Загад Аляксандра Лукашэнкі заняцца вызваленьнем Насьці Рыбкі пераводзіць крымінальна-сэксуальную гісторыю ў палітычную сфэру, піша палітоляг Валер Карбалевіч.
Сьцісла:
- Цікавасьць найвышэйшага дзяржаўнага кіраўніцтва Беларусі да гэтага сюжэту выглядае вельмі дзіўнай.
- Жэст Лукашэнкі трэба разглядаць на тле цяперашняга беларуска-расейскага канфлікту.
- Лукашэнка чарговы раз прэзэнтуе вобраз зацятага змагара з расейскімі алігархамі.
- Лукашэнка спрабуе паказаць расейцам, хто вінаваты ў іхных сацыяльных праблемах.
Сэксуальнае пытаньне стала палітычным
Скандал зь вядомай сваімі сэксуальнымі прыгодамі Насьцяй Рыбкай (Вашукевіч), яе затрыманьнем, потым вызваленьнем у Маскве мог бы застацца сюжэтам сьвецкай хронікі (які сьвет, такая і хроніка) ці прадметам цікавасьці жоўтай прэсы, калі б ня дзьве акалічнасьці.
Па-першае, расейскі апазыцыйны палітык Аляксей Навальны сьцьвярджае, што мільярдэр Алег Дзерыпаска асабіста замовіў арышт і пасадку Анастасіі Вашукевіч.
Па-другое, гэтым скандальным сюжэтам зацікавіўся сам Аляксандар Лукашэнка. Прэс-сакратарка кіраўніка Беларусі Натальля Эйсмант заявіла kp.by, што кіраўнік дзяржавы «тэрмінова загадаў» заняцца вызваленьнем затрыманай у Расеі Анастасіі Вашукевіч. Міністар замежных справаў Беларусі Уладзімер Макей, адклаўшы ўсе справы, кінуўся вызваляць Насьцю Рыбку, і ўрэшце беларуская дыпляматыя атрымала выдатную перамогу. Кіраўнік МЗС апавядаў парталу Tut.by, як спрытна і хутка ён выканаў даручэньне прэзыдэнта, дамогшыся вызваленьня гэтай скандальнай пэрсоны.
Усё гэта адразу пераводзіць згаданую крымінальна-сэксуальную гісторыю ў палітычную сфэру.
Абарона Насьці Рыбкі выглядае нечаканай
Цікавасьць да гэтага сюжэту вышэйшага дзяржаўнага кіраўніцтва Беларусі выглядае даволі дзіўнай. Беларусь рэдка публічна абараняе сваіх грамадзян, якія зазнаюць крымінальны перасьлед у іншых краінах. А тут раптам.
Да таго ж Насьця Рыбка — асоба, як цяпер прынята далікатна казаць, з «паніжанай сацыяльнай адказнасьцю». Беларусь даўно прэтэндуе на тое, каб ісьці ў авангардзе сусьветнай барацьбы супраць прастытуцыі і гандлю людзьмі. На беларускую ініцыятыву прымаліся нават рэзалюцыі ААН на гэтую тэму. У Беларусі паперасаджалі ў турму гаспадароў мадэльных агенцтваў паводле крымінальнага артыкулу аб гандлі людзьмі.
Беларускі афіцыйны канструкт прапаведуе вельмі кансэрватыўны погляд на пытаньні сэксуальных стасункаў. Лібэральнае стаўленьне да правоў чалавека — гэта не пра Беларусь. І на гэтым тле выступ у абарону правоў жанчыны з маральна сумнеўнымі паводзінамі выглядае нечакана. І патрабуе нейкага тлумачэньня.
Лукашэнка ў вобразе змагара з алігархамі
Думаю, гэты жэст Лукашэнкі трэба разглядаць на тле цяперашняга беларуска-расейскага канфлікту. І тут варта нагадаць тую гісторыю, дзякуючы якой Насьця Рыбка стала скандальна вядомай.
