Я пабываў сёньня на гарадзенскім Цэнтральным рынку, дзе шмат хто прывозіць на продаж прадукты і тавары менавіта з Польшчы, а таксама зь Нямеччыны, Літвы, Турцыі.
(Спадар: ) “Зразумела, вельмі цяжка будзе, бо кожны прадпрымальнік вязе з Польшчы тых яблыкаў альбо прадуктаў звычайна ня пяць кіляграмаў, а больш. Думаю, што такая пастанова толькі падштурхне прадпрымальнікаў да новых страйкаў”.
(Спадарыня: ) “Людзі падпрацоўваюць, апроч працы па выходных езьдзяць у Польшчу. Маюць з гэтага пару даляраў, ужо нейкая падтрымка. У мяне сусед бытавой тэхнікай займаецца. Калі заплаціць за лядоўню 50 эўра мыта — які сэнс яе везьці? Ён папросту туды перастане езьдзіць. А жыць усё адно трэба, але дзе браць грошы? На рынку прадукты польскія цяпер прадаюцца — яны таньнейшыя, якасьць лепшая. Пакупнікам таксама будзе кепскавата”.
(Другі спадар: ) “Прамтавары некаторыя, канечне, пакуль возім з Польшчы. Таксама плаціць даводзіцца на мяжы. Я лічу, што любая падвышка адаб’ецца на пакупніках у першую чаргу. Там вельмі танныя прадукты, таньнейшыя за нашы на цэлы парадак”.
(Сталая спадарыня: ) “З Польшчы, па-мойму, мы ўжо хутка нічога не прывязем, ня будзе ніякай магчымасьці. У мяне ўвесь тавар з Польшчы, таму на мне гэта вельмі адаб’ецца. Трэба, значыцца, падвышаць цэны, і зноў нашым людзям гэта будзе “ня ў жылу”. І так яны абураюцца, што вельмі дорага, хаця ў параўнаньні з крамай — зусім не. Ну а так — даляр у Польшчы падае, нормы на правоз тавараў зьмяншаюцца, вядома, цэны пойдуць угору”.
(Прадавачка кавы: ) “Кава на рынку будзе даражэць, асабліва польская. Польскіх тавараў будзе на рынку менш, гэта адназначна, і цэны павялічацца”.
(Маладая спадарыня: ) “Канечне, цяжэй будзе вазіць з Польшчы тавары. Што такое пяць кіляграмаў? Крыху прадуктаў возьмеш, пару літраў соку — вось і ўсё. А калі купіць сок у нас у краме — атрымаецца ўдвая даражэй”.
Прадаўцы касмэтыкі, пральных парашкоў мне гаварылі, што цяпер пакупнікі звычайна пытаюцца: гэты тавар з Польшчы ці з Расеі? Расейскага тавару ўсё часьцей браць ня хочуць.
(Спадар: ) “Людзі купляюць менавіта польскі тавар: просяць польскі шампунь, пасту зубную. Ня кажучы ўжо пра пральныя парашкі, якія прывозяць з Расеі, там соды якой-небудзь намяшаюць. Усё робіцца горш для людзей, для звычайнага пакупніка”.
(Спадарыня: ) “На нашым жыцьці ўвесь час адбіваюцца “палажэньні”, якія стварае наш любімы прэзыдэнт. Я пра машыны кажу, на якія з 1 чэрвеня зрабілі растаможку амаль ў чатыры разы большую. Я не разумею — чый рынак ён абараняе? У нас у Беларусі няма вытворчасьці легкавых аўтамабіляў. Чый тады рынак абараняе наш прэзыдэнт — я не разумею!”
(Спадар: ) “У нас людзі бедныя. Калі чалавек сабраў паўтары тысячы даляраў, ён ужо ня здолее машыны купіць, разумееце? Таму што ён ня зможа яе растаможыць”.
(Маладая спадарыня: ) “Натуральна, будзе нашмат горш. Што ў нас тут лепей робіцца? Усё толькі горш і горш. Я ўчора вярнулася з Польшчы. Вельмі цяжка праходзіла мытню. Пазьдзекаваліся з нас, канечне. Будзем усё роўна старацца добрыя рэчы вазіць, навошта з Расеі? Будзем неяк хітраваць”.
Адзін спадар папрасіў яго не запісваць, але сказаў наступнае: яго найбольш абурае, што ў краіне дзейнічаюць не законы, а прэзыдэнцкія ўказы. Прычым, указы ўвесь час дапісваюцца. Маўляў, паглядзелі, што мала грошай спагналі зь людзей — і прыдумалі новыя зьмяненьні і дапаўненьні да ўказу. У такіх непрадказальных умовах цяжка існаваць, асабліва прадпрымальнікам. Пра гэта мне сказаў сёньня адзін з гандляроў на Цэнтральным рынку.
