Лінкі ўнівэрсальнага доступу

«Гісторыя на Свабодзе». Натальля Сьліж пра шлюб, мараль і сэкс у Вялікім Княстве Літоўскім: «Уся гісторыя робіцца ў ложку»


Фотакаляж. Натальля Сьліж (справа)
Фотакаляж. Натальля Сьліж (справа)

Няўжо праўда ў Вільні ў XVI стагодзьдзі існаваў звычай, паводле якога мужчыны пускалі сваіх сяброў і гасьцей у спальню да жонкі? Ці ўсё мы ведаем пра норавы і мараль жыхароў Вялікага Княства Літоўскага?

Пра гэта і шмат што іншае мы пагаворым з аўтаркай больш як 150 навуковых прац, у тым ліку кнігі «Культура сэксуальных стасункаў у Вялікім Княстве Літоўскім у XVI–XVII стст.», кандыдатам гістарычных навук Натальляй Сьліж.

0:00 ці праўда, што ў Вільні ў XVI стагодзьдзі існаваў звычай, паводле якога мужчыны пускалі сваіх сяброў і гасьцей у спальню да жонкі

4:07 калі паняцьце сэксу прыйшло ў ВКЛ

5:23 на падставе якіх крыніц мы можам сёньня гаварыць пра сэкс у ВКЛ

7:13 ці была розьніца ў маралі і сэксуальных паводзінах сялян, мяшчан і шляхты

8:12 якія асноўныя асаблівасьці і асноўныя сэксуальныя практыкі шляхты ВКЛ

9:41 якія позы практыкавалі продкі беларусаў падчас фізычнага каханьня

12:56 чаму разводы ў ВКЛ былі нормай

15:51 ці праўда, што сяляне былі больш стрыманыя ў сэксе за астатнія станы дзяржавы

18:08 царква і сэкс

19:54 калі параўнаць мараль і сэкс у ВКЛ зь іншымі дзяржавамі Цэнтральнай і Заходняй Эўропы, то хто каму даваў фору

Фрагмэнт размовы Сяргея Абламейкі з Натальляй Сьліж:

— Літоўскі географ Лаймонас Брыедзіс у сваёй кнізе «Вільня — горад падарожнікаў» сабраў сьведчаньні пра Вільню і Вялікае Княства Літоўскае, якія пакінулі пасьля падарожжаў у гэтую краіну іншаземцы. У прыватнасьці, ён прыводзіць ангельскае выданьне 1611 году, дзе сьцьвярджалася, што ліцьвінкі (цытую): «з дазволу мужа прымаюць у сваёй спальні гасьцей або сяброў, так званых шлюбных памочнікаў. Хаця самім мужчынам здраджваць жонцы прыніжальна і ганебна» (канец цытаты). Аўтар нават сьцьвярджае, што гэты звычай мае назву — matrimoniae adiutores, што з лаціны перакладаецца як шлюбныя сьведкі ці шлюбныя памочнікі. Як вы гэта пракамэнтуеце? Так сапраўды было?

— Наогул тое, што пішуць падарожнікі, не заўсёды зьяўляецца фактам. Часам гэта бывае іх асабістае ўражаньне. А такія рэчы, пра якія вы сказалі, пісаліся пра жыхароў Вялікага Княства Літоўскага яшчэ ў XIV стагодзьдзі. Вельмі часта гэта не адпавядае рэальнасьці. Такі звычай больш нідзе ня згадваецца. Можа гэта і было недзе ў прыватнай практыцы, але ня факт.

Магу прывесьці яшчэ адну рэч. Адзін папскі нунцый пісаў, што жыхары Вялікага Княства вельмі распусныя. І вось чым ён аргумэнтуе: яны ўвесь час жывуць у вандроўках, падчас якіх сьпяць у корчмах мужчыны побач з жанчынамі і гэтым не пераймаюцца. Але калі мы паглядзім на тагачасныя італьянскія норавы, то там яшчэ горшая была сытуацыя.