У пачатку 2018 году расейскі апазыцыянэр Аляксей Навальны абнародаваў расьсьледаваньне пра магчымыя карупцыйныя сувязі мільярдэра Алега Дзерыпаскі і намесьніка кіраўніка ўраду Расеі Сяргея Прыходзькі. Улетку 2016 году алігарх і чыноўнік, плаваючы разам на яхце, нібыта абмяркоўвалі ўмяшаньне ў амэрыканскія выбары. На гэтай яхце ў ліку іншых дзяўчат з эскорт-агенцтваў была і Вашукевіч. Пазьней пра тое, што адбывалася на яхце Дзерыпаскі, яна расказала ў сваёй кнізе і ў сацыяльных сетках.
Скандал меў значны рэзананс у расейскім грамадзтве. Фільм Навальнага на YouTube праглядзелі звыш 8 млн чалавек, 29% расейцаў чулі пра гэтую гісторыю.
Зь Сяргеем Прыходзькам у Аляксандра Лукашэнкі даўнія непрыемныя рахункі. У 2003 годзе кіраўнік Беларусі абвінаваціў расейскага чыноўніка, які тады займаў пасаду намесьніка кіраўніка Адміністрацыі прэзыдэнта Расеі, у супрацьдзеяньні беларуска-расейскай інтэграцыі. У 2010 годзе Сяргей Прыходзька ў статусе памочніка прэзыдэнта Расеі абвінаваціў кіраўніка Беларусі ў тым, што той абяцаў прызнаць незалежнасьць Абхазіі і Паўднёвай Асэтыі і не прызнаў.
Лукашэнка шмат гадоў выступае ў вобразе зацятага змагара з расейскімі алігархамі. Неаднаразова ён даводзіў, што ўсе праблемы Расеі, у прыватнасьці маштабная карупцыя, беларуска-расейскія канфлікты, зьяўляюцца вынікам уплыву сквапных і падступных багацеяў.
Арышт у Менску ў 2013 годзе генэральнага дырэктара расейскай кампаніі «Уралкалій» Уладзіслава Баўмгертнэра выклікаў авацыі ў значнай часткі расейскага грамадзтва. Маўляў, нарэшце знайшоўся палітык, які дасьць рады алігархам. Лукашэнка даўно супрацьпастаўляе расейскаму алігархічнаму капіталізму беларускую сацыяльную мадэль, пабудаваную, як ён даказвае, на аснове справядлівасьці.
ГЛЯДЗІЦЕ ТАКСАМА: «Валодзя, атпусці дзеўку!». #давайпака пра тое, што ня ўсе рыбкі выконваюць тры жаданьні
Кіраўнік Беларусі пераносіць канфлікт на тэрыторыю праціўніка
Цяпер у Расеі абвастраюцца сацыяльныя праблемы, рэйтынг Пуціна ўпаў да рэкордна нізкіх 33%. На гэтым тле, як лічыць Лукашэнка, вельмі на часе паказаць расейцам, хто вінаваты. А заадно патлумачыць і прычыны ціску Крамля на Беларусь.
І калі, паводле інфармацыі Навальнага, арышт Рыбкі замовіў Дзерыпаска, то выглядае, што Лукашэнка выступіў у абарону ахвяры расейскіх алігархаў. То бок кіраўнік Беларусі пераносіць канфлікт на тэрыторыю праціўніка, спрабуе апэляваць да расейскага грамадзтва, абараніць жанчыну, якую перасьледуюць алігархі і карумпаваныя чыноўнікі за тое, што яна расказала праўду пра іх брудныя справункі. Такім чынам Насьця Рыбка нечакана выступае ў якасьці лёгкай фігуры ў шахматнай партыі Масквы і Менску.
Схема прыгожая, але ёсьць вялікі сумнеў, што яна дасьць вынік. Дасьціпныя беларусы могуць прыгадаць, што сам Лукашэнка рэгулярна зьяўляецца на публіцы ў атачэньні прыгожых дзяўчат.
Меркаваньні, выказаныя ў блогах, перадаюць погляды саміх аўтараў і не абавязкова адлюстроўваюць пазыцыю рэдакцыі.