Беларускія спартоўцы, якія выступаюць у зімовых дысцыплінах, збольшага скончылі сэзон. Толькі хакеісты яшчэ зьбіраюцца на чэмпіянат сьвету ў Швайцарыю, а ў астатніх зьявілася магчымасьць падсумоўваць дасягненьні ды прааналізаваць прычыны няўдачаў. Ці ёсьць падставы для аптымізму за год да алімпійскіх гульняў у канадзкім Ванкувэры?
Зімовыя спаборніцтвы традыцыйна лічацца ня самым моцным месцам беларускага спорту. З апошніх алімпіядаў атлеты ў лепшым выпадку прывозілі два мэдалі, але, як правіла, адну ўзнагароду на ўсіх здабывалі фрыстайлісты. У перадалімпійскі сэзон увага да спартоўцаў асаблівая — у якой форме лыжнікі, біятляністы, канькабежцы, згаданыя ўжо экстрэмалы-эквілібрысты падыдуць да галоўных стартаў чатырохгодзьдзя?
Першыя высновы несуцяшальныя. Упершыню за шмат гадоў з чэмпіянату сьвету вярнулася без узнагародаў зборная ў фрыстайле. За выключэньнем Дар’і Домрачавай, няма на каго разьлічваць у колісь знакавым для беларусаў біятлёне. Пасьля заканчэньня эпохі Ігара Жалязоўскага і допінгавага скандалу з удзелам Анжалікі Кацюгі “асірацелі” беларускія канькабежцы. Лыжныя заслугі Сяргея Далідовіча і Леаніда Карніенкі так і ня сталі сыстэмнымі, а збольшага залежаць ад стану супернікаў.
Рэдактара спартовага парталу esport.by Максіма Беразінскага найбольш засмучае радыкальны адкат у біятлёне — месцы Парамыгінай, Зубрылавай, Івановай, Сашурына, Айдарава, Драчова, якія ўзьнялі біятлён у Беларусі да сусьветнага ўзроўню, збольшага застаюцца вакантнымі:
“Адносна біятлёну ўражаньні досыць прыкрыя. Калі адкінуць посьпехі Домрачавай, то астатнія дзяўчаты і хлопцы яскравых выступаў не прадэманстравалі; каб штосьці запала ў памяць з сэзону — згадаць практычна немагчыма. Калі казаць пра мужчынскую зборную, то эстафэтная каманда на чэмпіянаце сьвету папросту правалілася, заняўшы 19 месца. Такога ў нашай гісторыі яшчэ не было, і гэта, канечне, усё вельмі змрочна.Асабліва гэта непакоіць на тле заяваў трэнэрскага штабу, што ўсё ідзе паводле пляну, маўляў, рыхтуемся да Алімпіяды. Такая пазыцыя, вядома, зручная, нібыта і крытыкаваць кагосьці не выпадае, бо значныя задачы ставяцца на Гульні. Будзем чакаць, і ўжо тады, напэўна, надыйдуць нейкія высновы, бо тое, да якога стану дакаціўся беларускі біятлён, ужо проста ня лезе ні ў якія вароты”.
У генэральнай клясыфікацыі паводле вынікаў сэзону 2008-2009 году Дар’я Домрачава заняла 7 месца. Пры гэтым на кубкавых этапах яна тройчы ўздымалася на п’едэстал гонару і некалькі разоў спынялася ў непасрэднай блізіні ад яго. Астатнія беларускія біятляністы ў агульным заліку Кубку сьвету фінішавалі далёка ад мэдалёвых пазыцый, пра што сьведчаць і рэйтынгавыя месцы: Кудрашова — 33-я, Скардзіна — 38-я, Назарава — 69-я, Калінчык — 72-я, Ананька -77-я. Найлепшы ў мужчынаў — Валіулін, ён 30-ты. За ім ідуць Новікаў — 42-гі, Сыман — 66-ты, Садоўнікаў — 84-ты, Абраменка — 107-мы.
