Каб перадаць жыцьцё карцін праз іхных гаспадароў, Андрэй Лянкевіч наведаўся ў лепшыя дамы Аўстрыі. Ён кажа, што там назіраў, якім чынам карціны і людзі узьдзейнічаюць паміж сабой у прыватным, хатнім жыцьці.
“Атрымаўся абсалютны мікс паміж журналістыкай і ARTам, чаго я ніколі не рабіў раней. Абсалютны экспэрымэнт працы зь людзьмі, назіраньнем над людзьмі. Стварэньне гэткіх ня вельмі натуральных сытуацый у жыцьці, але якія цалкам маглі б адбыцца. Мне было вельмі цікава, бо я гуляў зь людзьмі”.
Крытык Максім Жбанкоў мяркуе, што Лянкевічу ўдалося падгледзець у стасунках мастацтва і чалавека новыя рысы:
“Гэта фотасэрыя пра станы чалавечай душы. Калі чалавек сустракаецца з мастацтвам і пачынае жыць у ягонай прысутнасьці. Сугучнасьць чалавечага, інтымнага – і як бы зьнешняга, што прэзэнтуецца ў выглядзе мастацкіх твораў – вось гэта вельмі цікавая штука. І вельмі трапна Лянкевіч паказвае, што няма тут нейкіх агульных формулаў. Што кожны жыве з мастацтвам вельмі інтымна, вельмі прыватна, вельмі асобна”.
На погляд адной з наведніц выставы, працы “Жыцьцё з мастацтвам” – гэта погляд на жыцьцё сучаснай моладзі:
“Яны вельмі яскравыя! Вельмі сучасныя ў тым, што я б назвала, напэўна, кліпавасьцю. Уяўленьне пра зьнешні сьвет і пра ўнутраны сьвет – як яны перамяжоўваюцца. І вось яны ў гэтай выставе, у гэтых фотаздымках такія, як мы ўсе зараз адчуваем”.
Мастак Артур Клінаў лічыць, што апроч таленту, Андрэй Лянкевіч мае вельмі істотную рысу для творчага чалавека – актыўнасьць і нават пасыянарнасьць:
“Атрымліваю ягоную рассылку і вельмі ўсьцешаны яшчэ і ягонай актыўнасьцю – некалькі дзён таму адкрылася ягоная выстава ў Дрэздэне, сёньня – ў Менску. Гэта вельмі файна, такая актыўнасьць. Гэта менавіта тое, што бракуе ў творчае плыні Беларусі – такіх вось пасыянарных, актыўных асобаў”, – сказаў мастак Артур Клінаў, які наведаў выставу менскага фотамайстра Андрэя Лянкевіча.
У Дрэздэне стартуе акцыя, прысьвечаная Беларусі і беларусам 14.08.2007
“Атрымаўся абсалютны мікс паміж журналістыкай і ARTам, чаго я ніколі не рабіў раней. Абсалютны экспэрымэнт працы зь людзьмі, назіраньнем над людзьмі. Стварэньне гэткіх ня вельмі натуральных сытуацый у жыцьці, але якія цалкам маглі б адбыцца. Мне было вельмі цікава, бо я гуляў зь людзьмі”.
Крытык Максім Жбанкоў мяркуе, што Лянкевічу ўдалося падгледзець у стасунках мастацтва і чалавека новыя рысы:
“Гэта фотасэрыя пра станы чалавечай душы. Калі чалавек сустракаецца з мастацтвам і пачынае жыць у ягонай прысутнасьці. Сугучнасьць чалавечага, інтымнага – і як бы зьнешняга, што прэзэнтуецца ў выглядзе мастацкіх твораў – вось гэта вельмі цікавая штука. І вельмі трапна Лянкевіч паказвае, што няма тут нейкіх агульных формулаў. Што кожны жыве з мастацтвам вельмі інтымна, вельмі прыватна, вельмі асобна”.
На погляд адной з наведніц выставы, працы “Жыцьцё з мастацтвам” – гэта погляд на жыцьцё сучаснай моладзі:
“Яны вельмі яскравыя! Вельмі сучасныя ў тым, што я б назвала, напэўна, кліпавасьцю. Уяўленьне пра зьнешні сьвет і пра ўнутраны сьвет – як яны перамяжоўваюцца. І вось яны ў гэтай выставе, у гэтых фотаздымках такія, як мы ўсе зараз адчуваем”.
Мастак Артур Клінаў лічыць, што апроч таленту, Андрэй Лянкевіч мае вельмі істотную рысу для творчага чалавека – актыўнасьць і нават пасыянарнасьць:
“Атрымліваю ягоную рассылку і вельмі ўсьцешаны яшчэ і ягонай актыўнасьцю – некалькі дзён таму адкрылася ягоная выстава ў Дрэздэне, сёньня – ў Менску. Гэта вельмі файна, такая актыўнасьць. Гэта менавіта тое, што бракуе ў творчае плыні Беларусі – такіх вось пасыянарных, актыўных асобаў”, – сказаў мастак Артур Клінаў, які наведаў выставу менскага фотамайстра Андрэя Лянкевіча.
У Дрэздэне стартуе акцыя, прысьвечаная Беларусі і беларусам 14.08.2007
