Згодна са справаздачай ААН, самыя значныя інвэстыцыі прыцягнула летась Расея — амаль 30 мільярдаў даляраў. Іншыя пасьлясавецкія дзяржавы, Казахстан і Ўкраіна, атрымалі адпаведна 6 і 5 мільярдаў даляраў. А пяць краінаў — Расея, Казахстан, Румынія, Украіна і Баўгарыя — у 2006-м мелі 82% міжнародных інвэстыцыяў.
Беларускі бізнэс-клімат сьмяротны для інвэстараў
Беларусь на гэтым тле выглядае сьціпла: простых інвэстыцыяў летась краіна атрымала ў сто разоў меней, чым суседняя Расея — толькі 344 мільёны даляраў.
Да прыкладу, Чэхія, параўнальная зь Беларусьсю тэрытарыяльна і колькасьцю насельніцтва — атрымала інвэстыцыяў у дваццаць разоў болей.
Міністэрства эканомікі Беларусі апэлюе да іншых лічбаў асыміляванага капіталу. Па выніках 2006-га ведамства трымала справаздачу за 4 мільярды даляраў, прыцягнутых у беларускую эканоміку.
Эканаміст дасьледчага цэнтру “Дасьледаваньні, прагноз, маніторынг” Аляксандар Чубрык тлумачыць, што розначытаньне выкліканае трактаваньнем паняцьця “інвэстыцыі”:
“У выпадку са справаздачай ААН маецца на ўвазе чысты прыток інвэстыцыяў. Сюды падпадаюць толькі простыя замежныя інвэстыцыі. Бо ёсьць яшчэ інвэстыцыі, якія адносяць да так званых “партфэльных”.
І калі браць іншыя інвэстыцыі, кароткатэрміновыя (перадусім гандлёвыя крэдыты), так бы мовіць “кароткія” грошы, то гэта ўсё запазычанасьць за наш імпарт. І Міністэрства эканомікі, калі робіць справаздачы, гэта ўсё сюды ўключае, бо згодна з плацёжным балянсам гэта ўсё адносіцца да інвэстыцыяў.
А тое, што прыводзіць ААН, гэта чысты прыток простых замежных інвэстыцыяў. І статыстыка адносна гэтага ў нас таксама існуе, друкуецца Нацыянальным банкам. Так, насамрэч мы нешта каля 300 мільёнаў даляраў летась прыцягнулі.
Сёлета за паўгодзьдзе лічба ўжо дасягнула амаль 1 мільярду. Гэта чысты прыток простых замежных інвэстыцыяў. І менавіта коштам продажу “Газпрому” “Белтрансгазу”. Так што, сапраўды існуюць розныя лічбы”.
Інвэстыцыям паспрыяе сыравінны голад
Як дадае Аляксандар Чубрык, адрозна ад Расеі і Ўкраіны, дзе апошнім часам імкліва разьвіваецца бізнэс, Беларусь застаецца закрытай тэрыторыяй для інвэстараў.
Большасьць інвэстыцыяў у Беларусь — крэдыты кампаніяў, якія ўтварылі ў Беларусі даччыныя прадпрыемствы і даюць ім пазыкі.
Старшыня Беларускага саюзу прадпрымальнікаў Аляксандар Патупа лічыць, што цягам бліжэйшых гадоў кіраўніцтву Беларусі нічога не застанецца, як паступова распрадаваць дзяржаўную маёмасьць і тым самым пашыраць тэрыторыю прысутнасьці замежнага капіталу.
Як кажа спадар Патупа, неабходнасьць плаціць паводле камэрцыйных расцэнак за спажытыя нафту ды газ падштурхоўваюць да пошуку грошай. Пацьверджаньнем таму — продаж акцыяў “Белтрансгазу”, а нядаўна — дзяржаўнай долі прадпрыемства “Мабільная лічбавая сувязь” (гандлёвая марка “Velcom”), кажа Патупа:
“Прыватызацыя ёсьць часткай рынкавых крокаў краіны. Гэта добра. І я думаю, што на сёньня гэта натуральны працэс. І дай Божа, каб і ў наступных кроках дзяржавы ён гэтаксама прысутнічаў”.
Карэспандэнт: “То бок, можна казаць, што пераход на камэрцыйныя рэйкі ў сыравінных дачыненьнях з той жа Расеяй ускосна спрыяюць і капіталізацыі эканомікі?”
“Так. Гэта вельмі ўзаемазьвязаныя рэчы. Немагчыма за рынкавы кошт мець нафту ці газ і працаваць не на рынкавых асновах у сфэры вытворчасьці і г.д. Гэта нармальныя крокі. Каб толькі яны ў наступнай будучыні не зьмяніліся нейкімі крокамі ў зваротны бок”.
