Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Малітвы безь сьвятара, талака без прымусу. Пад Воршай ушанавалі ахвяраў сталінскага «камбіната сьмерці»


Сваякі рэпрэсаваных каля помніка на Кабыляцкай гары
Сваякі рэпрэсаваных каля помніка на Кабыляцкай гары

Сваякі рэпрэсаваных і аршанскія актывісты добраўпарадкавалі самаробны мэмарыял у лесе і ўшанавалі памяць расстраляных пад Воршай продкаў.

Суботнік без прымусу

Сабраліся дзеці, унукі, праўнукі
Сабраліся дзеці, унукі, праўнукі

​Каля 20-ці чалавек сабраліся ва ўрочышчы Кабыляцкая гара, каб добраўпарадкаваць пахаваньне ахвяраў сталінскіх рэпрэсій — першае, якое было афіцыйна прызнана на тэрыторыі Беларусі. Акт з адпаведнымі высновамі быў складзены ў 1982 годзе, але бадай што ўпершыню тут сабралася такая вялікая колькасьць нашчадкаў расстраляных — дзяцей, унукаў, праўнукаў.

Савецкі камбінат сьмерці. У 1930-я НКВД у Воршы забіваў да 150 чалавек на дзень

Добраўпарадкаваньне вакол самаробнага мэмарыялу
Добраўпарадкаваньне вакол самаробнага мэмарыялу

Дагэтуль добраўпарадкаваньнем гэтых мясьцін займаліся мясцовыя актывісты, сёлета ж ініцыятыву праявілі сваякі рэпрэсаваных, кажа Ігар Станкевіч, стваральнік ініцыятывы «Кабылякі. Расстраляныя ў Воршы».

«Я прыяжджаю сюды, бо пад Воршай былі расстраляныя некалькі прадстаўнікоў майго роду. Дзякуючы інтэрнэту і прыватнай перапісцы ўдалося знайсьці яшчэ шмат сем’яў нашчадкаў. Некаторыя зь іх прыехалі на Кабыляцкую гару ўпершыню, прывезьлі кветкі, сьвечкі. Бо гэтае месца — адзіная магчымасьць памянуць людзей, у якіх няма сваіх магіл», — кажа Ігар Станкевіч.

Сьвятара не было, але людзі маліліся і плакалі

Ігар Станкевіч, стваральнік ініцыятывы «Кабылякі. Расстраляныя ў Воршы»
Ігар Станкевіч, стваральнік ініцыятывы «Кабылякі. Расстраляныя ў Воршы»

​За пару гадзінаў, нягледзячы на дождж, месца пахаваньня было прыбранае. Сухадрэвіны і друз прыбралі і са сьцежкі, якая вядзе да пахаваньня ад пасёлку Андрэеўшчына. Пра ініцыятыву сваякоў ведалі ў Аршанскім райвыканкаме, днямі абяцалі прыслаць транспарт, каб вывезьці сьмецьце.

Cваякі прывезьлі партрэты расстраляных продкаў
Cваякі прывезьлі партрэты расстраляных продкаў

Ігар Станкевіч запрасіў на месца пахаваньня праваслаўнага сьвятара, але той з невядомых прычынаў не прыйшоў. Тым ня менш, адбылася грамадзкая паніхіда: людзі распавядалі свае трагічныя сямейныя гісторыі, называлі імёны рэпрэсаваных, у тым ліку напісаныя на крыжах і помніках, якіх тут ужо каля двух дзясяткаў.

Сярод нашчадкаў расстраляных пад Воршай – мастак Мікола Купава
Сярод нашчадкаў расстраляных пад Воршай – мастак Мікола Купава

Крыжы ды іншыя памятныя знакі ставяць тут самі сваякі, два новыя крыжы-помнікі дадаліся толькі цягам апошняга месяцу — якраз пасьля таго, як аршанскія ўлады на просьбу сваякоў пагадзіліся ўсталяваць мэмарыяльную шыльду на жалобным месцы.

Аршанская турма, лес на Магілёўскай шашы — таксама месцы смутку

Гучаць імёны расстраляных
Гучаць імёны расстраляных

​Нашчадкам рэпрэсаваных, якія маюць даведкі аб рэабілітацыі сваякоў, не вядомыя дакладныя месцы расстрэлу. Паводле афіцыйных зьвестак, іх утрымлівалі ў аршанскай турме, а потым расстрэльвалі. Старажылы кажуць, што найбліжэйшых да гораду «расстрэльных месцаў» было два — Кабыляцкая гара і Харкаўскі лес каля Магілёўскай шашы.

Надпіс на адным з крыжоў
Надпіс на адным з крыжоў

На Кабыляцкай гары яшчэ ў 1990 годзе паставілі часовы помнік ахвярам сталінізму, потым там зьявіўся камень, вакол якога цяпер ствараецца народны мэмарыял. А ў Харкаўскім лесе першы крыж ад сучасьнікаў зьявіўся толькі цяпер. Сваякі рэпрэсаваных, якія прыехалі ў Воршу з розных гарадоў, наведалі і гэтыя жалобныя мясьціны — усклалі кветкі, запалілі сьвечкі, прачыталі імёны ахвяраў.

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG