«Шын Фэйн» па выніках выбараў атрымала 27 месцаў у Асамблеі ў параўнаньні з 25 у DUP. Вынік азначае, што Мішэль О’Ніл атрымае права стаць першым міністрам ад нацыяналістычнай партыі, чаго ў Ольстэры яшчэ не здаралася, піша BBC.
«Мы будзем працаваць з тымі, хто служыць усім іншым палітычным пэрспэктывам, мы будзем праяўляць павагу і чакаем, што і да нас праявяць павагу».
Юніяністы цягам стагодзьдзя бесьперапынна ўтрымлівалі большасьць у Сторманце (ірляндзкі адпаведнік Асамблеі) ад самага моманту ўтварэньня Паўночнай Ірляндыі ў 1921 годзе.
Партыя Альянсу, якая складаецца з розных слаёў грамадзтва, больш чым удвая павялічыла сваю папярэднюю прысутнасьць у Сторманце, якая была аформлена на папярэдніх выбарах у 2017 годзе.
Юніянісцкая партыя Ольстэру (UUP) страціла адну акругу і вярнула сабе дзевяць, у той час як колькасьць месцаў Сацыял-дэмакратычнай і рабочай партыі (SDLP) зьнізілася з 12 да 8.
У лютым выканаўчая ўлада ў Ольстэры зазнала расколу, калі член асамблеі DUP Пол Гіван падаў у адстаўку з пасады першага міністра. Паколькі ролі першага міністра і намесьніка першага міністра зьяўляюцца часткай сумеснага офісу, гэты крок таксама пазбавіў пасады і рэспубліканку Мішэль О’Ніл.
У суботу лідэр DUP заявіў, што яго партыя будзе паважаць вынікі выбараў, аднак неабходна ўнесьці зьмены ў пратакол Паўночнай Ірляндыі. Пратакол зьяўляецца элемэнтам пагадненьня Вялікай Брытаніі аб Brexit з Эўрапейскім зьвязам і падтрымлівае Паўночную Ірляндыю ў рамках адзінага рынку тавараў ЭЗ. Некаторыя саюзьнікі заявілі, што пратакол стварае гандлёвую мяжу паміж Паўночнай Ірляндыяй і Вялікай Брытаніяй.
Канчатковая мэта «Шын Фэйн» — выхад Паўночнай Ірляндыі зь Вялікай Брытаніі і ўваходжаньне ў склад незалежнай Рэспублікі Ірляндыя.
Але перамога рэспубліканцаў на выбарах у Ольстэры не азначае, што галасаваньне аб аб’яднаньні Ірляндыі — таксама вядомае як памежнае пытаньне — будзе непазьбежным. У Акце аб Паўночнай Ірляндыі 1998 году, які заключылі пасьля падпісаньня Пагадненьня Вялікай пятніцы, гаворыцца, што Паўночная Ірляндыя застаецца часткай Злучанага Каралеўства і «не перастане быць такой бяз згоды большасьці жыхароў Паўночнай Ірляндыі, якія галасуюць у апытаньні ».
У ім таксама гаворыцца, што сакратар Паўночнай Ірляндыі пагодзіцца правесьці апытаньне, калі будзе верагодным, што большасьць людзей хоча аб’яднанай Ірляндыі. Якраз пасьлядоўныя апытаньні грамадзкай думкі паказваюць, што пакуль гэта ня так, апошняе, апублікаванае ў красавіку, ацэньвае падтрымку аб’яднаньня з Ірляндыяй прыкладна ў траціну.