Спартовы аглядальнік праграмы “Аб’ектыў” на тэлеканале “Белсат” Аляксандар Пуціла лічыць, што пад канец сэзону ў зімовых відах спорту назіраўся істотны спад, у тым ліку і ў патэнцыйна мэдалёвых дысцыплінах — у фрыстайле, дзе апошнім часам пакідае жадаць лепшага маральная атмасфэра, і ў біятлёне, дзе так і не ўдалося сумясьціць прыцэльную стральбу і хуткі тэмп на дыстанцыі:
“Калі б праводзіліся Алімпійскія гульні сёлета, то мы, хутчэй за ўсё, засталіся б без мэдалёў. Напэўна, нямецкі спэцыяліст Кляўс Зыбэрт паставіў камусьці стральбу, але па-ранейшаму марудна працуюць ногі ў асноўнай часткі беларускай зборнай. Што тычыцца лыжнага спорту, то нагадаў пра сябе 35-гадовы Сяргей Далідовіч — 3-е месца на этапе Кубку сьвету ў Рыбінску, гэта першы п’едэстал для Сяргея пасьля таго, як ён выйграў маратон у 2001 годзе. Вяртаньне да актыўных заняткаў спортам Анжалікі Кацюгі, якая ўжо быццам зьбіралася толькі трэніраваць, лічу станоўчым момантам для беларускага канькабежнага спорту. Яна па-ранейшаму найлепшая, і шкада, што няма іншых канькабежцаў, якія расьлі б даволі хутка. Што тычыцца фігурнага катаньня, то ўсё на тым жа месцы. Іншыя зімовыя віды — лыжнае двухбор’е, скачкі з трампліну, шорт-трэк, гарналыжны спорт — нібыта імкнуліся разьвіваць, але гэта ўсё без мэдалёвых пэрспэктываў ці нават высокіх месцаў. Таму і разьлічвае міністар спору толькі на два мэдалі на будучых Алімпійскіх гульнях”.
Дасягненьні ў некаторых відах спаборніцтваў наўпрост супярэчаць лёгіцы. Пры адсутнасьці элемэнтарнай базы для падрыхтоўкі беларускія фрыстайлісты працягваюць уваходзіць у лік наймацнейшых у сьвеце, змагаючыся за самыя высокія пазыцыі. Аднак ці доўга можна разьлічваць на прыродныя здольнасьці Грышына, Дашчынскага, Кушніра, Цупер, ня робячы захадаў дзеля падрыхтоўкі новай зьмены? Ці не паўторыцца сытуацыя, як у біятлёне?
Дзьмітрый Дашчынскі, які здабыў на мінулай Алімпіядзе ў Турыне адзіны срэбны мэдаль для каманды Беларусі, а ў 1998-м быў уладальнікам бронзавай узнагароды ў Нагана, так ацэньвае пэрспэктывы — і з падрыхтоўкай новай зьмены, і з прыцэлам на алімпійскі Ванкувэр:
“Ёсьць у нас хлопцы, якія ўжо паказваюць вынікі на ўзроўні прызавых месцаў на Кубку сьвету.Адзінае, стабільнасьці ім яшчэ не хапае. То бок сякая-такая замена ёсьць, але натуральна, што пры наяўнасьці сваёй базы вынікі былі б нашмат лепшыя. Усе вядучыя краіны ў фрыстайле маюць уласныя базы, і, адпаведна, у іх заўсёды стабільна высокія паказьнікі”.
Карэспандэнт: “Трамплінам у Раўбічах вы асабіста колькі зорак паставілі б?”
“Ну, там у прынцыпе месца нармальнае. Адзінае, што пакаты схіл разгону, а з-за гэтага не хапае хуткасьці, каб рабіць патройныя сальта — самыя складаныя скачкі. Для юніёраў, якія трэніруюцца на ўзроўні падвойных сальта, для іх гэта збольшага нармальна. Калі зьверху паедзе, якраз упішацца. Але ў любым выпадку да Алімпіяды ўсе будуць рыхтавацца яшчэ больш узмоцнена і сур’ёзна. У нашым відзе ўвогуле цяжка нешта прадказваць, вельмі шмат фактараў, якія ўплываюць. Гэта, дапусьцім, ня плаваньне, дзе калі ты добра плывеш, то цябе мала што можа спыніць. А ў нас і ўмовы надвор’я, і судзейства — шмат што. І варажыць складана. Тым больш у Канадзе, я ўпэўнены, канадцам будуць вельмі моцна падсуджваць”.
Карэспандэнт: “Усё ж будзем спадзявацца на аб’ектыўнасьць, бо калі не фрыстайл — то што яшчэ?”
