Дзяржаўнае тэлебачаньне заклапочана ажыцьцяўленьнем студэнцкай праграмы імя Кастуся Каліноўскага, якую фінансуе польскі ўрад. Нагадаем: ад 1-га чэрвеня гэтага году па ёй пачалі навучаньне 233 студэнты. Адбор вёўся з трох крытэраў: гэта мусілі быць студэнты, адлічаныя з унівэрсытэтаў, абітурыенты, якія былі на плошчы ў намётавым гарадку, і дзеці актывістаў апазыцыі – з тых, хто падпаў пад рэпрэсіі.
Адносна стыпэндый і ўмоў пражываньня студэнтаў старшыня Камітэту Іна Кулей сказала:
(Кулей: ) “Усё, што было прапанавана ад польскага ўраду, – усё выконваецца. Адзінае, што ёсьць розьніца: адна справа, калі студэнты ўжо вучацца ў навучальнай установе (а гэта пачнецца з 1-га кастрычніка); іншая ж справа – цяперашняе інтэнсіўнае навучаньне польскай і ангельскай мовам, а таксама інфарматыцы (па агульнай праграме). Яны харчуюцца разам, езьдзяць у вандроўкі. І таму фінансавыя сродкі зусім інакш разьмяркоўваюцца, чым сама стыпэндыя. Жывуць у інтэрнаце. І гэта інтэрнат высокай клясы, я сказала б: па два чалавекі ў пакоі, па два пакоі ў блёку, у якім ёсьць свае куханька й лазенка”.
Яшчэ невялікая частка студэнтаў накіруецца на вучобу ў Чэхію, Нямеччыну, Францыю, Нарвэгію, Румынію і Ўкраіну.
Паводле Іны Кулей, гэтыя студэнты ўтвораць моцную моладзевую дыяспару, якая возьме актыўны ўдзел у беларускіх падзеях і будзе вучыцца на карысьць новай Беларусі.
Неўзабаве распачнецца праграма дапамогі людзям, звольненым у Беларусі з працы за палітычную пазыцыю. Іх маюць уладкаваць на працу ў адну з польскіх будаўнічых фірмаў. Зь верасьня стартуе праграма адраснай дапамогі “Сям’я – сям’і” – накшталт той, што дзейнічала падчас польскай “Салідарнасьці”. Паводле Іны Кулей, Камітэт працуе адкрыта, і якраз ягонай актыўнасьці напалохаліся беларускія ўлады.
(Кулей: ) “Уладзе хочацца аблаяць менавіта тое, што працуе, што разбурае страх у людзях. Канечне, такую тэму ўладам вельмі хочацца паліць брудам. І будуць паліваць. Вось сьмяёмся сабе: гэта ёсьць узнагародай і дэмакратычным сілам Беларусі, і Камітэту абароны рэпрэсаваных за добрую працу, калі паказваюць, пачынаюць шукаць, чым зачапіць. Калі б нічога не рабілася, то ніхто й не гаварыў бы пра гэта. Таму, я думаю, мы яшчэ лепей будзем працаваць. І тады кожны чалавек адчуе, што ён не пакінуты, што ён абаронены”.
Камітэт у абарону рэпрэсаваных “Салідарнасьць” пачаў сваю працу 5 красавіка гэтага году. Ён створаны ў адказ на рэпрэсіі дзейнага рэжыму супраць грамадзянаў, якія бралі ўдзел у прэзыдэнцкай выбарчай кампаніі на баку апазыцыі. Па дапамогу ў Камітэт зьвярнуліся каля 700 чалавек.
Адносна стыпэндый і ўмоў пражываньня студэнтаў старшыня Камітэту Іна Кулей сказала:
(Кулей: ) “Усё, што было прапанавана ад польскага ўраду, – усё выконваецца. Адзінае, што ёсьць розьніца: адна справа, калі студэнты ўжо вучацца ў навучальнай установе (а гэта пачнецца з 1-га кастрычніка); іншая ж справа – цяперашняе інтэнсіўнае навучаньне польскай і ангельскай мовам, а таксама інфарматыцы (па агульнай праграме). Яны харчуюцца разам, езьдзяць у вандроўкі. І таму фінансавыя сродкі зусім інакш разьмяркоўваюцца, чым сама стыпэндыя. Жывуць у інтэрнаце. І гэта інтэрнат высокай клясы, я сказала б: па два чалавекі ў пакоі, па два пакоі ў блёку, у якім ёсьць свае куханька й лазенка”.
Яшчэ невялікая частка студэнтаў накіруецца на вучобу ў Чэхію, Нямеччыну, Францыю, Нарвэгію, Румынію і Ўкраіну.
Паводле Іны Кулей, гэтыя студэнты ўтвораць моцную моладзевую дыяспару, якая возьме актыўны ўдзел у беларускіх падзеях і будзе вучыцца на карысьць новай Беларусі.
Неўзабаве распачнецца праграма дапамогі людзям, звольненым у Беларусі з працы за палітычную пазыцыю. Іх маюць уладкаваць на працу ў адну з польскіх будаўнічых фірмаў. Зь верасьня стартуе праграма адраснай дапамогі “Сям’я – сям’і” – накшталт той, што дзейнічала падчас польскай “Салідарнасьці”. Паводле Іны Кулей, Камітэт працуе адкрыта, і якраз ягонай актыўнасьці напалохаліся беларускія ўлады.
(Кулей: ) “Уладзе хочацца аблаяць менавіта тое, што працуе, што разбурае страх у людзях. Канечне, такую тэму ўладам вельмі хочацца паліць брудам. І будуць паліваць. Вось сьмяёмся сабе: гэта ёсьць узнагародай і дэмакратычным сілам Беларусі, і Камітэту абароны рэпрэсаваных за добрую працу, калі паказваюць, пачынаюць шукаць, чым зачапіць. Калі б нічога не рабілася, то ніхто й не гаварыў бы пра гэта. Таму, я думаю, мы яшчэ лепей будзем працаваць. І тады кожны чалавек адчуе, што ён не пакінуты, што ён абаронены”.
Камітэт у абарону рэпрэсаваных “Салідарнасьць” пачаў сваю працу 5 красавіка гэтага году. Ён створаны ў адказ на рэпрэсіі дзейнага рэжыму супраць грамадзянаў, якія бралі ўдзел у прэзыдэнцкай выбарчай кампаніі на баку апазыцыі. Па дапамогу ў Камітэт зьвярнуліся каля 700 чалавек.