Таму вельмі часта людзі сустракаюцца з стэрэатыпнай інтэрпрэтацыяй таго, што не адпавядае тым умовам, дзе жылі яны, і таму гэта здаецца нечым амаральным. Таксама нельга выключаць, што над вандроўнікамі маглі жартаваць.

— Дык можна канстатаваць, што вам падчас вашых дасьледаваньняў нейкі звычай пад назвай matrimoniae adiutores адносна Вільні ці ўсяго Вялікага Княства Літоўскага ня трапіўся?

— Прынамсі свае пра сябе так ніколі не пісалі. Міхалон Літвін, напрыклад, пісаў, што бывалі норавы неадпаведныя, маўляў, удовы сябе вольна паводзяць, бо ўжо маёмасьць маюць і сустракаюцца з кім хочуць. І іншыя публіцысты часам адзначалі слабасьць нораваў.

Хаця трэба разумець, што паняцьце нораваў і маралі ў кожнага сваё. Пратэстанты мелі свае ўзоры, праваслаўныя свае, каталікі свае. Так што і амаральнасьць вызначалася часта з пункту гледжаньня канкрэтнай канфэсіі ці нейкіх саслоўных звычаяў.

— Ці была розьніца ў маралі і сэксуальных паводзінах сялян, мяшчан і шляхты?

— Вядома, была. Гэта залежала і ад адукацыі, і ад магчымасьцяў.

Шляхта мела магчымасьць пачытаць пра мараль, норавы і паводзіны, а таксама пра пэўныя рэчы, зьвязаныя зь фізіялёгіяй. Таксама і мяшчане былі больш абазнаныя, бо вандравалі і маглі набрацца вопыту. А сяляне ў гэтым пляне былі абмежаваныя сваім асяродзьдзем, месцам жыхарства і сваёй малой суполкай.

Так што сэксуальныя практыкі ў вялікай меры залежалі ад эканамічнага стану, ад сацыяльных умоваў, магчымасьцяў, месца пражываньня, адукацыі і маральных установак. Якія, вядома, былі розныя ў шляхты, сялян і мяшчан.

— Канечне, галоўнае пытаньне, гэта шляхта і сэкс, бо шляхта была галоўным рухаючым станам дзяржавы. Якія тут можна назваць асноўныя асаблівасьці і асноўныя практыкі?

— Па-першае, шляхта магла мець дашлюбныя сэксуальныя стасункі. Гэта здаралася падчас вандровак, падчас кантактаў з прыслугай. А другая частка сэксу шляхты — гэта законныя стасункі для працягу роду. І тут ужо было важным нараджэньне дзяцей.

Пазашлюбныя стасункі таксама былі ў шляхты і ў мужчын, і ў жанчын. Такія выпадкі сустракаюцца ў крыніцах, нягледзячы на тое, што за гэта было сьмяротнае пакараньне. Шлюбная здрада сустракалася ўсё роўна і нават магла быць прычынай для разводаў.

Наогул у шляхты было больш вольнага часу. Шляхта рэдка калі была ўцягнутая ў фізычную сельскагаспадарчую працу, сэкс усё ж вымагае фізычнай актыўнасьці. Так што шляхта мела і больш часу, і не такое стомленае цела для сэксуальных практык.

— Я, памятаю, недзе чытаў, што сяляне былі вельмі стрыманыя ў сэксе. Аўтар пісаў, што сэкс сялянам быў патрэбны толькі для працягу роду, а так ім займаліся вельмі рэдка. Ці праўда гэта?

— Жыцьцё селяніна вельмі моцна залежыць ад сэзону, але стрыманымі сялян вельмі цяжка назваць.

Зноў жа тут была залежнасьць ад прыроднага цыклю — зіма, восень, лета, вясна. Ёсьць нават такая прымаўка: пачаў касіць — перастаў прасіць, стала жаць — перастала даваць. Гэта значыць, што калі ідзе фізычная праца, то тады не да сэксу.