(Спадар: ) “Зразумела, вельмі цяжка будзе, бо кожны прадпрымальнік вязе з Польшчы тых яблыкаў альбо прадуктаў звычайна ня пяць кіляграмаў, а больш. Думаю, што такая пастанова толькі падштурхне прадпрымальнікаў да новых страйкаў”.
(Спадарыня: ) “Людзі падпрацоўваюць, апроч працы па выходных езьдзяць у Польшчу. Маюць з гэтага пару даляраў, ужо нейкая падтрымка. У мяне сусед бытавой тэхнікай займаецца. Калі заплаціць за лядоўню 50 эўра мыта — які сэнс яе везьці? Ён папросту туды перастане езьдзіць. А жыць усё адно трэба, але дзе браць грошы? На рынку прадукты польскія цяпер прадаюцца — яны таньнейшыя, якасьць лепшая. Пакупнікам таксама будзе кепскавата”.
(Другі спадар: ) “Прамтавары некаторыя, канечне, пакуль возім з Польшчы. Таксама плаціць даводзіцца на мяжы. Я лічу, што любая падвышка адаб’ецца на пакупніках у першую чаргу. Там вельмі танныя прадукты, таньнейшыя за нашы на цэлы парадак”.
(Сталая спадарыня: ) “З Польшчы, па-мойму, мы ўжо хутка нічога не прывязем, ня будзе ніякай магчымасьці. У мяне ўвесь тавар з Польшчы, таму на мне гэта вельмі адаб’ецца. Трэба, значыцца, падвышаць цэны, і зноў нашым людзям гэта будзе “ня ў жылу”. І так яны абураюцца, што вельмі дорага, хаця ў параўнаньні з крамай — зусім не. Ну а так — даляр у Польшчы падае, нормы на правоз тавараў зьмяншаюцца, вядома, цэны пойдуць угору”.
(Прадавачка кавы: ) “Кава на рынку будзе даражэць, асабліва польская. Польскіх тавараў будзе на рынку менш, гэта адназначна, і цэны павялічацца”.
(Маладая спадарыня: ) “Канечне, цяжэй будзе вазіць з Польшчы тавары. Што такое пяць кіляграмаў? Крыху прадуктаў возьмеш, пару літраў соку — вось і ўсё. А калі купіць сок у нас у краме — атрымаецца ўдвая даражэй”.
Прадаўцы касмэтыкі, пральных парашкоў мне гаварылі, што цяпер пакупнікі звычайна пытаюцца: гэты тавар з Польшчы ці з Расеі? Расейскага тавару ўсё часьцей браць ня хочуць.
(Спадар: ) “Людзі купляюць менавіта польскі тавар: просяць польскі шампунь, пасту зубную. Ня кажучы ўжо пра пральныя парашкі, якія прывозяць з Расеі, там соды якой-небудзь намяшаюць. Усё робіцца горш для людзей, для звычайнага пакупніка”.
(Спадарыня: ) “На нашым жыцьці ўвесь час адбіваюцца “палажэньні”, якія стварае наш любімы прэзыдэнт. Я пра машыны кажу, на якія з 1 чэрвеня зрабілі растаможку амаль ў чатыры разы большую. Я не разумею — чый рынак ён абараняе? У нас у Беларусі няма вытворчасьці легкавых аўтамабіляў. Чый тады рынак абараняе наш прэзыдэнт — я не разумею!”
(Спадар: ) “У нас людзі бедныя. Калі чалавек сабраў паўтары тысячы даляраў, ён ужо ня здолее машыны купіць, разумееце? Таму што ён ня зможа яе растаможыць”.
(Маладая спадарыня: ) “Натуральна, будзе нашмат горш. Што ў нас тут лепей робіцца? Усё толькі горш і горш. Я ўчора вярнулася з Польшчы. Вельмі цяжка праходзіла мытню. Пазьдзекаваліся з нас, канечне. Будзем усё роўна старацца добрыя рэчы вазіць, навошта з Расеі? Будзем неяк хітраваць”.
Адзін спадар папрасіў яго не запісваць, але сказаў наступнае: яго найбольш абурае, што ў краіне дзейнічаюць не законы, а прэзыдэнцкія ўказы. Прычым, указы ўвесь час дапісваюцца. Маўляў, паглядзелі, што мала грошай спагналі зь людзей — і прыдумалі новыя зьмяненьні і дапаўненьні да ўказу. У такіх непрадказальных умовах цяжка існаваць, асабліва прадпрымальнікам. Пра гэта мне сказаў сёньня адзін з гандляроў на Цэнтральным рынку.