“Шчыра кажучы, мы на гэта таксама спадзяемся…”
Толькі на пачатку траўня зімовы цыкль завершаць беларускія хакеісты. На сусьветным першынстве ў Швайцарыі перад беларусамі стаіць задача заняць месца не ніжэй за сёмае. У плянах на Алімпіяду-2010 — увогуле змагацца за мэдалі. Аднак, як лічыць Аляксандар Пуціла, ніякіх падставаў да імклівага росту няма. Да таго ж, калі і надалей у штабе зборнай будзе трэнэрская неразьбярыха — кіраўнікі каманды зьмяняюцца кожны новы сэзон — то казаць пра адпаведны маральны настрой таксама не выпадае. Нагадаю, за некалькі месяцаў да пачатку чэмпіянату сьвету зборную Беларусі пачаў рыхтаваць канадзец Глен Хэнлан.
Зімовыя спаборніцтвы традыцыйна лічацца ня самым моцным месцам беларускага спорту. З апошніх алімпіядаў атлеты ў лепшым выпадку прывозілі два мэдалі, але, як правіла, адну ўзнагароду на ўсіх здабывалі фрыстайлісты. У перадалімпійскі сэзон увага да спартоўцаў асаблівая — у якой форме лыжнікі, біятляністы, канькабежцы, згаданыя ўжо экстрэмалы-эквілібрысты падыдуць да галоўных стартаў чатырохгодзьдзя?
Першыя высновы несуцяшальныя. Упершыню за шмат гадоў з чэмпіянату сьвету вярнулася без узнагародаў зборная ў фрыстайле. За выключэньнем Дар’і Домрачавай, няма на каго разьлічваць у колісь знакавым для беларусаў біятлёне. Пасьля заканчэньня эпохі Ігара Жалязоўскага і допінгавага скандалу з удзелам Анжалікі Кацюгі “асірацелі” беларускія канькабежцы. Лыжныя заслугі Сяргея Далідовіча і Леаніда Карніенкі так і ня сталі сыстэмнымі, а збольшага залежаць ад стану супернікаў.
Рэдактара спартовага парталу esport.by Максіма Беразінскага найбольш засмучае радыкальны адкат у біятлёне — месцы Парамыгінай, Зубрылавай, Івановай, Сашурына, Айдарава, Драчова, якія ўзьнялі біятлён у Беларусі да сусьветнага ўзроўню, збольшага застаюцца вакантнымі:
“Адносна біятлёну ўражаньні досыць прыкрыя. Калі адкінуць посьпехі Домрачавай, то астатнія дзяўчаты і хлопцы яскравых выступаў не прадэманстравалі; каб штосьці запала ў памяць з сэзону — згадаць практычна немагчыма. Калі казаць пра мужчынскую зборную, то эстафэтная каманда на чэмпіянаце сьвету папросту правалілася, заняўшы 19 месца. Такога ў нашай гісторыі яшчэ не было, і гэта, канечне, усё вельмі змрочна.
Тое, да якога стану дакаціўся беларускі біятлён, ужо проста ня лезе ні ў якія вароты
У генэральнай клясыфікацыі паводле вынікаў сэзону 2008-2009 году Дар’я Домрачава заняла 7 месца. Пры гэтым на кубкавых этапах яна тройчы ўздымалася на п’едэстал гонару і некалькі разоў спынялася ў непасрэднай блізіні ад яго. Астатнія беларускія біятляністы ў агульным заліку Кубку сьвету фінішавалі далёка ад мэдалёвых пазыцый, пра што сьведчаць і рэйтынгавыя месцы: Кудрашова — 33-я, Скардзіна — 38-я, Назарава — 69-я, Калінчык — 72-я, Ананька -77-я. Найлепшы ў мужчынаў — Валіулін, ён 30-ты. За ім ідуць Новікаў — 42-гі, Сыман — 66-ты, Садоўнікаў — 84-ты, Абраменка — 107-мы.
