Спадар Фрык занепакоены станам здароўя беларускіх галадоўнікаў, якіх разам зь іншымі калегамі амбасадарамі наведаў учора. Пры гэтым нямецкі дыплямат цалкам падзяляе патрабаваньні ўдзельнікаў галадоўкі:
(Фрык: ) “Мы зь вялікай трывогай ўспрымаем галадоўку. Кажучы “мы”, я маю на ўвазе ўсіх амбасадараў і кіраўнікоў дыпмісіў краінаў Эўразьвязу, якія працуюць у Менску. Пасьля пашырэньня Эўропы на ўсход нас тут адзінаццаць. Мы цалкам падзяляем заклапочаннасьць і тыя патрабаваньні, якія выстаўляюць галадоўнікі сваім уладам. Яны адлюстроўваюць тое, што неаднойчы выказваў Эўразьвяз у афіцыйных заявах. Мы патрабуем, напрыклад, каб працэс над Марынічам, у выпадку доказаў ягонай віны і складу злачынства, быў сумленным і адкрытым. Калі ж такіх доказаў няма, то мы патрабуем вызваленьня Марыніча.
Ужо на працягу некалькіх гадоў мы настойваем на правядзеньні празрыстых і свабодных выбараў у Беларусі. Гэта магчыма толькі ў выпадку зьменаў у Выбарчым кодэксе, дый таксама ў практыцы правядзеньня выбараў. І намер беларускага кіраўніцтва, калі такі маецца, з дапамогай рэфэрэндуму зьмяніць дзейную Канстытуцыю і працягнуць паўнамоцтвы прэзыдэнта, нас вельмі клапоціць. У гэтым пляне мы выступаем ва ўнісон з усімі 25 краінамі Эўразьвязу. Тым больш, што наша сумесная пазыцыя адпавядае прынцыпам АБСЭ, сябрам якой зьяўляецца і Беларусь. Зыходзячы з усяго таго, што я сказаў, палітычныя дачыненьні паміж Нямеччынай і Беларусьсю, як і паміж іншымі краінамі ЭЗ і Беларусьсю, ёсьць дастаткова прахалоднымі. І гэта, відавочна, ня зьменіцца, пакуль тыя пытаньні, пра якія мы гаварылі, дый таксама іншыя пытаньні, ня знойдуць здавальняючага рашэньня”.
Напярэдадні свайго плянаванага праз два тыдні ад’езду зь Менску спадар Фрык даў інтэрвію Свабодзе, у якім спыніўся на сытуацыі вакол ЭГУ, на праблеме канфіскацыі нямецкай маёмасьці ў Беларусі, на пытаньні двухбаковага палітычнага дыялёгу ў фармаце “крок за крокам” дый на іншых момантах цяперашніх нямецка-беларускіх дачыненьняў. Інтэрвію амбасадара Нямеччыны прагучыць у адной з найбліжэйшых праграмаў.
(Фрык: ) “Мы зь вялікай трывогай ўспрымаем галадоўку. Кажучы “мы”, я маю на ўвазе ўсіх амбасадараў і кіраўнікоў дыпмісіў краінаў Эўразьвязу, якія працуюць у Менску. Пасьля пашырэньня Эўропы на ўсход нас тут адзінаццаць. Мы цалкам падзяляем заклапочаннасьць і тыя патрабаваньні, якія выстаўляюць галадоўнікі сваім уладам. Яны адлюстроўваюць тое, што неаднойчы выказваў Эўразьвяз у афіцыйных заявах. Мы патрабуем, напрыклад, каб працэс над Марынічам, у выпадку доказаў ягонай віны і складу злачынства, быў сумленным і адкрытым. Калі ж такіх доказаў няма, то мы патрабуем вызваленьня Марыніча.
Ужо на працягу некалькіх гадоў мы настойваем на правядзеньні празрыстых і свабодных выбараў у Беларусі. Гэта магчыма толькі ў выпадку зьменаў у Выбарчым кодэксе, дый таксама ў практыцы правядзеньня выбараў. І намер беларускага кіраўніцтва, калі такі маецца, з дапамогай рэфэрэндуму зьмяніць дзейную Канстытуцыю і працягнуць паўнамоцтвы прэзыдэнта, нас вельмі клапоціць. У гэтым пляне мы выступаем ва ўнісон з усімі 25 краінамі Эўразьвязу. Тым больш, што наша сумесная пазыцыя адпавядае прынцыпам АБСЭ, сябрам якой зьяўляецца і Беларусь. Зыходзячы з усяго таго, што я сказаў, палітычныя дачыненьні паміж Нямеччынай і Беларусьсю, як і паміж іншымі краінамі ЭЗ і Беларусьсю, ёсьць дастаткова прахалоднымі. І гэта, відавочна, ня зьменіцца, пакуль тыя пытаньні, пра якія мы гаварылі, дый таксама іншыя пытаньні, ня знойдуць здавальняючага рашэньня”.
Напярэдадні свайго плянаванага праз два тыдні ад’езду зь Менску спадар Фрык даў інтэрвію Свабодзе, у якім спыніўся на сытуацыі вакол ЭГУ, на праблеме канфіскацыі нямецкай маёмасьці ў Беларусі, на пытаньні двухбаковага палітычнага дыялёгу ў фармаце “крок за крокам” дый на іншых момантах цяперашніх нямецка-беларускіх дачыненьняў. Інтэрвію амбасадара Нямеччыны прагучыць у адной з найбліжэйшых праграмаў.