А калі пачынаюцца іншыя пэрыяды, напрыклад, гуканьне вясны, Русальле, Купальле — то гэта час і сэксуальнай актыўнасьці.

Так што пра сялян нельга сказаць, што яны стрыманыя. Проста трэба зважаць на сэзоннасьць. Падчас працы не да сэксу. Працу выканалі, восеньскія працы закончылі, і што пачынаецца? Калядаваньне. А гэта яшчэ адзін з самых актыўных сэксуальных пэрыядаў.

Так што сэксуальнае жыцьцё сялян залежала ад прыродных цыкляў.

— Як у сялян было з дашлюбным сэксам?

— І дашлюбны сэкс меў месца і ў сялянскім асяродзьдзі. У сялян венчаны шлюб мы можам сустрэць ня так часта. Былі ў іх і пазашлюбныя дзеці. Так што я іх стрыманымі не назвала б.

Трэба разумець, што сэксуальнае жыцьцё — гэта не эканоміка. Калі мы можам узяць мытныя кнігі і падлічыць, колькі якога тавару прывозілі і прадавалі, то адносна XVII стагодзьдзя мы ня можам сказаць, якою была інтэнсіўнасьць сэксуальнага жыцьця. Нельга правесьці сацыяльнае апытаньне, паразмаўляць зь сялянамі і даць дакладныя адказы. Да таго ж і цяпер вам ня кожны праўду скажа пра сваё сэксуальнае жыцьцё.

— Так, гісторыкі ведаюць, што разводы сталі больш складанымі ад XIX стагодзьдзя. Калі я пастаўлю пытаньне так: сэкс, грамадзтва і царква — што вы, як гісторык, адкажаце?

— Сэкс быў важны і для грамадзтва, і для царквы. Як бы і што б ні казалі, уся гісторыя робіцца ў ложку. Грамадзтву сэкс патрэбны для пракрэатыўнай функцыі, і царкве ён патрэбны для гэтага ж. Вельмі шмат папаў рымскіх было вядома сваімі сэксуальнымі прыгодамі. Дый прастытуткі былі выгнаныя з Ватыкану толькі ў другой палове XVI стагодзьдзя.

Так што гэта вельмі важная рэч для грамадзтва. Ну, а чым больш грамадзтва разьвіваецца, тым больш яно пачынае сэкс маралізаваць, табуяваць і прыдумляць розныя стэрэатыпы. Таму тут шмат чаго завязана на поглядах і стэрэатыпах, і шмат будзе залежаць, якая канкрэтна канфэсія.

І дзяржава вельмі часта выкарыстоўвае сэкс для таго, каб кантраляваць грамадзтва.

Слухаць гутаркі пра гісторыю вы таксама можаце і на папулярных падкаст-плятформах:

Ці праўда ўсё, што пісалі іншаземцы пра сэкс і мараль ВКЛ
пачакайце

No media source currently available

0:00 0:23:52 0:00
Наўпроставы лінк

«Гісторыя на Свабодзе». Дзе глядзець і слухаць

Вакол Беларусі ідзе вайна гісторыяў. Апанэнты страляюць ня толькі ракетамі і снарадамі, але і гістарычнымі аргумэнтамі. Мінулае Беларусі, Эўропы і сьвету вачыма беларусаў — у праекце «Гісторыя на Свабодзе».

Новыя выпускі выходзяць раз на тыдзень, па серадах.

Як глядзець на YouTube

Падпішыцеся на наш адмысловы YouTube-канал «Гісторыя на Свабодзе», каб не прапусьціць ніводнага выпуску.

Як слухаць падкаст

Калі вам зручней слухаць, а не глядзець, наш праект дасяжны на асноўных падкаст-плятформах. Выберыце тую, якая падыходзіць менавіта вам.

Чароўная спасылка – клікнуўшы на яе, вы аўтаматычна трапіце на адну з папулярных плятформаў.

Форум

Камэнтаваць тут можна праз Disqus. Калі вы ў Беларусі, любы камэнтар можа быць падставай для перасьледу з боку ўладаў.
Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG