Чаму працэс рэгістрацыі ініцыятыўных групаў быў, паводле словаў сакратара ЦВК Мікалая Лазавіка, «супэрлібэральным»? Чаму ўлада зарэгістравала фактычна ўсе ініцыятыўныя групы, нягледзячы на пэўныя парушэньні і спрэчныя моманты? Колькі кандыдатаў ад апазыцыі стануць аптымальнай колькасьцю для Аляксандра Лукашэнкі? На гэтыя пытаньні адказвае галоўны рэдактар газэты «Новы час» Аляксей Кароль.
Цыганкоў: Чаму ЦВК рэгіструе ўсіх? Ці ёсьць у гэтым нейкі палітычны інтарэс для дзейнай улады?
Кароль: Тактычная лінія на рэгістрацыю найбольшай колькасьці прэтэндэнтаў праглядалася ўжо даўно. Шмат якія словы Ярмошынай, яе намесьнікаў сьведчылі пра тое, што найбольш непажаданы сцэнар для ўлады — гэта вылучэньне адзінага кандыдата ад апазыцыі. Гэта магло зламаць сцэнар улады, які падрыхтаваны і ўжо неаднаразова быў апрабаваны на мінулых выбарах.
Такім чынам улады да кандыдатаў ад апазыцыі дадалі шэраг нечаканых фігур. Зразумела, што прадпрымальнікі не пайшлі б на самавылучэньне, калі б не атрымалі «дабро» ад вэртыкалі. У якой форме — мы ня ведаем. Але відавочна, ім далі зразумець, што іхнія дзеяньні патрэбныя і будуць ухваленыя.
На гэтым фоне размываюцца дэмакратычныя кандыдаты. Уся кампанія набывае адценьне гумару, несур’ёзнасьці. І гэты цень скіраваны найперш на апазыцыйных кандыдатаў. І на гэтым агульным фоне адным сапраўдным кандыдатам выглядае Аляксандар Лукашэнка.
Цыганкоў: Калі прыняць такую тактыку дзеяньняў уладай, то колькі, па-вашаму, ім выгодна зарэгістраваць апазыцыйных кандыдатаў?
Кароль: Я думаю, яны захоўваюць свабоду манэўру ў залежнасьці ад хады і моцы кампаніі таго ці іншага прэтэндэнта. Пакінуць двух ці трох. Але галоўнае — выбраць зь іх найслабейшага. Тады можна будзе адсячы найбольш моцнага, дынамічнага. Які праявіцца падчас выбарчай кампаніі.
На гэтым фоне яшчэ больш яскрава відаць, што памылка апазыцыі ў тым, што яна на папярэднім этапе ня здолела дамовіцца і выйсьці на адзінага кандыдата. Выправіць гэтую хібу магчыма пісьменнымі дзеяньнямі на гэтым этапе і выхадам на ўзгодненую стратэгію, а яшчэ лепш — на адзінага кандыдата.
Цыганкоў: Чаму ЦВК рэгіструе ўсіх? Ці ёсьць у гэтым нейкі палітычны інтарэс для дзейнай улады?
Кароль: Тактычная лінія на рэгістрацыю найбольшай колькасьці прэтэндэнтаў праглядалася ўжо даўно. Шмат якія словы Ярмошынай, яе намесьнікаў сьведчылі пра тое, што найбольш непажаданы сцэнар для ўлады — гэта вылучэньне адзінага кандыдата ад апазыцыі. Гэта магло зламаць сцэнар улады, які падрыхтаваны і ўжо неаднаразова быў апрабаваны на мінулых выбарах.
Зразумела, што прадпрымальнікі не пайшлі б на самавылучэньне, калі б не атрымалі «дабро» ад вэртыкалі.
На гэтым фоне размываюцца дэмакратычныя кандыдаты. Уся кампанія набывае адценьне гумару, несур’ёзнасьці. І гэты цень скіраваны найперш на апазыцыйных кандыдатаў. І на гэтым агульным фоне адным сапраўдным кандыдатам выглядае Аляксандар Лукашэнка.
Цыганкоў: Калі прыняць такую тактыку дзеяньняў уладай, то колькі, па-вашаму, ім выгодна зарэгістраваць апазыцыйных кандыдатаў?
Кароль: Я думаю, яны захоўваюць свабоду манэўру ў залежнасьці ад хады і моцы кампаніі таго ці іншага прэтэндэнта. Пакінуць двух ці трох. Але галоўнае — выбраць зь іх найслабейшага. Тады можна будзе адсячы найбольш моцнага, дынамічнага. Які праявіцца падчас выбарчай кампаніі.
На гэтым фоне яшчэ больш яскрава відаць, што памылка апазыцыі ў тым, што яна на папярэднім этапе ня здолела дамовіцца і выйсьці на адзінага кандыдата. Выправіць гэтую хібу магчыма пісьменнымі дзеяньнямі на гэтым этапе і выхадам на ўзгодненую стратэгію, а яшчэ лепш — на адзінага кандыдата.
