Сярод найбольш рэальных кандыдатаў на пасаду дэкана называюць прэсавага сакратара Міністэрства адукацыі Віктара Іўчанкава і былога супрацоўніка Беларускага тэлебачаньня, цяперашняга намесьніка дэкана Яўгена Дзьмітрыева. Аднак ніхто не выключае, што рашэньнем рэктара Васіля Стражава ў апошні момант можа быць прызначана зусім іншая асоба, не з журналісцкага асяродзьдзя.
Што да звольненага Васіля Вараб’ёва, то супрацоўнікі журфаку адгукаюцца пра яго як пра добрага арганізатара і ўвогуле здольнага прафэсіянала. Аднак яшчэ мінулым летам гэтае меркаваньне аспрэчыла адмыслова створаная дзеля ацэнкі дзейнасьці факультэту грамадзкая камісія ў складзе прадстаўнікоў Міністэрства адукацыі і кіраўнікоў некаторых афіцыйных выданьняў, якая вынесла свой вэрдыкт: на журфаку нібыта рыхтуюць ня тыя кадры, якія запатрабаваныя ў сучасных умовах. Менавіта тады зьявіліся размовы пра хуткае адхіленьне Васіля Вараб’ёва. Фактычна ж яму дазволілі дапрацаваць да леташняга кастрычніка, калі журфак адзначыў 60-годзьдзе свайго заснаваньня. На юбілей, дарэчы, папрыходзілі ня толькі ўладкаваныя ў дзяржаўных установах былыя выпускнікі.
Адначасова ўзьніклі размовы аб магчымай ліквідацыі факультэту ўвогуле: супрацоўнікі пацьвярджаюць, што дагэтуль абмяркоўваюцца варыянты пераводу творчай часткі навучэнцаў у Акадэмію кіраваньня пры прэзыдэнце, а тэхнічнай — у Менскі паліграфічны каледж. А значыць, у гэтым зьвязку мары пра новы будынак журфаку, які шмат гадоў узводзіцца на вуліцы Кальварыйскай, могуць ня зьдзейсьніцца. Дарэчы, той даўгабуд “адваяваў” для факультэту якраз Васіль Вараб’ёў.
Палітычная і грамадзкая актыўнасьць былых і цяперашніх супрацоўнікаў Белдзяржуніверсытэту ўжо выклікала шэраг кадравых зьменаў у структуры гэтай ВНУ. Пасьля зьяўленьня ў газэце “Народная воля” “Звароту да беларускага народу” звольненыя аднадумцы былога рэктара БДУ Аляксандра Казуліна — Павал Бычкоўскі і Аляксандар Рухля. А ў зьвязку з актыўнасьцю пісьменьнікаў ды паэтаў, якія зьвяртаюцца да міжнароднай грамадзкасьці з нагоды пагрозы высяленьня з Дому літаратара, пазбаўленыя працы выкладчыкі філялягічнага факультэту БДУ Алесь Пашкевіч і Алег Лойка. І, на думку спадара Пашкевіча, звальненьняў у БДУ бліжэйшым часам будзе яшчэ больш.
Што да звольненага Васіля Вараб’ёва, то супрацоўнікі журфаку адгукаюцца пра яго як пра добрага арганізатара і ўвогуле здольнага прафэсіянала. Аднак яшчэ мінулым летам гэтае меркаваньне аспрэчыла адмыслова створаная дзеля ацэнкі дзейнасьці факультэту грамадзкая камісія ў складзе прадстаўнікоў Міністэрства адукацыі і кіраўнікоў некаторых афіцыйных выданьняў, якая вынесла свой вэрдыкт: на журфаку нібыта рыхтуюць ня тыя кадры, якія запатрабаваныя ў сучасных умовах. Менавіта тады зьявіліся размовы пра хуткае адхіленьне Васіля Вараб’ёва. Фактычна ж яму дазволілі дапрацаваць да леташняга кастрычніка, калі журфак адзначыў 60-годзьдзе свайго заснаваньня. На юбілей, дарэчы, папрыходзілі ня толькі ўладкаваныя ў дзяржаўных установах былыя выпускнікі.
Адначасова ўзьніклі размовы аб магчымай ліквідацыі факультэту ўвогуле: супрацоўнікі пацьвярджаюць, што дагэтуль абмяркоўваюцца варыянты пераводу творчай часткі навучэнцаў у Акадэмію кіраваньня пры прэзыдэнце, а тэхнічнай — у Менскі паліграфічны каледж. А значыць, у гэтым зьвязку мары пра новы будынак журфаку, які шмат гадоў узводзіцца на вуліцы Кальварыйскай, могуць ня зьдзейсьніцца. Дарэчы, той даўгабуд “адваяваў” для факультэту якраз Васіль Вараб’ёў.
Палітычная і грамадзкая актыўнасьць былых і цяперашніх супрацоўнікаў Белдзяржуніверсытэту ўжо выклікала шэраг кадравых зьменаў у структуры гэтай ВНУ. Пасьля зьяўленьня ў газэце “Народная воля” “Звароту да беларускага народу” звольненыя аднадумцы былога рэктара БДУ Аляксандра Казуліна — Павал Бычкоўскі і Аляксандар Рухля. А ў зьвязку з актыўнасьцю пісьменьнікаў ды паэтаў, якія зьвяртаюцца да міжнароднай грамадзкасьці з нагоды пагрозы высяленьня з Дому літаратара, пазбаўленыя працы выкладчыкі філялягічнага факультэту БДУ Алесь Пашкевіч і Алег Лойка. І, на думку спадара Пашкевіча, звальненьняў у БДУ бліжэйшым часам будзе яшчэ больш.