ААН: інвэстыцыі ў эканомікі краінаў СНД, за выняткам Беларусі, растуць, 19.04.2007
Беларускі бізнэс-клімат сьмяротны для інвэстараў
Беларусь на гэтым тле выглядае сьціпла: простых інвэстыцыяў летась краіна атрымала ў сто разоў меней, чым суседняя Расея — толькі 344 мільёны даляраў.
Да прыкладу, Чэхія, параўнальная зь Беларусьсю тэрытарыяльна і колькасьцю насельніцтва — атрымала інвэстыцыяў у дваццаць разоў болей.
Міністэрства эканомікі Беларусі апэлюе да іншых лічбаў асыміляванага капіталу. Па выніках 2006-га ведамства трымала справаздачу за 4 мільярды даляраў, прыцягнутых у беларускую эканоміку.
Эканаміст дасьледчага цэнтру “Дасьледаваньні, прагноз, маніторынг” Аляксандар Чубрык тлумачыць, што розначытаньне выкліканае трактаваньнем паняцьця “інвэстыцыі”:
“У выпадку са справаздачай ААН маецца на ўвазе чысты прыток інвэстыцыяў. Сюды падпадаюць толькі простыя замежныя інвэстыцыі. Бо ёсьць яшчэ інвэстыцыі, якія адносяць да так званых “партфэльных”.
І калі браць іншыя інвэстыцыі, кароткатэрміновыя (перадусім гандлёвыя крэдыты), так бы мовіць “кароткія” грошы, то гэта ўсё запазычанасьць за наш імпарт. І Міністэрства эканомікі, калі робіць справаздачы, гэта ўсё сюды ўключае, бо згодна з плацёжным балянсам гэта ўсё адносіцца да інвэстыцыяў.
А тое, што прыводзіць ААН, гэта чысты прыток простых замежных інвэстыцыяў. І статыстыка адносна гэтага ў нас таксама існуе, друкуецца Нацыянальным банкам. Так, насамрэч мы нешта каля 300 мільёнаў даляраў летась прыцягнулі.
Сёлета за паўгодзьдзе лічба ўжо дасягнула амаль 1 мільярду. Гэта чысты прыток простых замежных інвэстыцыяў. І менавіта коштам продажу “Газпрому” “Белтрансгазу”. Так што, сапраўды існуюць розныя лічбы”.
Інвэстыцыям паспрыяе сыравінны голад
Як дадае Аляксандар Чубрык, адрозна ад Расеі і Ўкраіны, дзе апошнім часам імкліва разьвіваецца бізнэс, Беларусь застаецца закрытай тэрыторыяй для інвэстараў.
Большасьць інвэстыцыяў у Беларусь — крэдыты кампаніяў, якія ўтварылі ў Беларусі даччыныя прадпрыемствы і даюць ім пазыкі.
Старшыня Беларускага саюзу прадпрымальнікаў Аляксандар Патупа лічыць, што цягам бліжэйшых гадоў кіраўніцтву Беларусі нічога не застанецца, як паступова распрадаваць дзяржаўную маёмасьць і тым самым пашыраць тэрыторыю прысутнасьці замежнага капіталу.
Як кажа спадар Патупа, неабходнасьць плаціць паводле камэрцыйных расцэнак за спажытыя нафту ды газ падштурхоўваюць да пошуку грошай. Пацьверджаньнем таму — продаж акцыяў “Белтрансгазу”, а нядаўна — дзяржаўнай долі прадпрыемства “Мабільная лічбавая сувязь” (гандлёвая марка “Velcom”), кажа Патупа:
“Прыватызацыя ёсьць часткай рынкавых крокаў краіны. Гэта добра. І я думаю, што на сёньня гэта натуральны працэс. І дай Божа, каб і ў наступных кроках дзяржавы ён гэтаксама прысутнічаў”.
Карэспандэнт: “То бок, можна казаць, што пераход на камэрцыйныя рэйкі ў сыравінных дачыненьнях з той жа Расеяй ускосна спрыяюць і капіталізацыі эканомікі?”
“Так. Гэта вельмі ўзаемазьвязаныя рэчы. Немагчыма за рынкавы кошт мець нафту ці газ і працаваць не на рынкавых асновах у сфэры вытворчасьці і г.д. Гэта нармальныя крокі. Каб толькі яны ў наступнай будучыні не зьмяніліся нейкімі крокамі ў зваротны бок”.
ААН: інвэстыцыі ў эканомікі краінаў СНД, за выняткам Беларусі, растуць, 19.04.2007
