Чэскі пасол у Менску Іржы Карас нядаўна стаў першым і адзіным сярод дыпляматаў ганаровым сябрам беларускага Саюзу мастакоў. Так творчы саюз адзначыў вялікія культурніцкія ініцыятывы пасла, які адчыніў дзьверы сваёй амбасады беларускаму мастацтву. Так, толькі цягам аднаго году чэскае пасольства ў Менску правяло ў сваіх сьценах 22 выставы — амаль дзьве за кожны месяц.
Праская выстава «Душа Беларусі», якая адчынілася сёньня, таксама стала магчымай дзякуючы намаганьням пасла, які быў вымушаны пакінуць Менск у выніку дыпляматычнага канфлікту Беларусі з Эўразьвязам.
Менавіта ў кулюарах пасьля адкрыцьця спадар Карас сказаў «Свабодзе», што зьбіраецца назад у Беларусь у бліжэйшую пятніцу: «Там ужо частка майго жыцьця, маёй душы. Я люблю Беларусь, паверце мне!»
Іржы Карас і Васіль Марковіч
Як заўважыў пасол, зь першых дзён сваёй дыпляматычнай місіі , ён зразумеў, што «беларусы гэта не рускія». Гэтае сьцвярджэньне Іржы Карас пацьвердзіў і дасьведчанымі экскурсамі у гісторыю. Яго беларускі калега Васіль Марковіч, які Прагі не пакідаў, выступіў з прывітальным словам па-чэску.
Выстава сабрала чатыры дзесяткі працаў вядомых беларускіх клясікаў і майстроў сярэдняга пакаленьня.
Паказаць беларускую душу пакліканыя літаграфіі Арлена Кашкурэвіча, Георгія Паплаўскага і Васіля Шаранговіча, пэйзажы Канстанціна Качана, Анатоля Бараноўскага, Ігара Бархаткова, нацюрморты Аляксандра Канавалава, Алены Бархатковай, Уладзіміра Хадаровіча і інш.
Ігар Бархаткоў
Куратарка выставы Аксана Аракчэева прывезла ня толькі свой партрэт арцыбіскупа Тадэвуша Кандрусевіча, але і працу свайго бацькі 1968 году «Касьцёл у Крывічах».
Скульптурная частка выставы выглядае вельмі дынамічнай дзякуючы працам Сяргея Бандарэнкі і Яўгена Колчава. Бандарэнка са сваёй любімай конскай тэматыкі паказвае, напрыклад, дэтальна прапрацаваную конную скульптуру легендарнага «Усяслава Чарадзея».
Візітоўкай Колчава сталі яго лятучыя «Барзыя».
Выстава будзе даступная ў асноўным чэскім парлямэнтарам і палітыкам. Пасьля адкрыцьця ў Празе памятнай дошкі і помніка Францішку Скарыну яшчэ ў мінулым стагодзьдзі яе можна лічыць найбольш маштабным культурным пасланьнем Беларусі такой праслаўленай эўрапейскай сталіцы як Прага.
Праская выстава «Душа Беларусі», якая адчынілася сёньня, таксама стала магчымай дзякуючы намаганьням пасла, які быў вымушаны пакінуць Менск у выніку дыпляматычнага канфлікту Беларусі з Эўразьвязам.
Менавіта ў кулюарах пасьля адкрыцьця спадар Карас сказаў «Свабодзе», што зьбіраецца назад у Беларусь у бліжэйшую пятніцу: «Там ужо частка майго жыцьця, маёй душы. Я люблю Беларусь, паверце мне!»
Іржы Карас і Васіль Марковіч
Як заўважыў пасол, зь першых дзён сваёй дыпляматычнай місіі , ён зразумеў, што «беларусы гэта не рускія». Гэтае сьцвярджэньне Іржы Карас пацьвердзіў і дасьведчанымі экскурсамі у гісторыю. Яго беларускі калега Васіль Марковіч, які Прагі не пакідаў, выступіў з прывітальным словам па-чэску.
Выстава сабрала чатыры дзесяткі працаў вядомых беларускіх клясікаў і майстроў сярэдняга пакаленьня.
Паказаць беларускую душу пакліканыя літаграфіі Арлена Кашкурэвіча, Георгія Паплаўскага і Васіля Шаранговіча, пэйзажы Канстанціна Качана, Анатоля Бараноўскага, Ігара Бархаткова, нацюрморты Аляксандра Канавалава, Алены Бархатковай, Уладзіміра Хадаровіча і інш.
Ігар Бархаткоў
Куратарка выставы Аксана Аракчэева прывезла ня толькі свой партрэт арцыбіскупа Тадэвуша Кандрусевіча, але і працу свайго бацькі 1968 году «Касьцёл у Крывічах».
Скульптурная частка выставы выглядае вельмі дынамічнай дзякуючы працам Сяргея Бандарэнкі і Яўгена Колчава. Бандарэнка са сваёй любімай конскай тэматыкі паказвае, напрыклад, дэтальна прапрацаваную конную скульптуру легендарнага «Усяслава Чарадзея».
Візітоўкай Колчава сталі яго лятучыя «Барзыя».
Выстава будзе даступная ў асноўным чэскім парлямэнтарам і палітыкам. Пасьля адкрыцьця ў Празе памятнай дошкі і помніка Францішку Скарыну яшчэ ў мінулым стагодзьдзі яе можна лічыць найбольш маштабным культурным пасланьнем Беларусі такой праслаўленай эўрапейскай сталіцы як Прага.