Сёньняшні скрайні тэрмін для ўзгадненьня новай канстытуцыі Іраку сам па сабе зьяўляецца паслабленьнем – раней меркавалася, што праект ўзгодняць да 15 жніўня.
Галоўным каменем спатыкненьня сталі фэдэралізм і роля ісламу ў будучым Іраку. Бакі ня могуць таксама дамовіцца як дзяліць даходы ад продажу нафты і аб ролі шыіцкіх духоўных асобаў у сьвятым для шыітаў горадзе Наджаф.
Курды і шыіты, якія жывуць на поўначы і поўдні і якіх у мінулым уціскала суніцкая мяншыня, настойваюць на фэдэральным уладкаваньні краіны. Аднак радовішчы нафты знаходзяцца якраз на поўначы і поўдні, а суніты жывуць у цэнтры краіны і баяцца, што ня будуць атрымваць грошы ад нафтавага экспарту. Таму яны выступаюць супраць фэдэрацыі.
Зь іншага боку, супраць прапанаванай назвы краіны “Ісламская ірацкая рэспублікі” выступаюць сьвецкія палітыкі, у тым ліку курдзкі блёк. Незалежны курдзкі палітык Мухмуд Усман заявіў у інтэрвію нашаму радыё:
(Усман: ) “Мы не згаджаемся даць такую назву, як, скажам, Ірацкая ісламская рэспубліка, бо гэта намёк на Іран. Мы будзем мець зь ёй вялікія непрыемнасьці. Людзі ўжо і так абвінавачваюць нас, што мы знаходзімся пад вялікім уплывам Ірану”.
Пасьля правалу парлямэнцкіх выбараў у цэнтральных раёнах Іраку, у Нацыянальнай асамблеі дамінуюць курды і шыіты. У выніку цяпер суніцкія лідэры скардзяцца, што іх прапановы ігнаруюць у канстытуцыйным камітэце. У нядзелю 15 суніцкіх лідэраў заявілі, што канстытуцыя павінна быць прынятая ў выніку згоды, а ня большасьцю галасоў.
На сёньняшні дзень няма нават пэўнасьці, як будуць разгортвацца падзеі ў выпадку, укалі праект канстытуцыі да плўначы ўзгоднены ня будзе. Варыянтаў называецца некалькі: яшчэ адзін працяг тэрміну ўзгадненьня, роспуск Нацыянальнай Асамблеі і новыя выбары, або вынясеньне так званага “аблегчанага” праекту канстытуцыі на рэфэрэндум і з наступным зацьвярджэньнем у парлямэнце.
Галоўным каменем спатыкненьня сталі фэдэралізм і роля ісламу ў будучым Іраку. Бакі ня могуць таксама дамовіцца як дзяліць даходы ад продажу нафты і аб ролі шыіцкіх духоўных асобаў у сьвятым для шыітаў горадзе Наджаф.
Курды і шыіты, якія жывуць на поўначы і поўдні і якіх у мінулым уціскала суніцкая мяншыня, настойваюць на фэдэральным уладкаваньні краіны. Аднак радовішчы нафты знаходзяцца якраз на поўначы і поўдні, а суніты жывуць у цэнтры краіны і баяцца, што ня будуць атрымваць грошы ад нафтавага экспарту. Таму яны выступаюць супраць фэдэрацыі.
Зь іншага боку, супраць прапанаванай назвы краіны “Ісламская ірацкая рэспублікі” выступаюць сьвецкія палітыкі, у тым ліку курдзкі блёк. Незалежны курдзкі палітык Мухмуд Усман заявіў у інтэрвію нашаму радыё:
(Усман: ) “Мы не згаджаемся даць такую назву, як, скажам, Ірацкая ісламская рэспубліка, бо гэта намёк на Іран. Мы будзем мець зь ёй вялікія непрыемнасьці. Людзі ўжо і так абвінавачваюць нас, што мы знаходзімся пад вялікім уплывам Ірану”.
Пасьля правалу парлямэнцкіх выбараў у цэнтральных раёнах Іраку, у Нацыянальнай асамблеі дамінуюць курды і шыіты. У выніку цяпер суніцкія лідэры скардзяцца, што іх прапановы ігнаруюць у канстытуцыйным камітэце. У нядзелю 15 суніцкіх лідэраў заявілі, што канстытуцыя павінна быць прынятая ў выніку згоды, а ня большасьцю галасоў.
На сёньняшні дзень няма нават пэўнасьці, як будуць разгортвацца падзеі ў выпадку, укалі праект канстытуцыі да плўначы ўзгоднены ня будзе. Варыянтаў называецца некалькі: яшчэ адзін працяг тэрміну ўзгадненьня, роспуск Нацыянальнай Асамблеі і новыя выбары, або вынясеньне так званага “аблегчанага” праекту канстытуцыі на рэфэрэндум і з наступным зацьвярджэньнем у парлямэнце.
