы, а ў іншым выпадку санкцыі да парушальнікаў абяцаюць ужыць самыя жорсткія. Прынамсі, кажуць, што лёс сямі высокіх чыноўнікаў Мінспорту, якія падазраюцца ў парушэньні антыкарупцыйнага заканадаўства, вісіць на валаску.
Былы кіраўнік спарткомлексу “Раўбічы”, а цяпер адказны за масавы спорт у Фэдэрацыі прафсаюзаў Беларусі Аляксандар Хандогін, тым ня меней, заступаецца за калегаў: маўляў, кіраваць такой галіной – не мяхі варочаць.
(Хандогін: ) “Хацелася б адразу камунізм пабудаваць, правільна? Усё каб было тут – і для тых, хто адпачывае, і для спартоўцаў. Але хацелася б, каб былі яшчэ грошы і на разьвіцьцё галіны. Зараз прапрацоўваюцца розныя варыянты прыцягненьня інвэстараў, свае імкнёмся пашыраць паслугі. Інвэстары, дарэчы, ёсьць, трэба ім толькі стварыць адпаведныя ўмовы, якія для іх былі б прывабнымі. Некалькі гадоў працуем над стварэньнем прататыпу свабоднай эканамічнай зоны турыстычна-рэкрэацыйнай накіраванасьці. І трэба яшчэ больш на гэты кірунак выходзіць, таму што мы жывём ва ўмовах раўніны і езьдзім, прыкладам, у горы кудысьці ў Аўстрыю. І немалыя грошы там пакідаем”.
На Міністэрства спорту і турызму шмат нараканьняў ня толькі з боку падначаленых яму турыстычных фірмаў, але і ўласна спартоўцаў. Нядаўна славутыя прадстаўнікі баскетболу, валейболу і гандболу накіравалі ліст Аляксандру Лукашэнку і копію – міністру спорту і турызму Аляксандру Грыгараву. Спартоўцы называюць зварот “крыкам душы” і канстатуюць: актыўна культывуючы 2-3 віды спорту, дзяржава кінула на самавыжываньне ўсе астатнія. Гаворыць галоўны трэнэр мужчынскай зборнай у баскетболе Канстанцін Шаравера.
(Шаравера: ) “Шкада, што так усё адбываецца. У нас, прыкладам, два таленавітыя хлопцы, па 19 гадоў, нядаўна ад’ехалі – адзін у Нямеччыну, другі ў Аўстрыю. Як толькі хтосьці трохі “аперыўся”, адразу пераманьваюць. Літаральна днямі са Сьветлагорску “скралі” хлопца 1991 году нараджэньня, якога мы не пасьпелі “загуляць” нават за кадэтаў. Ад’ехаў быццам на вучобу ў Расею і ўсё, прапаў. Прыме там грамадзянства, і хлопец для Беларусі згублены. Хоць укладзена ў яго было шмат. Зараз сэлекцыя ідзе вельмі сур’ёзная ўсюды. Як толькі хтосьці зьяўляецца, адразу трапляе пад нагляд сэлекцыянэраў. А як быць, калі фактычна яшчэ хлопчыку ў Маскве паклалі 700 даляраў! Ну, што можна зрабіць?”
Аб праблемах спорту на нядаўніх зьездах ФПБ і БРСМ гаварыў і Аляксандар Лукашэнка. І нават пагражаў асобным чыноўнікам і трэнэрам пазбаўленьнем пасадаў, калі тыя ня возьмуцца за розум. Магчыма, у той жа пракуратуры падобныя выпады кіраўніка краіны палічылі за сыгналь да дзеяньня. У любым выпадку, бліжэйшым часам мусіць адбыцца калегія Міністэрства спорту і турызму з удзелам як міністэрскага кіраўніцтва, так і прадстаўнікоў пракуратуры. Да таго часу ведамства мусіць выправіць усе акрэсьленыя хібы, а ў іншым выпадку санкцыі да парушальнікаў абяцаюць ужыць самыя жорсткія. Прынамсі, кажуць, што лёс сямі высокіх чыноўнікаў Мінспорту, якія падазраюцца ў парушэньні антыкарупцыйнага заканадаўства, вісіць на валаску.
