Дырэктар-загадчык МВФ Дамінік Строс-Кан сказаў учора ў Вашынгтоне, што 22 краіны зь ліку найбяднейшых у сьвеце будуць патрабаваць вялізную крэдытную дапамогу, каб пазьбегчы эканамічнага абвалу.
Паводле найноўшага дасьледаваньня МВФ, высновы зь якога прадстаўляў Строс-Кан, валютныя рэзэрвы ў гэтых 22 найбяднейшых краінах у гэтым годзе ўпадуць да ўзроўню, які адпавядае іх трохмесячнай выручцы за экспарт. Пры самым мяккім варыянце крызісу, ім трэба будзе дадаткова пазычыць 25 мільярдаў даляраў, каб залатаць дзіры ў дзяржаўных бюджэтах. Калі эканамічная сытуацыя ў высокаразьвітых краінах пагоршыцца радыкальна, бедным эканомікам спатрэбіцца ня менш, чым 140 мільярдаў даляраў, каб ня абрынуцца.
Пераважная большасьць краінаў зь нізкімі даходамі пазьбегла эканамічных цяжкасьцяў на першым этапе крызісу, калі на Захадзе банкрутавалі банкі, а заходнія ўрады і фінансавыя інстытуцыі стваралі фонды падтрымкі некаторых флягманаў нацыянальнай і міжнароднай індустрыі. Цяпер крызіс прыходзіць да бедных праз гандаль ці, кажучы дакладней, празь яго скарачэньне. Па-першае, фінансавы крызіс выклікаў сусьветную эканамічную рэцэсію, і багатыя краіны сталі значна менш імпартаваць ад бедных. Па другое, у сувязі з рэцэсіяй значна паменшалі грашовыя пераводы гастарбайтэраў, якія або наогул страцілі працу ў багатых краінах, або сталі зарабляць адчувальна менш. Па-трэцяе, замежныя інвэстары абмежавалі ўкладаньні ў бедныя краіны.
Сярод гэтых бедных краінаў, якія ў найбліжэйшым часе могуць вельмі балюча адчуць наступствы сусьветнага крызісу, знаходзіцца адна эўрапейская, Альбанія, і дзьве постсавецкія — Малдова і Кыргызстан. Астатнія — з Афрыкі, Сярэдняй Амэрыкі і Азіі.
У Вашынгтоне Строс-Кан працытаваў таксама жахлівы прагноз Сусьветнага банку, які ацэньвае, што калі цяперашні крызіс будзе працягвацца, у самых бедных краінах сьвету да 2015 году можа памерці ад 1,4 да 2,8 мільёна дзяцей.
Паводле найноўшага дасьледаваньня МВФ, высновы зь якога прадстаўляў Строс-Кан, валютныя рэзэрвы ў гэтых 22 найбяднейшых краінах у гэтым годзе ўпадуць да ўзроўню, які адпавядае іх трохмесячнай выручцы за экспарт. Пры самым мяккім варыянце крызісу, ім трэба будзе дадаткова пазычыць 25 мільярдаў даляраў, каб залатаць дзіры ў дзяржаўных бюджэтах. Калі эканамічная сытуацыя ў высокаразьвітых краінах пагоршыцца радыкальна, бедным эканомікам спатрэбіцца ня менш, чым 140 мільярдаў даляраў, каб ня абрынуцца.
Пераважная большасьць краінаў зь нізкімі даходамі пазьбегла эканамічных цяжкасьцяў на першым этапе крызісу, калі на Захадзе банкрутавалі банкі, а заходнія ўрады і фінансавыя інстытуцыі стваралі фонды падтрымкі некаторых флягманаў нацыянальнай і міжнароднай індустрыі. Цяпер крызіс прыходзіць да бедных праз гандаль ці, кажучы дакладней, празь яго скарачэньне. Па-першае, фінансавы крызіс выклікаў сусьветную эканамічную рэцэсію, і багатыя краіны сталі значна менш імпартаваць ад бедных. Па другое, у сувязі з рэцэсіяй значна паменшалі грашовыя пераводы гастарбайтэраў, якія або наогул страцілі працу ў багатых краінах, або сталі зарабляць адчувальна менш. Па-трэцяе, замежныя інвэстары абмежавалі ўкладаньні ў бедныя краіны.
Сярод гэтых бедных краінаў, якія ў найбліжэйшым часе могуць вельмі балюча адчуць наступствы сусьветнага крызісу, знаходзіцца адна эўрапейская, Альбанія, і дзьве постсавецкія — Малдова і Кыргызстан. Астатнія — з Афрыкі, Сярэдняй Амэрыкі і Азіі.
У Вашынгтоне Строс-Кан працытаваў таксама жахлівы прагноз Сусьветнага банку, які ацэньвае, што калі цяперашні крызіс будзе працягвацца, у самых бедных краінах сьвету да 2015 году можа памерці ад 1,4 да 2,8 мільёна дзяцей.