Спартовы аглядальнік праграмы “Аб’ектыў” на тэлеканале “Белсат” Аляксандар Пуціла лічыць, што пад канец сэзону ў зімовых відах спорту назіраўся істотны спад, у тым ліку і ў патэнцыйна мэдалёвых дысцыплінах — у фрыстайле, дзе апошнім часам пакідае жадаць лепшага маральная атмасфэра, і ў біятлёне, дзе так і не ўдалося сумясьціць прыцэльную стральбу і хуткі тэмп на дыстанцыі:
“Калі б праводзіліся Алімпійскія гульні сёлета, то мы, хутчэй за ўсё, засталіся б без мэдалёў. Напэўна, нямецкі спэцыяліст Кляўс Зыбэрт паставіў камусьці стральбу, але па-ранейшаму марудна працуюць ногі ў асноўнай часткі беларускай зборнай. Што тычыцца лыжнага спорту, то нагадаў пра сябе 35-гадовы Сяргей Далідовіч — 3-е месца на этапе Кубку сьвету ў Рыбінску, гэта першы п’едэстал для Сяргея пасьля таго, як ён выйграў маратон у 2001 годзе. Вяртаньне да актыўных заняткаў спортам Анжалікі Кацюгі, якая ўжо быццам зьбіралася толькі трэніраваць, лічу станоўчым момантам для беларускага канькабежнага спорту. Яна па-ранейшаму найлепшая, і шкада, што няма іншых канькабежцаў, якія расьлі б даволі хутка. Што тычыцца фігурнага катаньня, то ўсё на тым жа месцы. Іншыя зімовыя віды — лыжнае двухбор’е, скачкі з трампліну, шорт-трэк, гарналыжны спорт — нібыта імкнуліся разьвіваць, але гэта ўсё без мэдалёвых пэрспэктываў ці нават высокіх месцаў. Таму і разьлічвае міністар спору толькі на два мэдалі на будучых Алімпійскіх гульнях”.
Дасягненьні ў некаторых відах спаборніцтваў наўпрост супярэчаць лёгіцы. Пры адсутнасьці элемэнтарнай базы для падрыхтоўкі беларускія фрыстайлісты працягваюць уваходзіць у лік наймацнейшых у сьвеце, змагаючыся за самыя высокія пазыцыі. Аднак ці доўга можна разьлічваць на прыродныя здольнасьці Грышына, Дашчынскага, Кушніра, Цупер, ня робячы захадаў дзеля падрыхтоўкі новай зьмены? Ці не паўторыцца сытуацыя, як у біятлёне?
Дзьмітрый Дашчынскі, які здабыў на мінулай Алімпіядзе ў Турыне адзіны срэбны мэдаль для каманды Беларусі, а ў 1998-м быў уладальнікам бронзавай узнагароды ў Нагана, так ацэньвае пэрспэктывы — і з падрыхтоўкай новай зьмены, і з прыцэлам на алімпійскі Ванкувэр:
“Ёсьць у нас хлопцы, якія ўжо паказваюць вынікі на ўзроўні прызавых месцаў на Кубку сьвету.
Усе вядучыя краіны ў фрыстайле маюць уласныя базы, і, адпаведна, у іх заўсёды стабільна высокія паказьнікі.
Карэспандэнт: “Трамплінам у Раўбічах вы асабіста колькі зорак паставілі б?”
“Ну, там у прынцыпе месца нармальнае. Адзінае, што пакаты схіл разгону, а з-за гэтага не хапае хуткасьці, каб рабіць патройныя сальта — самыя складаныя скачкі. Для юніёраў, якія трэніруюцца на ўзроўні падвойных сальта, для іх гэта збольшага нармальна. Калі зьверху паедзе, якраз упішацца. Але ў любым выпадку да Алімпіяды ўсе будуць рыхтавацца яшчэ больш узмоцнена і сур’ёзна. У нашым відзе ўвогуле цяжка нешта прадказваць, вельмі шмат фактараў, якія ўплываюць. Гэта, дапусьцім, ня плаваньне, дзе калі ты добра плывеш, то цябе мала што можа спыніць. А ў нас і ўмовы надвор’я, і судзейства — шмат што. І варажыць складана. Тым больш у Канадзе, я ўпэўнены, канадцам будуць вельмі моцна падсуджваць”.
Карэспандэнт: “Усё ж будзем спадзявацца на аб’ектыўнасьць, бо калі не фрыстайл — то што яшчэ?”
“Шчыра кажучы, мы на гэта таксама спадзяемся…”
Толькі на пачатку траўня зімовы цыкль завершаць беларускія хакеісты. На сусьветным першынстве ў Швайцарыі перад беларусамі стаіць задача заняць месца не ніжэй за сёмае. У плянах на Алімпіяду-2010 — увогуле змагацца за мэдалі. Аднак, як лічыць Аляксандар Пуціла, ніякіх падставаў да імклівага росту няма. Да таго ж, калі і надалей у штабе зборнай будзе трэнэрская неразьбярыха — кіраўнікі каманды зьмяняюцца кожны новы сэзон — то казаць пра адпаведны маральны настрой таксама не выпадае. Нагадаю, за некалькі месяцаў да пачатку чэмпіянату сьвету зборную Беларусі пачаў рыхтаваць канадзец Глен Хэнлан.
